رنگ موی مرواریدی کنفی بدون دکلره

رنگ موی مرواریدی کنفی بدون دکلره : ما هرگز در مورد امور صحبت نکردیم: ما در مورد شکسپیر، و بانوی تاریک، و سوئیفت، و کوهلث، و چرخه ها، و لحظات اسرارآمیز که احساس کردیم این اتفاق قبلاً برای ما افتاده است، و در مورد جعلیات آن ها صحبت کردیم. پنج کتابی که برای فروش به موزه بریتانیا و به طور کلی در مورد ادبیات و چیزهای روحی ارائه شد.

رنگ مو : کوچکترین اهمیت فکر می‌کردم دوست‌داشتنی است که او را جاودانه کنم، همانطور که گفته‌های ادبی احمقانه است. همان‌طور که شکسپیر آقای دبلیو اچ را جاودانه کرد، همانطور که خودش می‌گفت، صرفاً با نوشتن درباره‌اش. بگذارید داستان را به طور رسمی بگویم. توماس تایلر حداقل در طول دهه هشتاد و احتمالاً چند سال قبل از آن، اتاق مطالعه موزه بریتانیا هر روز توسط آقایی با چنان زشتی حیرت‌انگیز و خردکننده استفاده می‌شد.

رنگ موی مرواریدی کنفی بدون دکلره

رنگ موی مرواریدی کنفی بدون دکلره : اما دلیل دیگری و شخصی تر داشتم. من به نوعی در تولد نظریه فیتون حضور داشتم. من و والدینش با هم آشنا شده بودیم. و او با من در مورد قطعات مبهم غزل مشورت می کرد، که تا آنجایی که من به یاد دارم، هرگز موفق به پرتاب ضعیف ترین نور نشدم، آن هم در زمانی که هیچ کس نظر من را، در مورد آن موضوع یا هر موضوع دیگری، نمی دانست.

که پس از آن هیچ‌کس که او را دیده بود هرگز نمی‌توانست او را فراموش کند. او رنگی روشن داشت، بیشتر قرمز طلایی بود تا شنی. سن بین چهل و پنج تا شصت؛ و پوشیده از کت و کلاه بلند با ظاهری زیبا اما هرگز جدید. هیکل او مستطیل شکل، بدون کمر، بدون گردن، بدون مچ پا، قد میانی بود و کوتاه به نظر می رسید، زیرا اگرچه به خصوص تنومند نبود.

اما هیچ چیز باریکی در او وجود نداشت. زشتی او غیر قابل قبول نبود. تصادفی، بیرونی، اکسپرسیونی بود. از گوش چپ تا نوک چانه، گواتری هیولایی به صورتش چسبیده بود که تا استخوان یقه‌اش آویزان بود و با گوش کوچک‌تری که روی پلک راستش بود، تعادل بسیار ناکافی داشت. بدخواهی طبیعت در مورد او به حدی زیاد بود که به نحوی نتوانست اثر دفعی را ایجاد کند که به نظر می رسید هدفش بوده است.

رنگ موی مرواریدی کنفی بدون دکلره : زمانی که توماس تایلر را برای اولین بار ملاقات کردید، به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کردید، جز اینکه آیا عمل جراحی واقعا نمی‌تواند کاری برای او انجام دهد. اما پس از یک آشنایی بسیار کوتاه، هرگز به بدشکلی های او فکر نکردید و همانطور که با رومئو یا لاولیس ممکن بود با او صحبت کنید. فقط بسیاری از مردم، به ویژه زنان، خطر مصیبت اولیه را نمی پذیرند.

که او در تمام روزهایش مردی جدا و مجرد باقی ماند. من نباید از یک تومور بترسد یا تعصب داشته باشم. و من یک آشنایی صمیمانه با او پیدا کردم، که در جریان آن او مرا از نزدیک در مسیر کارش در موزه نگه داشت، جایی که من در آن زمان، مانند خودش، یک خواننده روزانه بودم. او در حرفه یک مرد ادیب و غیرتجاری بود. او متخصص بدبینی بود.

ترجمه ای از کتاب جامعه ساخته بود که سالی هشت نسخه از آن فروخته می شد. و بدبینی شکسپیر و سویفت را با علاقه زیاد دنبال کرد. او از مفهوم وحشتناکی که او آن را نظریه چرخه ها نامید، لذت می برد، که بر اساس آن تاریخ بشر و جهان تا ابد بدون کوچکترین تغییری در تمام ابدیت تکرار می شود. به طوری که او زندگی کرده بود و مرده بود و قبلاً گواتر خود را داشت و زندگی می کرد و می مرد و بارها و بارها و بارها به آن مبتلا می شد.

رنگ موی مرواریدی کنفی بدون دکلره : او دوست داشت باور کند که هیچ اتفاقی که برایش افتاده کاملاً بدیع نیست: او متقاعد شده بود که غالباً اتفاقات قبلی آن را در آخرین چرخه به یاد می آورد. او اشاراتی به این نظریه مورد علاقه خود را در سه بدبین مورد علاقه خود جستجو کرد. او گهگاه دست خود را در رمزگشایی کتیبه‌های باستانی امتحان می‌کرد، آن‌ها را می‌خواند که به نظر می‌رسد مردم ستاره‌ها را می‌خوانند.

با کشف خرس و گاو نر و شمشیر و بز، جایی که به نظر من، هیچ انسان عاقلی نمی‌تواند چیزی جز ستاره‌ها را ببیند. در کنار ترجمه جامعه، کار بزرگ او کارش روی غزل شکسپیر بود که در آن شناسایی قبلی آقای دبلیو اچ، «تنها سازنده» غزل، با ارل پمبروک (ویلیام هربرت) را پذیرفت و غزلیات او را منتشر کرد.

شناسایی خود معشوقه مری فیتون با بانوی تاریک. این که آیا او در مورد بانوی تاریکی درست می‌گفت یا اشتباه می‌کرد، برای من اهمیتی نداشت: او ممکن بود ماریا تامپکینز باشد. اما تایلر فکر می کرد که او مری فیتون بود. و مریم را از اولین ازدواجش در نوجوانی تا مقبره اش در چشایر، جایی که او زیارت کرد و از آنجا پیروزمندانه با تصویر مجسمه او بازگشت، و این خبر که متقاعد شده بود او یک بانوی سیاه پوست است را دنبال کرد.

رنگ موی مرواریدی کنفی بدون دکلره : آثار رنگ هنوز قابل تشخیص است. در زمان معین، او با شواهدی که جمع آوری کرده بود، نسخه غزلیات خود را منتشر کرد. او یک نسخه از کتاب را به من امانت داد که هرگز آن را پس ندادم. اما من آن را در روزنامه مرور کردم و به این ترتیب نظریه فیتون را در دایره وسیع‌تری از خوانندگان از آنچه کتاب می‌توانست به دست آورد، رها کردم. سپس تایلر مرد و بدون توجه مانند سنگی در دریا غرق شد.

مشاهده کردم که آقای آچسون، قهرمان خانم داونانت، او را کشیش صدا می کند. به خوبی ممکن است او دانش عبری خود را در خواندن برای کلیسا به دست آورد. و همیشه چیزی از روحانی یا مدیر مدرسه در لباس و هوایش بود. احتمالاً او واقعاً منصوب شده است. اما او هرگز این و یا چیز دیگری در مورد امور خود به من نگفت. و بدبینی سیاهش او را با خشونت از هر کلیسایی که در حال حاضر در غرب مستقر است بیرون می کرد.