رنگ موی ماهاگونی فندقی

رنگ موی ماهاگونی فندقی : او به این مرد خوش تیپ، جسور و باهوش انگلیسی محبت عمیقی بخشید و او را بسیار متفاوت از دیگران گرامی داشت. این ازدواج به همان اندازه نزدیک بود که او همیشه به ازدواجش رسیده بود، و دست کم همین عشق بود که خط معروف شکسپیر را به همان اندازه که زیبا و نادرست می‌سازد، زمانی که او «مطمئن زن امپراتوری» را در حال گذر «در مراقبه دوشیزه، بی خیال» توصیف می‌کند.

مو : این یک سوال جالب است. حداقل ممکن است کسی به دنبال پاسخ باشد، به این امید که یکی از جالب ترین مراحل این گیج کننده و قابل توجه ترین زن را حل کند. باید به خاطر داشت که مسئله این نبود که آیا الیزابت تمایل به ازدواج دارد یا خیر. او ممکن است این کار را به عنوان یک خط مشی درخشان انجام داده باشد. از این نظر او ممکن است آرزو داشته باشد.

رنگ موی ماهاگونی فندقی

رنگ موی ماهاگونی فندقی : او در عشق ورزی با شاهزادگان خارجی بازی کرده بود، زیرا عاقلانه و در حال حاضر بهترین بود. او با انگلیسی‌های درجه یک که آرزوی دستیابی به او را داشتند، بازی کرده بود، زیرا از این طریق ممکن است زمانی با اتباع کاتولیک خود و زمانی دیگر با رعایای پروتستان خود آشتی کند. اما چه حس واقعی و باطنی دلش که نه به مشکلات سیاسی فکر می کرد و نه به ضرورت های مملکتی!

با یکی از دو شاهزاده فرانسوی که از خواستگاران او بودند ازدواج کند. اما حتی در اینجا او تردید کرد و مجلس او را تایید نکرد. زیرا در این زمان انگلستان عمدتاً پروتستان شده بود. باز هم، اگر با یک شاهزاده فرانسوی ازدواج می کرد و بچه دار می شد، انگلیس ممکن بود تبدیل به اپاناژ فرانسه شود. هیچ مدرک خاصی وجود ندارد که او اصلاً نسبت به خواستگاران فلاندری، اتریشی یا روسی خود احساسی داشته باشد.

در حالی که ادعاهای سوئدی مایه خنده دربار انگلیس بود. بنابراین ممکن است این مسئله ازدواج را به عنوان هیچ ارتباطی با زندگی عاطفی او کنار بگذاریم. او واقعاً آرزوی پسری داشت، همانطور که در هنگام مقایسه خود با مری اسکاتلند، فریاد پرشور او نشان داد. “ملکه اسکاتلند یک پسر خوب دارد، در حالی که من یک سهام بی حاصل هستم!” او برای ازدواج با موضوعی بسیار عاقل بود.

رنگ موی ماهاگونی فندقی : با این حال، اگر او اصلاً ازدواج کرده بود، بدون شک انتخاب او یک انگلیسی بود. از این جهت، مانند بسیاری دیگر، او مانند پدرش بود که همسران متعدد خود را، به استثنای اولین، از میان بانوان انگلیسی دربار انتخاب می کرد. درست مثل ادوارد چهارم. از ازدواج با “دام الیزابت وودویل” خوشحال بود. اما کاری که یک پادشاه ممکن است انجام دهد به هیچ وجه برای یک ملکه آسان نیست. و شوهر تقریباً مطمئن است.

که اقتداری را به عهده می گیرد که او را در بین رعایای همسرش محبوب نمی کند. از این رو، همانطور که در بالا گفته شد، ما باید نه چندان در نظر بگیریم که او دوست داشت با چه کسی ازدواج کند، بلکه باید به عنوان بخشی از آن بازی عاشقانه ای که او را از زمانی که با سیمور درگیر می شد سرگرم می کرد، در نظر بگیریم. تا آخرین روزها، زمانی که دیگر نمی‌توانست حرکت کند.

اما زمانی که همچنان گونه‌هایش را با رنگ سرخ و پودر آغشته می‌کرد و صورت اسکلت‌اش را در میان جنگلی از روف‌ها قرار می‌داد. خیلی ها بودند که بعد از مد از آنها مراقبت می کرد. او اجازه نمی داد سر والتر رالی از مستعمرات آمریکایی خود بازدید کند، زیرا تحمل دوری او را برای مدت طولانی از خود نداشت. او لحظات بسیار خوبی برای ارل اسکس داشت.

اگرچه در پایان حکم مرگ او را امضا کرد زیرا روح او به اندازه خود ملکه مسلط بود. خوانندگان رمان فوق العاده زیبای سر والتر اسکات، متوجه خواهند شد که چگونه او قوی ترین نور را بر علاقه الیزابت به رابرت دادلی، ارل لستر پرتاب می کند. غریزه تاریخی اسکات در اینجا با رگه‌ای از روان‌شناسی که عمیق‌تر از حد معمول در مورد اسکات است، متحد می‌شود. الیزابت را می بینیم که سخت تلاش می کند.

رنگ موی ماهاگونی فندقی : تا لطف خود را به طور مساوی بین دو نجیب تقسیم کند. اما ارل اسکس نمی تواند او را راضی کند، زیرا او فاقد آن رفتارهای بدیع بود که لستر را به محبوبیت ملکه سخت گیر تبدیل می کرد. همچنین، داستان ازدواج لستر با امی رابسرت چیزی فراتر از یک افسانه است که بر اساس یک افسانه مبهم و یک تصنیف باستانی ساخته شده است. ارل چنین همسری داشت و داستان های شومی در مورد نحوه مرگ او وجود داشت.

اما این اسکات است که وارنی شرور و بولداگ آنتونی فاستر را اختراع می کند. درست همانطور که او کل اپیزود را در پیش‌زمینه آورد و آن را در دوره‌ای بسیار دیرتر از آنچه که از نظر تاریخی واقعی بود رخ داد. با این حال، اسکات احساس می کرد – و او با روح و دانش آن زمان آغشته شده بود – این اعتقاد راسخ داشت که الیزابت لستر را دوست داشت همانطور که واقعاً هیچ کس دیگری را دوست نداشت.

یک واقعیت جالب وجود دارد که ما را متقاعد می کند. درست همانطور که پدرش به نوعی چندهمسر بود، الیزابت هم واقعاً چند همسر بود. اجتناب ناپذیر بود که او باید خود را با مردان جذابی احاطه کند که قفل های عشق آنها را نوازش می کرد و چاپلوسی های آنها را با حرص می پذیرفت. از نظر ظاهری تفاوت بسیار کمی در رفتار او با نجیب زاده های خوش تیپ و جسور دربارش وجود داشت.

با این حال، یک مورخ در زمان خود اظهار نظر بسیار زیرکانه ای می کند که می گوید: “به هر کس گاهی قدرت می داد – به جز لستر.” سیسیل و والسینگهام در مشاور و اسکس و رالی در میدان ممکن است گاهی راه خودشان را داشته باشند و حتی قدرت حاکم را به اشتراک بگذارند، اما او به لستر هیچ فرمان عالی و هیچ مأموریت مهمی را واگذار نکرد.

رنگ موی ماهاگونی فندقی : چرا؟ فقط به این دلیل که او را بیشتر از بقیه دوست داشت. و با دانستن این موضوع، می‌دانست که اگر علاوه بر عشقش، کنترل یا قدرتی به او بدهد، آنگاه نیمی از ملکه خواهد بود و به ازدواج با او سوق داده می‌شود یا به او اجازه می‌دهد آنطور که می‌خواهد او را تحت تأثیر قرار دهد. به دلیل ذکر شده، می توان با اطمینان گفت که در حالی که عشق های سبک الیزابت زودگذر بود.