هایلایت رنگ موی زیتونی طلایی

هایلایت رنگ موی زیتونی طلایی : سرهایشان به نام خدا، پادشاه یا بورس اوراق بهادار به هم کوبیدند – الاغ های جاودانه، رویاپرداز و ناامید، که عقل خود را به مراقبت عروسکی درخشان می سپارند و اسباب بازی را متقاعد می کنند تا جانشان را در کیفش حمل کند.

رنگ مو : من می گویم که از هیچ عاقلی نمی توان انتظار داشت که با چنین حماقت های گستاخانه ای با صبر و حوصله برخورد کند، حتی کمتر با احترام. دو آهنگ نوشته ویلیام بلیک (صفحه ۹۸ را ببینید ) صدای آواز فرشته ای را شنیدم وقتی روز بهار بود: «رحمت، ترحم و صلح، آیا آزادی جهان است.» بنابراین او تمام روز آواز خواند بر فراز یونجه تازه چیده شده.

هایلایت رنگ موی زیتونی طلایی

هایلایت رنگ موی زیتونی طلایی : تا غروب خورشید، و خروس ها قهوه ای به نظر می رسیدند من صدای نفرین شیطان را شنیدم بر فراز گرما و فرز: «رحمت دیگر نمی تواند وجود داشته باشد اگر کسی فقیر نبود، و تاسف دیگر نمی تواند وجود داشته باشد اگر همه مثل شما خوشحال بودند. و ترس متقابل آرامش می آورد. افزایش بدبختی رحمت، ترحم، صلح هستند.» با نفرین او خورشید غروب کرد و آسمان اخم کرد.

لینک مفید : لایت و هایلایت مو

نوشته جیمز آنتونی فرود (مورخ انگلیسی، ۱۸۱۸-۱۸۹۴) تحمل نابرابری های زندگی توسط فقرا شگفتی جامعه بشری است. ساوا نوشته لئونید آندریف (در این درام عجیب که شاید بتوان آن را یک تراژی-کمدی نمادین نامید، نویسنده روسی وضعیت اسفبار مردم تحصیل کرده کشورش را که با خرافات شرم آور دهقانان مواجه شده اند، بیان کرده است.

یک انقلابی متعصب، تلاش می کند تا آن را از بین ببرد. با منفجر کردن صومعه ای پر از راهبان مست، این خرافات را از بین ببرید. اما نقشه برای راهبان فاش می شود که نماد یا تصویر مقدس را قبل از انفجار اجرا می کنند و سپس آن را به خرابه ها می برند. دهقانان در حال رسیدن صحنه و یافتن نماد آسیب ندیده، یک معجزه عالی است.

سراسر کشور را موجی از جنون مذهبی فراگرفته است که در جریان آن ساووا توسط اوباش زیر پا گذاشته می شود. در صحنه زیر ساوا با خواهرش که یک معتقد مذهبی است، بحث می کند. صدای ولگرد زائران از بیرون به گوش می رسد) ساوا ( با لبخند ): ولگرد مرگ! لیپا : – به یاد داشته باشید که هر یک از اینها از کشتن شما، از درهم شکستن شما مانند خزنده خوشحال می شود.

هر کدام از اینها مرگ توست. چرا، یک دزد ساده را تا سر حد مرگ کتک زدند، یک دزد اسب. آنها با شما چه کار نمی کنند؟ شما که خواستید خدایشان را بدزدید! ساوا : – کاملاً درست است. آن هم ملک است. لیپا :-تو هنوز وقاحت شوخی داری؟ چه کسی به شما حق چنین کاری را داده است؟ کی بهت داد قدرت بر مردم؟ چگونه جرأت می کنید.

در مورد آنچه که آنها درست است دخالت کنید؟ چطور جرات دارید در زندگی آنها دخالت کنید؟ ساوا :-کی به من حق داده؟ تو به من دادی چه کسی به من قدرت داد؟ تو آن را به من دادی، با بدخواهی، نادانی، حماقتت! تو با ناتوانی بدبختت! درست! قدرت! آنها زمین را به فاضلاب، خشم، خانه بردگان تبدیل کرده اند. همدیگر را نگران می‌کنند.

همدیگر را شکنجه می‌کنند و می‌پرسند: چه کسی جرات دارد گلوی ما را بگیرد؟ من! آیا می فهمی؟ من! لیپا : – اما برای نابود کردن همه! فکرش را بکن! ساوا : – با آنها چه کاری می توانید انجام دهید؟ شما چکار انجام خواهید داد؟ سعی کنید گاوها را متقاعد کنید که از مسیر گاو خود دور شوند؟ هر کدوم رو از شاخش بگیری و بکشی کنارش.

آیا یک کت پوشیده می پوشید و یک سخنرانی می خوانید؟ آیا آنها چیزهای زیادی برای آموزش به آنها نداشته اند؟ انگار حرف و فکر برایشان اهمیتی داشت! فکر – فکر ناب و ناخوشایند! آن را منحرف کرده اند. تقلب و کلاهبرداری را به آن یاد داده اند. آنها آن را به یک کالای قابل فروش تبدیل کرده اند تا در حراج در بازار خریداری شود. نه خواهر، عمر کوتاه است و من آن را در جر و بحث با گاو تلف نمی کنم.

راه مقابله با آنها آتش است. این چیزی است که آنها نیاز دارند – آتش! لیپا :-ولی تو چی میخوای؟ چه چیزی می خواهید؟ ساوا :-من چی میخوام؟ برای آزادی زمین، برای آزادی بشر. انسان – انسان امروز – عاقل است. او به خود آمده است. او برای آزادی آماده است. اما گذشته روح او را مثل شانکر می خورد. او را در دایره آهنین چیزهایی که قبلاً به انجام رسیده زندانی می کند.

هایلایت رنگ موی زیتونی طلایی : می‌خواهم همه‌چیز پشت سر انسان را از بین ببرم، تا وقتی به عقب نگاه می‌کند چیزی برای دیدنش نباشد. من می خواهم او را از گردنش بگیرم و صورتش را به سمت آینده برگردانم! مرد ممنوع نوشته جان دیویدسون (شاعر و نمایشنامه نویس اسکاتلندی، ۱۸۵۷-۱۹۰۹؛ پس از سال ها مبارزه در لندن با فقر و بیماری، خودکشی کرد و برخی از برجسته ترین و بدیع ترین شعرهای عصر حاضر را از خود به جای گذاشت) این زیبایی، این الوهیت، این اندیشه، این کمان مقدس و خرمن لذت که به نظر می رسید ریشه های اثیری اش ستاره ها را چنگ می زد.

تاج خروس که ابدیت را معطر کرد، در خاک زمینی غنی شده با استخوان ثابت می شود از کارگران استفاده شده؛ چاق شده از خون از فاحشه ها، کود اولیه; و لباس پوشید با مغزهای دیوانه و دل شکسته از بچه ها درک کن حداقل تو که تمام روز زحمت می کشند و تمام شب می پیچند و ناله می کنند با ریشه های تجمل، سرطانی رخ داد در هر عضله: از شما خارج است.

کلیساها بلند می شوند و بهشت ​​شکوفا می شود. شما منبع پوسیدگی پنهان هستید از زیبایی و لذت، از ساعات فراغت، از عشق های پرشور و تخیلات بالا؛ تو سرگینی هستی که گل رز را شیرین نگه می دارد. می گویم، ریشه کنش کن. شخم زدن زمین؛ و اجازه دهید تابستان آیش همه جهان را شیرین کند.

هایلایت رنگ موی زیتونی طلایی : دهقان ( از «مرگ و کودک» ) نوشته استفان کرین (رمان‌نویس و شاعر آمریکایی، ۱۸۷۰-۱۹۰۰) این دهقانان احمق که در سرتاسر جهان صاحبان قدرت بر تاج و تخت خود دارند، دولتمردان را برجسته می سازند، پیروزی های پایداری برای ژنرال ها فراهم می کنند، همه با جهل، بی تفاوتی یا نفرت نیمه هوشیارانه، جهان را با قدرت بازوان خود به حرکت در می آورند و به دست می آورند.