رنگ مو ارغوانی سیر

رنگ مو ارغوانی سیر : و بعد مرا در آغوش گرفت و با جدیت زیاد و مدت طولانی مرا در آغوش گرفت و بوسید. سپس آنچه را که عمه ام به من گفته بود، چه رفت و چه برگشت، به او گفتم و این را به شوهرش که وقتی برگشت به او گفت.

مو : در آن مسیر یک خرس وجود دارد.” اکنون، پسرم، آرزو می‌کنم که به آن مکان بروی، بدون اینکه به کسی گفته‌ام بگویم، و قطعاً خرس را همانطور که برایت تعریف کردم، خواهی یافت.» اما مرد جوان، که به خصوص وظیفه‌شناس نبود، یا به گفته‌های مادرش توجه نمی‌کرد، از لژ بیرون می‌رفت، با تمسخر به سرخپوستان دیگر رویا صحبت کرد. او گفت: «پیرزن به من می‌گوید امروز باید خرس بخوریم.

رنگ مو ارغوانی سیر

رنگ مو ارغوانی سیر : در ساعت معمولی من، مانند تمام اعضای خانواده، به خواب رفتم. اما دوباره با صدای بلند دعا و آواز پیرزنی که در بخش زیادی از شب به عبادت خود ادامه داد، بیدار شدم. صبح روز بعد خیلی زود همه ما را صدا کرد که برخیزیم و مقرنسمان را بپوشیم و آماده حرکت باشیم. سپس وام گون بیو را نزد خود صدا کرد.

با صدای نسبتاً آهسته ای به او گفت: «پسرم، دیشب برای روح اعظم آواز خواندم و دعا کردم، و وقتی خوابیدم، یکی مثل آن نزد من آمد. مردی، و به من گفت: “نت-نو-کوا، فردا باید خرس بخوری. در فاصله ای از مسیری که فردا باید طی کنی، و در چنین جهتی وجود دارد” (که او برای او توصیف کرد)، “یک چمنزار گرد کوچک که چیزی شبیه به مسیری از آن منتهی می شود.

اما من نمی‌دانم چه کسی آن را بکشد.» پیرزن که صدای او را شنید، او را صدا زد و او را سرزنش کرد. اما او نتوانست بر او غلبه کند تا برای شکار برود. من اسلحه ام را با خودم داشتم و همچنان به مکالمه ای که بین مادرم و وام-گون-آ-بیو شنیده بودم در مورد رویای او فکر می کردم. در نهایت تصمیم گرفتم به جستجوی مکانی که او صحبت کرده بود بروم و بدون ذکر طرح خود به کسی، تفنگم را به عنوان یک خرس پر کردم و به مسیر عقب ما رفتم.

خیلی زود با زنی آشنا شدم که متعلق به یکی از برادران طاو گا و نین و البته عمه ام بود. این زن دوستی چندانی با ما نشان نداده بود و ما را باری بر دوش شوهرش می دانست که گاهی برای حمایت ما چیزی می داد. او همچنین اغلب من را مسخره کرده بود. او فوراً از من پرسید که در مسیر چه کار می‌کنم و آیا انتظار داشتم سرخپوستان را بکشم، که با تفنگ به آنجا آمدم.

رنگ مو ارغوانی سیر : کاری کردم که جوابی ندهد. و به این فکر کردم که باید از جایی که مادرم به وام گون بیو گفته بود که مسیر را ترک کند دور نیستم، خاموش شدم و به دقت به تمام دستوراتی که او داده بود توجه کردم. در نهایت متوجه شدم که در زمان های قبلی به نظر می رسید یک برکه بوده است. یک مکان کوچک، گرد و باز در جنگل بود که حالا با علف ها و بوته های کوچک بزرگ شده بود.

فکر می‌کردم این همان چمنزاری است که مادرم از آن صحبت کرده است. و اطراف آن را بررسی کردم، به فضایی باز در میان بوته ها رسیدم، جایی که به احتمال زیاد، نهر کوچکی از چمنزار می دوید. اما برف اکنون آنقدر عمیق بود که من چیزی از آن نمی دیدم. مادرم گفته بود که وقتی خرس را در خواب دید، در همان حال دید که دودی از زمین بلند شده بود. مطمئن بودم.

که این همان جایی است که او نشان داده بود، و به مدت طولانی تماشا کردم و انتظار داشتم دود را ببینم. اما، خسته از انتظار، چند قدمی در فضای باز، شبیه یک مسیر، قدم زدم، وقتی به طور غیرمنتظره ای تا وسط خود در برف افتادم، بدون مشکل خود را بیرون کشیدم و به راه افتادم. اما وقتی به یاد آوردم که هندی‌ها درباره کشتن خرس‌ها در سوراخ‌هایشان صحبت می‌کردند.

به ذهنم رسید که ممکن است سوراخ خرسی باشد که در آن افتاده‌ام و با نگاه کردن به آن، سر خرسی را دیدم که در نزدیکی آن افتاده بود. پایین سوراخ پوزه تفنگم را نزدیک چشمانش گذاشتم و آن را خالی کردم. به محض پاک شدن دود، یک تکه چوب برداشتم و آن را به چشم و زخم سر خرس فرو کردم و با راضی بودن از مرگ او، سعی کردم او را از سوراخ بیرون بیاورم.

رنگ مو ارغوانی سیر : اما از آنجایی که نمی توانستم این کار را انجام دهم، به خانه برگشتم، دنبال مسیری که در بیرون آمدن ساخته بودم. وقتی به کمپ نزدیک شدم، جایی که اسکواها تا این زمان لژها را راه انداخته بودند، با همان زنی که در بیرون رفتن دیده بودم، ملاقات کردم و او بلافاصله دوباره شروع به تمسخر من کرد. “آیا خرس را کشته ای که به این زودی برمی گردی و اینقدر تند راه می روی؟” با خودم فکر کردم.

او از کجا می داند که من یک خرس را کشته ام؟ اما بدون اینکه چیزی بگم از کنارش رد شدم و وارد کلبه مادرم شدم. بعد از چند دقیقه، پیرزن گفت: پسرم، در آن کتری نگاه کن، یک لقمه گوشت گاو را پیدا می کنی که از صبح که تو از ما جدا شدی، مردی به من داد.نیمی از آن را باید برای بگذارید که هنوز از شکار برنگشته است.

رنگ مو ارغوانی سیر : امروز چیزی نخورده است. “بر این اساس، گوشت بیش از حد را خوردم، و وقتی آن را تمام کردم، فرصتی را دیدم که او ایستاده بود، به سمت او رفتم و در گوشش زمزمه کردم: “مادر من، من یک خرس را کشتم.” می‌گویی پسرم؟» او گفت: «من یک خرس را کشته‌ام.» «مطمئنی که او را کشته‌ای؟» «بله.» «او کاملا مرده است؟» «بله.» برای لحظه‌ای به صورت من نگاه کرد.