رنگ موی فانتزی مد

رنگ موی فانتزی مد : رو به مترسک کرد و پرسید: “یوپ کیست، یا یوپ چیست؟” مرد نی سرش را تکان داد. سپس به توتو نگاه کرد و سگ گفت: “ووف!” اسکرپس گفت: “تنها راه برای فهمیدن این است که ادامه دهیم.” این کاملا درست است، آنها ادامه دادند. همانطور که آنها پیش می رفتند، دیوارهای صخره ای در دو طرف بلندتر و بلندتر می شدند.

مو : قیمه‌های پنبه‌ای من با پیاده‌روی روز به‌خوبی افت کرده بود و آن‌ها آن را شل کرده‌اند تا زمانی که احساس می‌کنم به اندازه سوسیس چاق می‌شوم. اما نمایش کمی خشن بود و وقتی شما مداخله می‌کنید به اندازه کافی از آن لذت می‌بردم.» اوجو گفت: “شش نفر از آنها روی من نشستند، اما از آنجایی که آنها بسیار کوچک هستند، خیلی به من آسیب نرسانند.” درست در همان لحظه سقف خانه روبروی آنها باز شد.

رنگ موی فانتزی مد

رنگ موی فانتزی مد : ماجراجویان اکنون خود را تنها یافتند و دوروتی با نگرانی پرسید: “آیا کسی صدمه دیده است؟” مترسک پاسخ داد: “نه من.” “آنها نی من را به خوبی تکان دادند و همه توده ها را از آن بیرون آوردند. من اکنون در شرایط فوق العاده ای هستم و واقعاً به تاتن هاتس برای رفتار مهربانانه آنها متعهد هستم.” اسکراپس گفت: «من هم همین احساس را دارم.

یک تاتنهوت سرش را با احتیاط بیرون آورد و به غریبه ها نگاه کرد. “نمیتونی شوخی کنی؟” او با سرزنش پرسید. “آیا اصلاً در خودت سرگرم کننده نیستی؟” مترسک پاسخ داد: “اگر من چنین کیفیتی داشتم، مردم شما آن را از من بیرون می‌کشیدند. اما من کینه‌ای ندارم. شما را می‌بخشم.” اسکرپس اضافه کرد: «من هم همینطور. «یعنی اگر بعد از این رفتار کنید».

تاتن هات گفت: «این خانه کمی خشن بود، همین. اما سوال این نیست که آیا ما رفتار خواهیم کرد یا نه، بلکه این است که آیا شما رفتار خواهید کرد؟ جانور یا سیلی توسط دختری عصبانی دوروتی گفت: “تو شروع کردی.” “خب، تو تمومش کردی، پس ما بحث نمی کنیم. ممکنه دوباره بیایم بیرون؟ یا هنوز ظالم و سیلی؟” دوروتی گفت: «بهت بگو چیکار کنیم. “همه ما خسته ایم و می خواهیم.

تا صبح بخوابیم. اگر به ما اجازه می دهی وارد خانه ات شویم و تا روشنایی روز آنجا بمانیم، می توانی هرچه می خواهی بیرون بازی کنی.” “این یک معامله است!” تاتنهات مشتاقانه گریه کرد و او یک سوت عجیب و غریب داد که باعث شد مردمش از هر طرف از خانه هایشان بیرون بیایند. وقتی خانه قبل از آنها خالی بود، دوروتی و اوجو به سوراخ خم شدند و به داخل آن نگاه کردند.

اما نتوانستند چیزی ببینند زیرا هوا بسیار تاریک بود. اما اگر تاتنهوت‌ها تمام روز را آنجا می‌خوابیدند، بچه‌ها فکر می‌کردند که می‌توانند شب را آنجا بخوابند، بنابراین اوجو خودش را پایین آورد و متوجه شد که خیلی عمیق نیست. او گفت: “یک بالشتک نرم همه جا وجود دارد.” “بیا تو.” دوروتی توتو را به پسر داد و سپس در خودش بالا رفت. بعد از او اسکراپس و مترسک آمدند که نمی خواستند.

رنگ موی فانتزی مد : بخوابند اما ترجیح دادند از راه تاتنهات های بدجنس خودداری کنند. به نظر می‌رسید هیچ مبلمانی در لانه‌ی گرد وجود نداشت، اما کوسن‌های نرمی در اطراف زمین پخش شده بودند و آنها پیدا کردند که تخت‌های بسیار راحت ساخته شده بودند. آنها سوراخ سقف را نبستند بلکه آن را باز گذاشتند تا هوا وارد شود.

همچنین فریادها و خنده‌های بی‌وقفه تاتن‌هات‌های بداخلاق را در حالی که بیرون بازی می‌کردند، پذیرفت، اما دوروتی و اوجو که از سفر خود خسته شده بودند، به زودی به خواب رفتند. با این حال، توتو چشمش را باز نگه داشت و هر زمان که راکتی که موجودات بیرونی آن را ساخته بودند بیش از حد پر شور می شد.

غرغرهای آهسته و تهدیدآمیز بر زبان آورد. و مترسک و دختر تکه تکه به دیوار تکیه داده بودند و تمام شب را زمزمه می کردند. تا روشنایی روز، کسی مزاحم مسافران نشد، تا اینکه تاتنهات صاحب مکان آمد و از آنها دعوت کرد که محل خود را تخلیه کنند. فصل بیستم اسیر یوپ در حالی که آنها در حال آماده شدن برای رفتن بودند.

دوروتی پرسید: “می توانید به ما بگویید کجا یک چاه تاریک وجود دارد؟” تاتن هات گفت: «تاکنون چنین چیزی نشنیده بودم. ما زندگی خود را بیشتر در تاریکی می گذرانیم و روزها می خوابیم، اما هرگز چاه تاریک یا چیزی شبیه به آن ندیده ایم. “آیا کسی در آن کوه های آن سوی اینجا زندگی می کند؟” مترسک پرسید. “خیلی ها. اما بهتر است به آنها سر نزنید.

رنگ موی فانتزی مد : ما هرگز به آنجا نمی رویم.” “مردم چگونه هستند؟” دوروتی پرسید. اعلام کرد: “نمی توان گفت. به ما گفته شده است که از مسیرهای کوهستانی خودداری کنید، و بنابراین ما اطاعت می کنیم. این بیابان شنی برای ما به اندازه کافی خوب است و ما در اینجا مزاحم نیستیم.” پس مرد را رها کردند تا در خانه تاریک خود بخوابد و در زیر نور آفتاب بیرون رفتند و راهی را که به سمت مکان های صخره ای منتهی می شد در پیش گرفتند.

آنها به زودی بالا رفتن را سخت یافتند، زیرا صخره ها ناهموار و پر از نوک تیز و لبه بودند و اکنون اصلاً مسیری وجود نداشت. در میان صخره‌هایی که پیوسته روی آن‌ها نگه داشته بودند، از اینجا و آنجا بالا می‌رفتند و به تدریج بالاتر و بالاتر می‌رفتند تا سرانجام به شکاف بزرگی در بخشی از کوه رسیدند، جایی که به نظر می‌رسید صخره به دو نیم شده و دیوارهای بلندی در دو طرف بر جای گذاشته است.

رنگ موی فانتزی مد : دوروتی پیشنهاد کرد: «اگر ما به این سمت برویم. “پیاده روی بسیار راحت تر از بالا رفتن از تپه هاست.” “در مورد آن علامت چطور؟” اوجو پرسید. “چه علامتی؟” او پرسید. پسر مونچکین به کلماتی اشاره کرد که روی دیوار صخره کنار آنها نقاشی شده بود که دوروتی متوجه آنها نشده بود. کلمات خوانده می شود: “مواظب خودت باش.” دختر لحظه ای به این علامت نگاه کرد.