رنگ مو مدل فیس فریم

رنگ مو مدل فیس فریم : واقعاً لطف داری که به میل خودت به اینجا آمده ای، برده ما. چه کسی چاق بامزه با توست؟” “این اعلیحضرت، پادشاه رینکیتینک، از شهر بزرگ گیلگاد است. او با من همراهی کرد تا ببیند که تمام آنچه را که از پینگاری دزدیده‌اید، جبران می‌کنید.” “هنوز بهتره!” خندید.

رنگ مو : نزدیک سواحل، مزارع سرسبز و حاصلخیز بود، اما دورتر از دریا، تپه‌ها و کوه‌های ناهموار، چنان صخره‌ای بود که چیزی در آنجا رشد نمی‌کرد. اما در این کوه‌ها معادن طلا و نقره وجود داشت که بردگان پادشاه مجبور به کار می‌شدند و به همین منظور در گذرگاه‌های زیرزمینی تاریک محبوس می‌شدند. در طول زمان غارهای عظیمی توسط بردگان توخالی شده بود که در آن زندگی می کردند و می خوابیدند و هرگز نور روز را نمی دیدند.

رنگ مو مدل فیس فریم

رنگ مو مدل فیس فریم : اینگا سواحل دو جزیره بزرگ و را در مقابل خود دید. “مرواریدها مرا به درستی هدایت کردند!” با خودش زمزمه کرد اکنون، اگر عاقل و محتاط و شجاع باشم، ایمان دارم که می‌توانم پدر و مادرم و مردمم را نجات دهم.» جزایر دوقلو فصل ۷ جزیره رگوس ده مایل عرض و چهل مایل طول داشت و پادشاهی بزرگ و قدرتمند به نام گوس بر آن حکومت می کرد.

ناظران ظالم با شلاق بر سر این مردم بیچاره که در بسیاری از کشورها توسط گروه های مهاجم پادشاه گوس اسیر شده بودند، ایستادند و ناظران کاملاً مایل بودند که اگر بردگان لحظه ای در کار خود لنگ می زنند، با شلاق شلاق بزنند. بین سواحل سرسبز و کوه‌ها، جنگل‌هایی از درختان انبوه و درهم بود که راه‌های باریکی بین آن‌ها بریده شده بود تا به غارهای معادن منتهی شود.

شهر بزرگ رگوس که در آن کاخ پادشاه واقع شده بود، در سطح چمنزارهای سبز، نه چندان دور از اقیانوس، ساخته شد. در این شهر هزاران جنگجوی سرسخت گوس زندگی می‌کردند که اغلب به قایق‌های خود می‌رفتند و از طریق دریا به جزایر همسایه می‌پرداختند تا مانند پینگاری (Pingaree) فتح و غارت کنند. هنگامی که آنها در یکی از این اکسپدیشن ها غایب نبودند.

با آنها ازدحام کرد و بنابراین به مکانی خطرناک برای زندگی هر فرد صلح جو تبدیل شد، زیرا جنگجویان مانند پادشاه خود بی قانون بودند. جزیره کورگوس در نزدیکی جزیره رگوس قرار داشت. در واقع آنقدر نزدیک است که ممکن است سنگی از این ساحل به ساحل پرتاب شود. اما کورگوس تنها نیمی از اندازه رگوس بود و به جای کوهستانی بودن، کشوری غنی و خوش آب و هوا بود که پوشیده از مزارع غلات بود.

رنگ مو مدل فیس فریم : مزارع کورگوس برای رزمندگان و شهروندان هر دو کشور غذا می‌فرستاد، در حالی که معادن رگوس همه آنها را ثروتمند می‌کرد. کورگوس توسط ملکه کور، که با پادشاه گوس ازدواج کرده بود، اداره می شد. اما ماهیت این ملکه آنقدر خشن و بی رحمانه بود که مردم نمی توانستند تصمیم بگیرند که از کدام یک از حاکمان خود بیشتر می ترسند. ملکه کور در شهر خود کورگوس زندگی می کرد.

که در آن طرف جزیره اش رو به روی رگوس قرار داشت، و بردگانش، که اکثراً زن بودند، برای شخم زدن زمین و کاشت و برداشت غلات مجبور بودند. از رگوس تا کورگوس، پلی از قایق‌ها کشیده شده بود که در نزدیکی هم قرار گرفته بودند و تخته‌هایی روی لبه‌هایشان گذاشته بودند تا مردم بتوانند روی آن راه بروند. به این ترتیب عبور از جزیره ای به جزیره دیگر آسان بود و در مواقع خطر پل به سرعت برداشته می شد.

شامل جنگجویان بودند که جز جنگ و ویرانی کاری انجام نمی دادند و خدمتکاران لرزان که منتظر آنها بودند. پادشاه گوس و ملکه کور با بقیه جهان در حال جنگ بودند. سایر ساکنان جزیره از آنها متنفر بودند و از آنها می ترسیدند، زیرا با بردگان آنها بد رفتار می شد و مطلقاً به ضعیفان یا بیماران رحم نمی شد. هنگامی که قایق هایی که به پینگاری رفته بودند با غارت غنی و انبوهی از اسیران بازگشتند.

در رگوس و کورگوس شادی فراوانی برپا شد و پادشاه و ملکه ضیافت خوبی به جنگجویان دادند که فتح بزرگی را به دست آورده بودند. این جشن برای جنگجویان در محوطه کاخ پادشاه گوس تنظیم شده بود، در حالی که با آنها در اتاق بزرگ تاج و تخت، همه ناخداها و رهبران مردان جنگی با پادشاه گوس و ملکه کور، که از جزیره او آمده بودند تا در مراسم شرکت کنند، جمع شده بودند.

رنگ مو مدل فیس فریم : مراسم سپس تمام کالاهایی که از پادشاه پینگاری دزدیده شده بود، بر اساس رتبه تقسیم شدند، پادشاه و ملکه نصف، ناخداها یک چهارم، و بقیه بین جنگجویان تقسیم شدند. روز بعد از عید، پادشاه گوس، پادشاه کیتیکات و همه مردان پینگاری را برای کار در معادن خود در زیر کوه ها فرستاد، و ابتدا آنها را به زنجیر بسته بود تا نتوانند فرار کنند.

ملکه مهربان پینگاری و همه زنانش همراه با بچه های اسیر شده به ملکه کور داده شدند و او آنها را به کار در مزارع غلات خود واداشت. سپس فرمانروایان و جنگجویان این جزایر مخوف فکر کردند که برای همیشه با پینگاری کار کرده اند. از همه ثروتش غارت شده، خانه‌هایش ویران شده، قایق‌هایش اسیر شده‌اند و همه مردمش به بردگی گرفته شده‌اند.

چه احتمالی وجود داشت که دوباره درباره جزیره متروک بشنوند؟ بنابراین مردم و هنگامی که یک روز صبح متوجه شدند که از سمت جنوب به سواحل خود نزدیک می شود، قایق سیاه حاوی یک پسر، یک مرد چاق و یک بز متعجب و متحیر شدند. رزمندگان از یکدیگر پرسیدند اینها چه کسانی می توانند باشند و از کجا آمده اند؟ هیچ کس هرگز به میل خود به آن جزایر نیامد.

این مسلم بود. شاهزاده اینگا قایق خود را به سمت جنوب جزیره رگوس که نزدیکترین محل فرود به شهر بود هدایت کرد و هنگامی که جنگجویان این عمل را دیدند به سمت ساحل رفتند تا با او ملاقات کنند و ناخدای بزرگی به نام آنها را هدایت می کرد.

رینکیتینک با ناراحتی به پسرک گفت: “این افراد مطمئناً برای ما خوب نیستند.” بدون شک قصد دارند ما را اسیر کنند و ما را برده خود کنند.» اینگا با صدایی آرام پاسخ داد: نترسید قربان. با بیلبیل آرام در قایق بمان تا من با این مردان صحبت کنم. او قایق را در فاصله ۱۲ متری ساحل متوقف کرد و در جای خود ایستاد و قبر را در مقابل انبوهی که در مقابل او قرار داشتند تعظیم کرد.

رنگ مو مدل فیس فریم : کاپیتان بزاب بزرگ با صدایی خشن گفت: “خب، کوچولو، ممکن است تو کی باشی؟ و چگونه جرات کردی، ناخوانده و تنها، به جزیره رگوس بیایی؟” پسر گفت: «من اینگا، شاهزاده پینگاری هستم، و به اینجا آمده‌ام تا پدر و مادرم و مردمم را که شما به ناحق به بردگی گرفته‌اید آزاد کنم.» وقتی آنها این سخنرانی جسورانه را شنیدند، خنده ای قوی از جانب گروه رزمندگان بلند شد.

هنگامی که آن را فروکش کرد، ناخدا گفت: “تو عاشق شوخی داری، شاهزاده عزیزم، و شوخی نسبتاً خوبی است. اما چرا با کمال میل سرت را در دهان شیر فرو بردی؟ وقتی آزاد بودی، چرا آزاد نماندی؟ ما نمی دانستیم که ترک کرده ایم. یک فرد مجرد در پینگاری! اما از آنجایی که تو آن موقع توانستی از دست ما فرار کنی.