رنگ موی کرم بیسکویتی دوماسی

رنگ موی کرم بیسکویتی دوماسی : کمی بالاتر از یک شیب، یک مدرسه و یک ساختمان کوچک یک اتاقه دیگر قرار داشت که به عنوان یک کلیسا عمل می کرد. روحانی متعلق به فرقه شرکت سوخت عمومی. به او اجازه استفاده از ساختمان داده شد.

رنگ مو : و متوجه شد که اگر می‌خواهد از این بیماری خطرناک اجتناب کند، نباید اجازه دهد یک لحظه ذهنش سرگردان شود. این قاطرها زندگی خود را در تاریکی درون زمین زندگی کردند. تنها زمانی که مریض می شدند، آنها را می بردند تا نور خورشید را ببینند و در مراتع سبز بچرخند. یکی از آنها به نام «داگو چارلی» بود که جویدن تنباکو و زیر و رو کردن جیب معدنچیان و «رفقایشان» را آموخته بود.

رنگ موی کرم بیسکویتی دوماسی

رنگ موی کرم بیسکویتی دوماسی : قاطر به طور بدنام موجودی بی‌خدا و بی‌خدا است. کوچه کوری از طبیعت، به اصطلاح، اشتباهی که او از آن خجالت می کشد و اجازه بازتولید آن را نمی دهد. سی قاطر تحت سرپرستی هال در محیطی تربیت شده بودند که بدترین گرایش‌های طبیعت آنها را پرورش می‌داد. او به زودی کشف کرد که “قلنج” سلفش ناشی از پای عقبی قاطر در معده بوده است.

او که نمی دانست چگونه آب آن را بیرون بیاورد، خود را مریض می کرد و سپس از زیاده خواهی قسم می خورد. اما رانندگان و پسران گودال شکست او را می‌دانستند و «داگو چارلی» را تا زمانی که او از دستش خارج شود وسوسه می‌کردند. هال به زودی این تراژدی اخلاقی را کشف کرد و درد آن را در روح خود حمل کرد، زیرا او به سختی تمام روز خود ادامه می داد. با اولین قفس که صبح خیلی زود بود از شفت پایین رفت.

او بارهای خود را تغذیه و آبیاری کرد و به مهار آنها کمک کرد. سپس، هنگامی که چهار سم آخر از بین رفتند، اصطبل ها را تمیز کرد، و تسمه را تعمیر کرد، و از دستورات بزرگتر از خودش که اتفاقاً در اطراف بود، اطاعت کرد. در کنار قاطرها، عذاب او «پسران تله‌گیر» و دیگر جوانانی بود که با آنها در تماس بود. او تازه وارد بود و به همین دلیل او را مورد آزار قرار دادند. علاوه بر این، او شغل پست‌تری داشت.

به نظر آنها چیزی تحقیرآمیز و خنده‌دار در مورد وظیفه مراقبت از قاطرها وجود داشت. این جوجه تیغی ها از تعداد زیادی از کشورهای اروپای جنوبی و آسیا آمده بودند. تاتارهایی با صورت صاف و یونانی‌های تیره‌رو و ژاپنی‌های کوچک زیرک وجود داشتند. آنها به زبانی سازش‌آمیز صحبت می‌کردند که عمدتاً شامل لعن‌ها و فحاشی‌های انگلیسی بود.

کثیفی که ذهن آنها ایجاد کرده بود برای کسی که در زیر نور خورشید به دنیا آمده و بزرگ شده بود باورنکردنی بود. آنها مدعی فحاشی های مادران و مادربزرگ هایشان شدند. همچنین در مورد مریم باکره، شخصیت اساطیری که آنها درباره آن شنیده بودند. بیچاره موجودات کوچک تاریکی، روحشان حتی سریعتر و غیرقابل برگشت تر از صورتشان غمگین و متلاطم شد!

رئیسش به هال توصیه کرده بود که برای هیئت مدیره در پرس و جو کند. او با آخرین ماشین، هنگام گرگ و میش آمد، و به ساختمانی از آهن راه راه با نور کم هدایت شد، جایی که پس از پرس و جو با یک روسی تنومند روبرو شد و به او گفت که می توان با بیست و هفت دلار در ماه از او مراقبت کرد. ، این شامل یک تخت در اتاقی با هشت مرد مجرد دیگر است.

رنگ موی کرم بیسکویتی دوماسی : پس از کسر یک دلار و نیم در ماه برای سالن داران خود، پنجاه سنت برای روحانی شرکت و یک دلار برای پزشک شرکت، پنجاه سنت در ماه برای امتیازات دستشویی و پنجاه سنت برای صندوق کمک هزینه بیماری و حادثه، او را کسر کرد. ماهانه چهارده دلار داشت تا با آن لباس بپوشد، خانواده ای تشکیل دهد، برای خود آبجو و تنباکو تهیه کند.

و از کتابخانه ها و دانشکده هایی که توسط صاحبان بشردوست معادن زغال سنگ وقف شده بود، حمایت کند. وقتی رمینیتسکی رسید شام تقریباً تمام شده بود. زمین شبیه صحنه یک پیک نیک آدمخوار بود و غذای آن سرد بود. او متوجه شد که همیشه باید با او اینگونه باشد و باید بهترین استفاده را از آن می کرد. اتاق غذاخوری این پانسیون که تحت مالکیت و مدیریت GFC است.

زندان دولتی را که زمانی از آن بازدید کرده بود، با ردیف مردانی که در سکوت نشسته بودند و نشاسته و چربی از بشقاب‌های حلبی می‌خوردند، به ذهنش آورد. بشقاب های اینجا از ظروف سفالی نیم اینچ بودند، اما نشاسته و گریس هرگز از بین نرفتند. به نظر می رسید فرمول آشپز رمینیتسکی این است که وقتی شک داشتید روغن اضافه کنید و آن را بجوشانید.

یکشنبه‌ها، تنها زمانی که در روز غذا می‌خورد، مگس‌ها روی همه چیز هجوم می‌آوردند، و او به یاد می‌آورد که از یک پزشک شنیده بود که می‌گوید یک انسان روشن‌فکر باید از مگس بیشتر بترسد تا از ببر بنگال. پانسیون برای او تختخواب و آذوقه حیوانات موذی تهیه کرد، اما بدون پتو، که در مناطق کوهستانی ضروری بود. بنابراین بعد از شام مجبور شد به دنبال رئیسش بگردد و ترتیبی دهد.

رنگ موی کرم بیسکویتی دوماسی : که در فروشگاه شرکت اعتبار بگیرد. او دریافت که آنها مایل بودند مقدار معینی اعتبار بدهند، زیرا این امر به فرمانده اردوگاه امکان می دهد او را از گمراهی دور نگه دارد. هیچ قانونی وجود نداشت که مردی را به خاطر بدهی نگه دارد – اما هال در آن زمان می دانست که یک اردوگاه تا چه اندازه به قانون اهمیت می دهد. بخش ۶. هال به مدت سه روز در معدن زحمت کشید.

در رمینیتسکی غذا خورد و به دنبال حیوانات موذی رفت. سپس یک یکشنبه پر برکت فرا رسید و او چند ساعت آزاد داشت تا نور خورشید را ببیند و به اردوگاه دره شمالی نگاهی بیاندازد. این روستایی بود که در امتداد بیش از یک مایل دره کوهستانی در حرکت بود. در مرکز، ساختمان های شکن بزرگ، خانه شفت، و خانه برق با دودکش های بلندش قرار داشت.

در نزدیکی فروشگاه شرکت و چند سالن بود. چندین پانسیون مانند خانه رمینیتسکی و ردیف‌های طولانی کابین‌های تخته‌ای که هر کدام از دو تا چهار اتاق را شامل می‌شد، وجود داشت که برخی از آنها توسط چندین خانواده اشغال شده بود.