رنگ مو یخی دکلره

رنگ مو یخی دکلره : توماس سیب را گرفت و خورد. و فیض حقیقت برای همیشه بر لبان او قرار داشت. و به همین دلیل بود که پس از سالها، مردان او را “توماس واقعی” نامیدند. آنها تنها راه کمی پس از این داشتند، قبل از اینکه به قلعه ای باشکوه که در دامنه تپه ای ایستاده بود بیایند. ملکه با غرور به آن اشاره کرد و گفت: “اینجا محل زندگی من است.” «پروردگار من و همه اشراف دربارش در آنجا سکونت دارند.

مو : و چون پروردگارم خلق و خوی نامطمئن دارد و به هیچ غرور غریبی که در جمع من می بیند، نمی پسندد، از تو می خواهم که هم به خاطر تو و هم به خاطر من به زبان بیاوری. با کسی که با تو صحبت می کند سخنی نگو، و اگر کسی از من بپرسد که تو کیستی و چیستی، به او خواهم گفت که تو گنگ هستی.[۹] بدون توجه از بین جمعیت عبور کنید.

رنگ مو یخی دکلره

رنگ مو یخی دکلره : و آهسته سوار شدند، تا اینکه به درخت کوچکی رسیدند که همه آن پوشیده از سیب قرمز بود. ملکه پری خم شد و یکی را چید و به همراهش داد. او گفت: «این را می‌توانم به تو بدهم، و این کار را با کمال میل انجام می‌دهم، زیرا این سیب‌ها سیب‌های حقیقت هستند؛ و هر کس آن‌ها را بخورد، این پاداش را می‌گیرد، که دیگر لب‌هایش نمی‌توانند دروغ بگویند.

با این کلمات، بانو بوق شکار خود را بلند کرد و انفجاری شدید و نافذ دمید. و همانطور که او این کار را کرد، دوباره تغییر شگفت انگیزی بر او وارد شد. زیرا لباس زشت پوشیده از خاکستر از تنش افتاد و خاکستری موهایش ناپدید شد و او یک بار دیگر در دامن و مانتو سبز سواری ظاهر شد و صورتش جوان و زیبا شد. و تغییر شگفت انگیزی بر توماس نیز گذشت.

زیرا، همانطور که او به طور تصادفی نگاهی به پایین انداخت، متوجه شد که لباس های روستایی خشن او به کت و شلواری از پارچه قهوه ای نازک تبدیل شده است، و روی پاهایش شون ساتن پوشیده است. فوراً صدای بوق بلند شد، درهای قلعه باز شد و پادشاه با عجله به دیدار ملکه رفت، همراه با تعداد زیادی از شوالیه ها و خانم ها، مینسترل ها و پسران پیج که توماس که از آنجا سر خورده بود.

رنگ مو یخی دکلره : پالفری او هیچ مشکلی در اطاعت از خواسته های او و عبور از قلعه بدون مشاهده نداشت. همه از دیدن دوباره ملکه بسیار خوشحال به نظر می رسیدند و در قطار او به سالن بزرگ شلوغ می شدند و او با مهربانی با آنها صحبت می کرد و به آنها اجازه می داد دست او را ببوسند. سپس او با شوهرش به یک باب در انتهای آپارتمان بزرگ، جایی که دو تاج و تخت ایستاده بود.

رفت و جفت سلطنتی روی آن نشستند تا عیاشی را که اکنون شروع شده بود تماشا کنند. [۱۰] در همین حال، توماس بیچاره، بسیار دور در انتهای سالن ایستاده بود و احساس تنهایی می کرد، اما مجذوب صحنه خارق العاده ای که داشت به آن خیره می شد. زیرا اگرچه همه خانم های خوب و درباریان و شوالیه ها در قسمتی از تالار می رقصیدند.

در قسمتی دیگر شکارچیانی آمدند و رفتند و گوزن های شاخ بزرگ را که ظاهراً در تعقیب و گریز کشته بودند حمل می کردند و پرتاب می کردند. به صورت انبوه روی زمین و صف‌هایی از آشپزها بودند که در کنار حیوانات مرده ایستاده بودند و آنها را به صورت مفصل برش می‌دادند و مفاصل را برای پختن برمی‌داشتند. در مجموع این صحنه آنقدر عجیب و خارق‌العاده بود.

که توماس توجهی نکرد که زمان چگونه می‌گذرد، اما می‌ایستاد و خیره می‌شد و خیره می‌شد و هرگز با کسی حرفی نمی‌زد. این به مدت سه روز طولانی ادامه یافت، سپس ملکه از تخت خود برخاست، و با قدم گذاشتن از دیوار، از سالن به جایی که او ایستاده بود عبور کرد. او گفت: «وقت آن است که سوار شوی و سوار شوی، توماس، اگر می‌خواهی دوباره قلعه زیبای ارسیلدون را ببینی.

رنگ مو یخی دکلره : توماس با تعجب به او نگاه کرد. او بانگ زد: “شما از هفت سال طولانی صحبت کردید، بانو،” و من فقط سه روز اینجا هستم. ملکه لبخند زد. او پاسخ داد: “زمان در سرزمین پریان به سرعت می گذرد، دوست من.” “فکر می کنی فقط سه روز اینجا بوده ای. هفت سال از ملاقات ما دو نفر می گذرد. ​​و اکنون وقت رفتن توست. من از حضور تو بیشتر در کنارم بودم، اما برای تو جرأت نمی کنم.

به خاطر خود برای هر هفتمین سال یک روح شیطانی از مناطق تاریکی می آید، و یکی از پیروان ما را با خود می برد، هرکس را که او بخواهد انتخاب کند. و چون تو آدم خوبی هستی، می ترسم که تو را انتخاب کند. “پس چون من دوست دارم آسیبی به تو برسد، همین شب تو را به کشور خودت خواهم برد.” یک بار دیگر پالفری خاکستری آورده شد و توماس و ملکه آن را سوار کردند.

و همانطور که آمده بودند، به درخت ایلدون در نزدیکی هانتلی برن بازگشتند. سپس ملکه توماس را وداع گفت. و به عنوان هدیه فراق، از او خواست چیزی به او بدهد که به مردم بفهماند که او واقعاً به سرزمین پری رفته است. او پاسخ داد: “من قبلاً به تو حقیقت را هدیه داده ام.” “من اکنون به تو هدایای نبوت و شعر می دهم، تا بتوانی آینده را پیشگویی کنی.

و همچنین آیات شگفت انگیزی بنویسی. و علاوه بر این هدیه های غیبی، اینجا چیزی است که انسان ها می توانند با چشمان خود ببینند. یک چنگ که در سرزمین پریان ساخته شده بود. خوش به حال تو، دوست من. شاید یک روز، دوباره به دنبال تو برگردم.” با این سخنان، لیدی ناپدید شد و توماس تنها ماند، و اگر حقیقت را باید گفت، کمی متاسف شد.

رنگ مو یخی دکلره : از جدایی از چنین وجود درخشان و بازگشت به محله های معمولی مردم. پس از آن او سالهای طولانی در قلعه ارسیلدون زندگی کرد و شهرت شعر و پیشگویی هایش در سراسر جهان گسترش یافت.[۱۲] کشور، به طوری که مردم او را توماس واقعی و توماس قافیه نامیدند. من نمی‌توانم تمام پیشگویی‌هایی را که توماس بیان کرد و قطعاً محقق شد.

برای شما بنویسم، اما یکی دو مورد را به شما خواهم گفت. او نبرد را در این کلمات پیشگویی کرد: «سوختگی برید شال رین فو رید” اتفاقی که در آن روز وحشتناکی رخ داد که آب بانوکبرن کوچک از خون انگلیسی های شکست خورده سرخ شده بود. او همچنین اتحاد تاج‌داران انگلستان و اسکاتلند را در زمان شاهزاده‌ای که پسر ملکه فرانسه بود و خون بروس را در رگ‌هایش داشت.