رنگ مو تیره دودی زیتونی

رنگ مو تیره دودی زیتونی : در مورد بود حدود سی ساعت پس از فرارش از آلفین سوم، او بر روی بخش تقریباً اما نه کاملاً بدون هوا آلفین دوم استراحت کرد. کیم به شدت گرسنه بود.

مو : آنها هم باید من را روی مدار داشته باشند، فقط چیزی که به من دادی آن را پرت کرده است. آنها انتظار دارند که ما را فلج نگه دارند در حالی که با مشعل بریده و ما را می برند. اما آنها نباید این کار را انجام دهند. پس من چیزی را که به من دادی به تو می دهم. اگر الگوی من را تغییر داد، دوباره الگوی تو را تغییر خواهد داد، به چیزی که آنها نمی توانند حدس بزنند.” دوباره گریه کرد.

رنگ مو تیره دودی زیتونی

رنگ مو تیره دودی زیتونی : او فلج شده بود، با تمام اعصاب و رگهای بدنش تا حد کزاز تنش. عذاب او را از عذابی بدیع پر کرد. این مدار انضباطی بود. این امواج پخش می شد که با تمام قدرت روی او متمرکز بود. آنها او را در هر کجای کره زمین پیدا می کردند. و عذابشان ناگفتنی بود. دونا ناگهان گریه کرد. “کیم!” او ناامیدانه گریه کرد. “می دانم که می توانی صدایم را بشنوی! گوش کن!

لطفا، کیم! آن را پس نده. برو و آنچه را که برنامه ریزی کرده ای، هر کاری که هست انجام بده. و اگر برنده نشدی، لطفاً قبل از تسلیم شدن، مرا بکش. خواهش می کنم! من نمی خواهم باشم. مشروط شده اند که در قصرهای تفریحی خود هر کاری می خواهند بکنند.» تکه ریز فلز را در انگشتان لرزانش گرفت. گوشت دستش را کنار زد تا در آغوشش بگیرد. او با شجاعت آن را آزاد کرد.

فلج دردناک کیم رندل را ترک کرد. اما حالا دونا چهره رقت باری بود. کیم ناله کرد. خشم او را پر کرده بود. ناراحتی و خشم او چنان وحشتناک بود که اگر می توانست تمام سیاره را نابود می کرد. اما او نمی‌توانست اجازه دهد هدیه او که به قیمت چنین عذابی داده بود، بدون ثواب برود. او باید تلاش کند تا هر دوی آنها را نجات دهد، حتی اگر اکنون امیدی نداشت. به سمت تابلوی کنترل پرید.

او تقریباً تصادفی به دکمه‌ها ضربه می‌زد، به امید پاسخ. او سعی کرده بود کشتی را به نوعی وضعیت عملیاتی کند، اما حالا دیگر فرصتی وجود نداشت. او با دیوانگی سعی کرد ترکیبی از کنترل‌ها را بیابد که باعث می‌شود چیزی اتفاق بیفتد. دومین ذره هافنیوم را در دهانش گذاشت تا هر دو دستش آزاد باشد. او در ناامیدی پانل کنترل را پاره کرد. سیم های بریده شده را همه جا پشت آن دید.

رنگ مو تیره دودی زیتونی : سرهای آویزان را گرفت و محکم به هم زد. جرقه آبی مهیبی پرید. او با پیروزی فریاد زد و لقمه فلزی که دونا برای او قربانی کرده بود از لبانش افتاد. ماهیچه هایش منقبض شد و عذاب او را پر کرد. صدای خروش آمد. استارشاین به شدت تکان خورد . تصادفات بود و احساس وزن غیرقابل تحملی وجود داشت که علیرغم عذابش می توانست احساس کند. کشتی دیوانه وار پیچید.

از دیوار شکست. به یک سقف کوبیده شد. مثل یک چیز دیوانه چرخید و در حالی که کیم رندل در عذاب یخ زده و درمانده، دو کابل را با ماهیچه هایی کاملاً خارج از کنترلش در کنار هم نگه داشت، ابتدا به سمت آسمان رفت. به سمت فضای خالی رفت، جایی که هیچ کشتی دیگری در هیچ کجا حرکت نمی کرد. ۳ پرتوهای نابودی در نهایت ” استارشاین ” در فضا تنها بود.

که هیچ سفینه فضایی دیگری در بیست هزار سال تنها نبوده بود، مانند یک چیز حساس رفتار کرد. البته در ابتدا، اعمال او دیوانه کننده و تقریباً جنون آمیز بود، گویی امواج مدار انضباطی که دونا را به مجسمه ای از عذاب تبدیل می کرد و کیم را با ماهیچه های منقبض یخ زده نگه می داشت، می توانست بر سفینه فضایی نیز تأثیر بگذارد. کشتی کوچک به طرز وحشیانه ای از طریق هوا به سمت بالا رفت که در حالی که برای عبور او از هم جدا می شد.

فریاد می زد. خمیازه کشید و تاب خورد و به طرز مسخره ای به عقب فرو رفت. فریاد هوا به فریاد و سپس به سوت باریک بلند رسید و بعد به کلی قطع شد. سرانجام او از هوای آلفین سوم خلاص شد. پس از این، او واقعاً سرعت گرفت و از سیاره عقب نشینی کرد. آشکارسازهای شهاب سنگ او در یکی از اتصالات تصادفی کیم روشن شده بودند، و هنگامی که جریان به آنها رسید.

رنگ مو تیره دودی زیتونی : انسدادی هیولایی در مسیر او گزارش کردند و در پرتوهای دفع کننده شهاب‌سنگ دور شدند. مانع خود سیاره بود و پرتوها سعی کردند آن را دور کنند. به طور طبیعی، آنها خود کشتی را به درون شکاف عظیم فضای بین سیاره ای راندند. برای مدت طولانی نیز ادامه داشت، زیرا کیم در اثر امواج پخش فلج شده بود. آنها توسط مکان یاب روانشناختی روی او متمرکز شدند.

تا زمانی که آن امواج مدار انضباطی از طریق یونوسفر بالا می‌آمد، ماهیچه‌های منقبض شده کیم دو کابل را که همه چیز را شروع کرده بودند، در کنار هم نگه می‌داشتند. اما استارشاین با شتاب چهار گرانشی، سریع‌تر و سریع‌تر، عقب‌نشینی کرد، و مکان‌یابی‌های روان‌شناختی معمولی برای استفاده فراتر از فواصل سیاره‌ای طراحی نشده‌اند. در نهایت پرتوهای رادیویی عذاب‌آور از فاصله بسیار کم کاهش یافت.

در نهایت نفوذ ناگهان قطع شد و دست های کیم روی سرنخ ها از بین رفت. پرتو دوباره به تماس برگشت، و دوباره منحرف شد، و در حال حاضر تنها یک احساس سوزن سوزن شدن برای یافتن هدفی بود که یاب ها دیگر نمی توانستند در صف قرار بگیرند. سپس به نظر می رسید که دیوانگی خود را از دست داده و صرفاً به یک متروک تبدیل شده است. او به سرعت جلو رفت و برای مدتی هیچ نشانی از زندگی نداد.

رنگ مو تیره دودی زیتونی : سپس درگاه های بینایی او ناگهان درخشیدند. کیم رندل که ناامیدانه با زمان کار می کرد و با سرمای فضای بیرونی که به بدنه بدون نیروی کشتی می رفت، یک کابل قطع شده پیدا کرده بود که نور و گرما را تامین می کرد. هنوز یک ساعت بعد، کشتی در حرکت او ثابت ماند. او سرنخ قدرت ژیروها را ردیابی کرده بود و آنها را به کار انداخته بود. دو ساعت بعد، اما در پرواز خود توقف کرد.

بینی بلند و نوک تیزش به اطراف چرخید. یک عنصر حرکتی جدید وارد تصویری شد که او ساخته بود. او تغییر مسیر داد. در نهایت، سفینه فضایی باریک، گویی که نهایتاً به کار انداختن راندن، چیزی هدفمند به او داد، این سفینه فضایی باریک دیگر دیوانه، اخم یا مبهوت به نظر نمی‌رسد، و با مهارتی آرام در فضا شنا می‌کرد، مانند چیزی که بسیار زنده است و دقیقاً می‌دانست چه چیزی دارد.