رنگ مو نسکافه ای تیره با دکلره

رنگ مو نسکافه ای تیره با دکلره : تنها با یک در سنگ مرمر جلوی ما را گرفت.” به دستور گلیندا قایق بالا آمد تا جایی که در سطح گنبد شیشه ای قرار گرفت که دهکده اسکیزر را پوشانده بود. زمانی که جادوگر به آرامی آن را به دور گنبد بزرگ چرخاند.

مو : من خودم به موهای قرمز اهمیت نمی‌دهم، این یکی از دلایلی است که معمولاً مدل‌های دیگر می‌پوشم.» مرد جوان گفت: زیباست. و سپس با یادآوری سایر زنان حاضر افزود: “اما، البته، همه زنان نباید موهای قرمز داشته باشند، زیرا این باعث می شود که موهای طلایی، نقره ای و قهوه ای به یک اندازه زیبا باشند.” لبخندهایی که بین این چهار نفر رد و بدل شد.

رنگ مو نسکافه ای تیره با دکلره

رنگ مو نسکافه ای تیره با دکلره : او پاسخ داد: “بله.” “این تنها فرمی است که من واقعاً حق پوشیدن آن را دارم. اما به ندرت آن را تصور می کنم زیرا کسی اینجا نیست که آن را تحسین یا قدردانی کند و خودم از تحسین آن خسته می شوم.” ارویک گفت: “الان می بینم که چرا شما ریرا قرمز نامیده شده اید.” او با لبخند توضیح داد: “این به خاطر موهای قرمز من است.

اسکیزری بیچاره را پر از خجالت کرد، بنابراین او ساکت شد و به خوردن شام خود مشغول شد و دیگران را واداشت تا صحبت کنند. سه آدپت صریحاً به ریرا گفتند که چه کسانی هستند، چگونه ماهی شدند و چگونه مخفیانه برنامه ریزی کرده بودند تا یوکوهو را وادار کنند تا آنها را متحول کند. آنها اعتراف کردند که می ترسیدند، اگر از او کمک می خواستند، آنها را رد می کرد.

یوکوهو گفت: «کاملاً درست گفتی. “من قانون خود را بر این می گذارم که هرگز برای کمک به دیگران جادو انجام ندهم، زیرا اگر این کار را می کردم، همیشه جمعیتی در کلبه ام خواهان کمک بودند و من از جمعیت متنفرم و می خواهم تنها باشم.” با این حال، اکنون که شما به شکل مناسب خود بازگردانده شده اید، از اقدام خود پشیمان نیستم و امیدوارم با بالا بردن جزیره آنها به سطح دریاچه، جایی که واقعاً به آن تعلق دارد.

در نجات مردم اسکیزر مفید باشید. باید به من قول بده که بعد از رفتنت دیگر به اینجا نخواهی آمد و به کسی نخواهی گفت که من برایت چه کرده ام.” سه آدپت و ارویک به گرمی از یوکوهو تشکر کردند. آنها قول دادند که آرزوی او را به یاد بیاورند که دیگر به کلبه اش نیایند و بنابراین با خداحافظی، عزیمت کردند. فصل بیستم یک مشکل گیج کننده گلیندا خوب که تصمیم گرفته بود جادوگری خود را روی زیردریایی متروکه امتحان کند.

رنگ مو نسکافه ای تیره با دکلره : تا از دستورات او اطاعت کند، از همه اعضای حزب خود، از جمله اسکیزرها، خواست تا از ساحل دریاچه به ردیف درختان نخل بروند. او تنها جادوگر کوچک شهر اوز را که شاگرد او بود و می‌دانست چگونه در مراسم جادویی‌اش به او کمک کند، نزد خود نگه داشت. وقتی آن دو در کنار قایق به گل نشسته تنها ماندند، گلیندا به جادوگر گفت: “من ابتدا دستور العمل جادویی شماره ۱۱۶۳ خود را امتحان خواهم کرد.

که برای حرکت دادن اجسام بی جان به دستور من در نظر گرفته شده است. آیا شما یک اسکروپیتروپ با خود دارید؟” جادوگر پاسخ داد: “بله، من همیشه یکی را در کیفم حمل می کنم.” کیسه‌ی سیاه ابزار جادویی‌اش را باز کرد و یک اسکروپیتروپ صیقلی را بیرون آورد و آن را به جادوگر داد. گلیندا یک کیسه حصیری کوچک نیز آورده بود که حاوی نیازهای مختلف جادوگری بود و از آن یک بسته پودر و یک شیشه مایع برداشت.

او مایع را در اسکروپیتروپ ریخت و پودر را اضافه کرد. یکباره اسکروپیتروپ شروع به پاشیدن کرد و جرقه هایی به رنگ بنفش منتشر کرد که در همه جهات پخش شد. جادوگر فوراً وارد وسط قایق شد و ساز را طوری نگه داشت که جرقه ها در اطراف او فرود آمد و تکه تکه قایق فولادی سیاه شده را پوشاند. در همان زمان گلیندا افسون عجیبی را به زبان جادوگری گفت، صدایش آهسته و موزیکال به نظر می رسید.

پس از اندکی جرقه های بنفش قطع شد و آنهایی که روی قایق افتاده بودند ناپدید شدند و هیچ اثری روی سطح آن باقی نگذاشتند. مراسم به پایان رسید و گلیندا اسکروپیتروپ را به جادوگر پس داد و او آن را در کیف سیاه خود گذاشت. او با اطمینان گفت: “باید کار را به خوبی انجام دهد.” او پاسخ داد: «اجازه دهید آزمایش کنیم و ببینیم. پس هر دو وارد قایق شدند و خود نشستند.

جادوگر با لحن دستوری به قایق گفت: “ما را از دریاچه، به ساحل دورتر ببرید.” قایق فوراً از ساحل شنی عقب نشینی کرد، شیب خود را چرخاند و به سرعت روی آب حرکت کرد. “خیلی خوب – واقعاً خیلی خوب!” جادوگر فریاد زد، زمانی که قایق در ساحل مقابل ساحلی که آنها از آنجا حرکت کرده بودند کند شد.

رنگ مو نسکافه ای تیره با دکلره : نمی توانست بهتر از این انجام دهد.” حالا جادوگر به قایق گفت: “نزدیک، غوطه ور شوید و ما را به در زیرزمین جزیره غرق شده ببرید – دری که به فرمان ملکه کو-ای-اوه از آن بیرون آمدید.” قایق اطاعت کرد. همانطور که در آب فرو می‌رفت، بخش‌های بالایی از کناره‌ها بالا می‌رفتند و بالای سر گلیندا و جادوگر به هم متصل می‌شدند.

که بنابراین در یک محفظه ضد آب محصور شده بودند. در این پوشش چهار پنجره شیشه ای وجود داشت که یکی در طرفین و دیگری در دو طرف آن قرار داشت تا مسافران بتوانند دقیقاً به کجا می روند. زیردریایی که در زیر آب آهسته تر از سطح زمین حرکت می کرد، به تدریج به جزیره نزدیک شد و با کمان خود به درب عظیم مرمری زیرزمین زیر گنبد، متوقف شد.

این در کاملا بسته بود و برای گلیندا و جادوگر آشکار بود که برای ورود به قایق زیر آب باز نمی شود مگر اینکه یک کلمه جادویی توسط آنها یا شخصی از زیرزمین جزیره گفته شود. اما این کلمه جادویی چه بود؟ هیچ کدام نمی دانستند. جادوگر با تأسف گفت: “من می ترسم که نتوانیم وارد شویم. مگر اینکه جادوگر شما بتواند کلمه ای را برای باز کردن در سنگ مرمر کشف کند.

رنگ مو نسکافه ای تیره با دکلره : جادوگر پاسخ داد: “این احتمالاً کلمه ای است که فقط کو-سه اوه می داند.” “شاید بتوانم کشف کنم که چیست، اما این به زمان نیاز دارد. اجازه دهید دوباره به همراهان خود برگردیم.” جادوگر غرغر کرد: “بنظر می رسد شرم آور است، پس از اینکه قایق را وادار به اطاعت از خود کردیم.