رنگ موی طلایی عسلی تیره

رنگ موی طلایی عسلی تیره : در حالی که حرکت می کردند و در گمنامی ناپدید می شدند. چیزهای وحشی کوچک در شب با وحشت در هجوم می‌ایستند تا جایی که دورتر می‌رفتند. فانی با صدای آرامی گفت: “این خوب است!” “چه چیزی در مورد آن خوب است؟” هدان را خواستار شد.

مو : یک قلعه را در یک روز تسخیر نکرده است.” هدان با تیرگی گفت: “و بدون غذا و با تاول های زیادی!” او در نظر گرفت. یکی دوان دوان با نان و پنیر و شراب آمد. نان و پنیر را گاز گرفت. بعد از لحظه ای با دهان پر گفت: “یک بار مردی را دیدم که شاهکار بی‌نظیر پریدن از روی ۹ بشکه پشت سر هم را انجام داد. این کار قبلا انجام نشده بود. اما من به او حسادت نمی‌کردم. هرگز نمی‌خواستم از روی ۹ بشکه پشت سر هم بپرم!

رنگ موی طلایی عسلی تیره

رنگ موی طلایی عسلی تیره : در غیر این صورت-” تپانچه را به شکلی اشاره ای حرکت داد. ساکنان عادی قلعه قک از آنجا دور شدند و با صدایی آرام درباره اوضاع صحبت می کردند. بانو فانی با افتخار روی نیمکت کنارش نشست. “تو شگفت انگیزی!” او با قاطعیت گفت. هدان گفت: «من خودم آن توهم را دوست داشتم. “اما هیچ کس قبلاً در تمام تاریخ دارتی هرگز با بیست نفر و سپس با سی نفر جنگیده و یک کمین را ویران کرده.

به‌طور خاص، من هرگز نمی‌خواستم با مردان دیگر بجنگم یا کمین‌ها را بشکنم یا قلعه‌ها را تسخیر کنم. “پس میخوای چیکار کنی؟” او با تحسین پرسید. هدان با ناراحتی گفت: “الان مطمئن نیستم.” لقمه تازه ای گرفت. “اما چندی پیش می‌خواستم کارهای جالب و مفیدی در الکترونیک انجام دهم، و ثروتمند شوم، و با دختری لذت‌بخش ازدواج کنم و شهروند برجسته‌ای در والدن شوم.

فکر می‌کنم اکنون به سیاره دیگری بسنده کنم.” دختر با افتخار گفت: پدرم تو را ثروتمند می کند. تو مرا از ازدواج با قک نجات دادی! هدان سرش را تکان داد. او گفت: “من شک دارم.” “او نقشه ای داشت که تعداد زیادی تپانچه بیهوش کننده وارد کند و نگهدارنده های خود را با آنها مسلح کند. سپس قصد داشت به فرودگاه فضایی عجله کند و از من بخواهد یک واحد برق پخش راه اندازی کنم.

که آنها را همیشه شارژ نگه دارد. سپس او” بنشینید و از زندگی لذت ببرید من فکر می کنم او این ایده کوچک را دوست داشت – و من به تپانچه های بیهوش کننده تبلیغات کردم من.” “من می توانم از آن مراقبت کنم!” فانی با اطمینان گفت. او تردیدی نداشت که پدرش ناراضی باشد. هدان گفت: “شاید بتوانی، اما با وجود اینکه دختری را نگه داشته، رویای خود را از دست داده است.

و این مایه سوگ است! می دانم!” اسب‌ها به داخل حیاط می‌رفتند و نگهدارنده‌های قک آنها را می‌راندند. آنها مشتاق بودند که از شر فاتحان خود خلاص شوند. مردان هودان به صورت قطره چکانی برگشتند، با اسلحه غارت برای اضافه کردن به انبوهی که قبلاً جمع آوری کرده بودند. تال مسئولیت را بر عهده گرفت و دستور داد زین اسب‌های خسته به اسب‌های تازه را تعویض کنند.

رنگ موی طلایی عسلی تیره : غنایم را روی اسب‌های اضافی بسته بندی کنند. وقتش بود ۹ نفر از ده ها غارتگر مشغول کار بودند که در قلعه غوغایی به پا شد. فریادها و درگیری فولاد. هدان سرش را تکان داد. “بد است! تپانچه یک نفر خالی شد و پسرهای محلی آن را فهمیدند. حالا ما باید بیشتر بجنگیم – نه.” او به یکی از ساکنان شنوا، پرتنش و خشمگین قلعه اشاره کرد. کلید اتاقی را که قک جوان را در آن قفل کرده بود.

بالا گرفت. او دستور داد: “اکنون دروازه قلعه را باز کن، و سه مرد آخر مرا بیاور، و ما بدون آتش زدن چیزی از آنجا خارج می شویم. لرد گک اینطور دوست دارد. او در اتاقی محبوس شده است که مخصوصاً آتش زا است. ” آخرین جمله فقط یک حدس بود، اما نگهدارنده قک وحشت زده به نظر می رسید. او فریاد زد. تغییر ظریفی در فضای خصمانه تلخ ایجاد شد. مردان با عصبانیت آمدند تا اسب های یدکی را بارگیری کنند.

سه مرد آخر هدان از راهرو بیرون آمدند، خون را از خراش های مختلف پاک کردند و با گلایه شکایت کردند که تپانچه هایشان خالی شلیک کرده است و باید با چاقو از خود دفاع می کردند. سه دقیقه بعد سواره نظام از دروازه قلعه خارج شد و به تاریکی رفت. هدان زمانی به اینجا رسیده بود که قک با فانی به عنوان زندانی داخل بود، در حالی که فقط ده ها مرد بدون و حداقل صد نفر در داخل بودند تا از دیوارها دفاع کنند.

و قلعه تسخیرناپذیر تلقی می شد. در نیم ساعت پیروان هدان قلعه را گرفتند، فانی را نجات دادند، به طور سطحی غارت کردند، برای خود اسب‌های تازه و برای غارت اسب‌های یدکی گرفتند و دوباره به راه افتادند. فقط از یک نظر وضعیت آنها بدتر از زمانی بود که وارد شدند. برخی از تپانچه های بی حس کننده خالی بودند. هدان آسمان را جست‌وجو کرد و الگوی ستاره‌ای را که قبلاً به آن اشاره کرده بود.

رنگ موی طلایی عسلی تیره : کنار هم گذاشت. “نگه دار!” با تندی به ثال گفت. “ما از همان راهی که آمدیم به عقب برنمی گردیم! گروهی که به ما کمین کرده بودند، دوباره به هم می خورند و ما الان تپانچه های بی حس کننده کامل نداریم! ما یک دایره وسیع دور آن شخصیت ها ایجاد می کنیم!” “چرا؟” خواستار ثال. “فقط تعداد زیادی پاس وجود دارد. تنها پاس دیگر سه برابر است.

و اجتناب از دعوا شرم آور است.” “ثال!” صدای یخی از کنار هدان شنید: “تو دستور داری! اطاعت کن!” حتی در تاریکی، هودان می‌توانست پرش تال را ببیند. ثال با لرزش گفت: بله، بانو فانی من. اما ما یک دوربرگردان مسافت طولانی می رویم. اکنون جهت حرکت در طول شب تغییر کرده است. صف طولانی اسب‌ها در عمیق‌ترین تاریکی حرکت می‌کردند.

که تنها با نور بسیاری از ستارگان کاهش یافته بود. با این حال، با گذشت زمان چشمان آدم عادت کرد و منظره ای پر زرق و برق بود – بیست و هشت جانور در میان آلودگی های تاریک و بر روی گذرگاه های شیب دار در میان تپه های ناهموار و ناهموار حرکت می کردند. از هر نقطه ای به نظر می رسید که آنها به یکباره تکان می خورند و می لنگند.