رنگ مو سبز تیره

رنگ مو سبز تیره : او در سخنرانی های کوتاه خود می گوید: “من در سال ۱۹۶۰ به عنوان وکیل به نیویورک آمدم. در سال ۶۱ دستیار وکیل ایالات متحده شدم. تا سال ۶۴ در آنجا ماندم.” “سپس تا سپتامبر ۱۹۶۷ به مطب خصوصی رفتم، زمانی که وارد تجارت کتاب شدم.

مو : و می‌خواهم مسابقات اتومبیل رانی بیشتری انجام دهم. من برای امریکن موتورز مسابقه می‌دهم. نه. فکر می‌کنم می‌توانم در آن کار کنم و بازیگری نسبتاً شایسته‌ای شوم، اما در حالی که دارم شراب می‌سازم، می‌خواهم در تئاتر کاباره و تئاتر شام بازی کنم. این سرگرم‌کننده است و شما را هوشیار نگه می‌دارد. برادوی مکانی نیست کاری که ما انجام می دهیم شاگردی در برادوی است.

رنگ مو سبز تیره

رنگ مو سبز تیره : همسر ​آنها در نقش دو مبادله زن بالقوه از ترنتون، نیوجرسی، اصرار داشتند که نه به عنوان برادران اسماترز، بلکه به عنوان دیک و تام اسموترز معرفی شوند. با این حال، هرکسی که از مرگ فیلم برادران اسماترز ابراز تاسف می کند، باید نمایش را قبل از پایان قرارداد شش ماهه در ۴ مارس تماشا کند. دوست پرتحرک، آلوین، مردی متحرک، نقش های خود را طوری می پوشد.

که انگار برای هیچ کس دیگری نوشته نشده اند. تام ۴۲ ساله در خلال مصاحبه اخیر در رختکن بعد از اجرای ماتینی گفت: «من تئاتر را دوست دارم و قرار است کارهای بیشتری از آن انجام دهم. برادرش دیک، ۴۰ ساله، نقشه های دیگری داشت. “به محض اینکه این نمایش تمام شد، باید به کالیفرنیا برگردم و برای کارخانه شراب‌سازی خود مقداری بطری‌سازی انجام دهم.

تام اعتراض کرد: “اما ما اینگونه برنامه تلویزیونی خود را دریافت کردیم.” ما قبلاً هیچ برنامه تلویزیونی اجرا نکرده بودیم.» علیرغم موفقیت در باکس آفیس اولین بازی خود در برادوی، دیک نمی تواند احساس ناامیدی کند از اینکه، مثل همیشه، برای او به عنوان مرد مستقیم انتخاب شده است. شخصیت او والی یک ورقه برای آلوین دوست داشتنی و کند هوش است.

خود را برای من ریخت، گفت: “با والی کار زیادی نیست.” “واقعیت این است که همه به جز آلوین خیلی محبوس شده اند. ما همه دور او می رقصیم.” تنها گلایه تام از نمایش این است که به سلامتی و به خصوص گلویش فشار وارد کرده است. او با نوشیدن چای داغ با لیمو گفت: «این اولین بار است که از نظر سلامتی به مرز اضطراب نزدیک شده‌ام. “به محض ورود به نیویورک، لوزه گرفتم.

اکنون بی خوابی دارم. آنتی بیوتیک ها واقعا بدن شما را تخلیه می کنند. من تا کنون ۱۵ پوند وزن کم کرده ام. این بخش از نظر جسمی بسیار سخت است.” هر دو برادر در خارج از صحنه بسیار جدی به نظر می رسیدند، اگرچه تام در حین پاسخ دادن به سؤالات و عکس گرفتن از طیف وسیعی از عبارات شگفت انگیز لیوان خود گذشت.

رنگ مو سبز تیره : او در پاسخ به این سوال که دستمزد فعلی‌اش با آنچه قبلاً به دست آورده است چگونه مقایسه می‌شود، پاسخ داد: “برادوی را به عشق حرفه‌ای انجام می‌دهی. پول به چیزی که می‌توانی در فیلم بسازید نیست. شما این کار را انجام می‌دهید زیرا بازیگران زیادی نمی‌توانند تئاتر انجام دهند. ” دیک اظهار داشت: “بعضی از ستاره های بزرگ در لاس وگاس ۲۰ تا ۳۰ برابر آنچه ما می سازیم دریافت می کنند.

این اعتبار و تجربه است.” تام و دیک در جزیره گاورنر در بندر نیویورک به دنیا آمدند. پدر آنها که یک سرگرد ارتش بود، در نزدیکی پایان جنگ جهانی دوم در فیلیپین درگذشت. مادرشان سپس آنها را به ساحل غربی برد و وقتی تام ۱۲ ساله بود، یک گیتار به او داد. او به خاطر می‌آورد: «من می‌خواستم اول رهبر گروه شوم، سپس کمدین. “در ایالت سن خوزه، من در یک گروه سه نفره بودم و به یک تنور نیاز داشتیم.

بنابراین از دیکی خواستم به مدرسه بیاید.” هنگامی که هنوز در کالج بودند، آنها اولین نامزدی حرفه ای خود را به عنوان برادران در کلوپ شبانه سانفرانسیسکو انجام دادند و چهار نوازنده نوازندگی گرفتند. طولی نکشید که جک پار آنها را به برنامه کرد و کارشان مطمئن شد. یکی از چیزهایی که به ویژه در مورد تام و دیک اسموترز تأثیرگذار است، علاقه زیادی است که آنها به یکدیگر دارند.

آنها در آپارتمان‌های مجزای زندگی می‌کنند که حدود یک مایل از هم فاصله دارند، اما دیک هر روز تام را به تئاتر می‌برد و اغلب با هم معاشرت می‌کنند. ذهن تام در حال حاضر روی یک داستان مسخره قرن نوزدهمی است که او قصد دارد در پاییز امسال تمرین کند و امیدوار است در نهایت به برادوی بیاورد. در همین حال، دیک بیشتر به جیپی فکر می کند که اخیراً در یک مسابقه اتومبیلرانی افراد مشهور برنده شده است.

رنگ مو سبز تیره : او با رضایت آشکار اظهار داشت: “من می خواهم آن را به خانه سانتا کروز برسانم.” این خودرو دارای چهار چرخ متحرک، محافظ های بوش، رول بار و لاستیک های سنگین آفرود است. برای منهتن عالی است. کتاب های برکلی و جوو ۱-۲۶-۸۰ ویکتور تمکین، که شبیه شخصیتی از دیکنز به نظر می رسد و با رفتار دوستانه اد آسنر تلویزیون مواجه می شود.

بعد از ظهر جمعه در دفتر خود در مرکز شهر نشسته است و سعی می کند همزمان با سه چیز برخورد کند. تلفن زنگ می زند، بازدیدکنندگان بدون اعلام قبلی کم می کنند، و من درباره کار نشر از او سوال می پرسم. چیزی که اوضاع را پیچیده می کند این است که آقای تمکین در حال انتقال دفاتر خود به طبقه دیگری است. دارای آگهی است.

رنگ مو سبز تیره : کارکنان ۸۰ نفری او همه چیز را در جعبه های مقوایی بسته بندی می کنند و اکنون یافتن چیزی غیرممکن است. اما مرد کوتاه قد و صورت صورتی با عینکی با قاب طلایی همه چیز را با کمال میل می کند. او یک روشن می‌کند، یک دستش را روی چانه‌اش می‌گیرد و توضیح می‌دهد که چگونه رئیس کتاب‌های ، که مدت‌ها بخش شومیز بود، شد.