رنگ مو فانتزی کیوت

رنگ مو فانتزی کیوت : مانند بیل و اد. می گوید چکمه هایش را به تو بده. “در این زمان من مشکوک شده بودم. چکمه‌ها را برمی‌دارم و از نزدیک آنها را بررسی می‌کنم، و در قسمت خار چکمه سمت چپ، نیش آن خزنده کثیف، کم‌پایین و بریده وجود دارد. انبردست را برمی‌دارم و نیش را بیرون می‌آورم و برای اینکه به ساحل بیایم دیگر شیطانی نکند.

رنگ مو : آنها را به دنبال جک تگزاس فرستادند که همیشه مردش را برمی‌گرداند و او را به قانون تحویل می‌داد. تکنیک او بسیار ساده بود. او فقط وارد شد و گوش مرد بد را گرفت و او را به زندان برد در حالی که افسران ناآرام با حیرت نگاه می کردند. بعداً او را در مارینال، روستایی در بیست مایلی جنوب سویت واتر دیدم.

رنگ مو فانتزی کیوت

رنگ مو فانتزی کیوت : تگزاس جک کاملا بی ضرر به نظر می رسید. او چند روز در خیابان ها راه می رفت و هر کس را که به او گوش می داد با داستان های طولانی در مورد سوء استفاده های او در دستگیری مردان بد سرگرم می کرد، نوعی که به گفته او در پانهندل تگزاس بسیار زیاد است. به نظر می‌رسید که وقتی رنجرز از دست دادن چه کاری باید بکند.

او در آنجا یک تفنگ تک تیر قدیمی با کالیبر بیست و دو داشت که آنقدر با بی احتیاطی به آن دست زد که دستگیر شد. من هرگز نتیجه محاکمه سلامت عقل او را متوجه نشدم. من هرگز کسی را ندیدم که ادعا کند کالیفرنیا جو یا پکوس بیل است. این قهرمان اخیر ظاهراً یک پیشرفت دیرهنگام است، زیرا تعداد کمی از گاومردان قدیم نام او را شنیده اند.

او که در سال ۱۹۲۳ وارد چاپ شد، به نظر می رسد که رقبای خود را هدایت می کند از میدان، و محتمل ترین نامزد برای افتخارات حماسی در جنوب غربی است. عملاً تمام داستان‌های این مجموعه مستقیماً از گاوهای تگزاس غربی که من در میان آنها بزرگ شده‌ام (نه پرورش یافته) آمده است. و برخی از آنها با اولین خاطرات من مرتبط است.

رنگ مو فانتزی کیوت : سایرین را اخیراً یا از دامداران یا از پسران و دخترانشان که شاگردان من در دانشگاه تگزاس و کالج معلمان ایالت سول راس بوده اند، آموخته ام. من از مطالب منتشر شده موجود در مورد داستان بلند کشور گاو استفاده کرده ام. کتابشناسی کوتاه است و همه نویسندگانی که در این زمینه نوشته اند، از مزیت آشنایی دست اول با نخ های منطقه برخوردار نبوده اند.

جدای از انتشارات انجمن فولکلور تگزاس، مدیون اصلی من به “حماسه پکو بیل” آقای ادوارد اوریلی است که در ماه اکتبر ۱۹۲۳ در مجله قرن منتشر شد (۱۰۶: ۸۲۷-۸۳۳). برخی از این مطالب را در ساوث وست ریویو ، ماهنامه تگزاس ، فصلنامه آتلانتیک جنوبی ، و انتشارات انجمن علمی و تاریخی تگزاس غربی منتشر کرده ام مردها شام را تمام کرده بودند. برخی رختخواب های خود را پهن کرده بودند و روی آن دراز کشیده بودند.

هنوز مراسم کوتاه رفتن به رختخواب را طی نکرده بودند. دیگران دور آتش نشستند. رد والاس مشاهده کرد که زمان ضربه زدن به یونجه فرا رسیده است. همانطور که او به سمت واگن برای رول تختخواب خود حرکت کرد، به طور تصادفی به یک بوته کوچک چوب روغنی برخورد کرد. صدای جغجغه ای از زیر در آمد. قرمز به عقب پرید و سنگی را برداشت. “ای احمق کثیف!” او فریاد زد.

از همه اعصاب. سعی میکنی منو گاز بگیری ای پسر اسلحه گستاخ. می خواست مرا گاز بگیرد! بگیرش.” سنگ کاملاً به سر مار برخورد کرد. “مار زنگی!” لنکی فریاد زد، یک تندرپا در سن دبیرستان، که رئیس روز قبل او را گرفته بود، و جو مارتین او را به طور غیر رسمی لقب لانکی داده بود . “من تمام بعدازظهر آرزو داشتم یکی را ببینم.” رد پاسخ داد: «اگر با این لباس بمانید.

رنگ مو فانتزی کیوت : می‌توانید همه آن‌ها را که می‌خواهید ببینید، اگرچه تعدادشان مثل گذشته نیست.» “آیا آنها واقعاً به همان اندازه سمی هستند که شهرت وجود دارند؟” لنکی پرسید. “پیزنوز؟” رد، در حالی که خودش را روی رول تختی که به تازگی از واگن آورده بود، می‌نشیند، پرسید. یکی از آنها سه تا از بهترین دوستانی را که تا به حال در این دنیا داشتم از بین برد. “می بینی که اینجوری بود.

بیل پوکر بیرون از حصار بود. او پایین می آید تا یک سیم شل را بچسباند و یکی از این خزندگان پاشنه پا او را می گیرد. بیل دم او را می‌گیرد و به‌طور طبیعی هول‌های جاودانه‌ای را که از روی میله حصار بیرون می‌کشد، بیرون می‌زند. سپس بیل چکمه‌اش را در می‌آورد و به پاشنه‌اش نگاه می‌کند. نیش به پوست آموزش نداده است. پس چکمه‌اش را برمی‌گرداند و به راهش ادامه می‌دهد و به هیچ چیز فکر نمی‌کند.

حدود یک هفته بعد بیل پاشنه پا درد می کند. او یک روز سر شام می آید و به رئیس می گوید که آن شب نمی تواند کار کند و او روی تختش دراز می کشد و ما می رویم و او را ترک می کنیم. وقتی شب وارد می‌شویم، منافذ بیل یک جسد در آنجا قرار دارد. او باید می دانست که قرار است بمیرد، زیرا روی یک تکه کاغذ وصیت نامه اش نوشته شده بود.

رنگ مو فانتزی کیوت : می گوید: “زین من به رد، افسار من به پیت و چکمه هایم به اد.” “خب، ما منافذ بیل را دفن می کنیم، با یک سوارکار برای موعظه کردن، تشییع جنازه می کنیم. اد به احترام متوفی، چکمه ها را در مراسم تشییع جنازه می پوشد. پورتی به زودی پاشنه پا درد می کند. او می گوید: چکمه های بیل کمی بزرگ هستند. روی پاشنه ام تاول درست کردند.

یک روز صبح به تخت خوابش می‌رود و می‌گوید حدس می‌زد که جورابش پاشنه‌اش پف کرده است. اون شب نفس میکشه آخرین او او هم مرد خوبی بود. آنها مردانی بهتر از اد ویلسون نمی سازند. «جیست قبل از مرگ، همه ما را به بالین خود می‌خواند و می‌گوید: «پسرا، من می‌روم» به گردهمایی بزرگ. من آنقدر که باید عادل نبودم.

اما امیدوارم که رئیس بیگ رنج مرا در گله خود ببرد. دیو، تو می‌توانی افسار من را داشته باشی. قرمز، تو می توانی زین من را بگیری. و پیت، شما می توانید چکمه های من را داشته باشید. آنها آخرین کلماتی بودند که او تا به حال به زبان آورد. “خانواده اد از ما می خواهند که جسد را به ویرجینیا برگردانیم، که ما این کار را می کنیم و من هم با آن همراه می شوم.

رنگ مو فانتزی کیوت : و من با خانواده اد ملاقات می کنم و به آنها می گویم که او چه مرد خوبی بود و چگونه همیشه وظیفه خود را انجام می داد و همه چیز را انجام می داد. و مردم خوبی هم بودند. «وقتی به مزرعه برمی‌گردم، متوجه می‌شوم که منافذ پیت برای مرد کشتار گذاشته شده است. رئیس می‌گوید: «او به دلیل درد پاشنه پا مرده است.