رنگ مو مشکی پر کلاغی با واریاسیون ابی

رنگ مو مشکی پر کلاغی با واریاسیون ابی : اما از آنجایی که مردم اوگابو اکنون به طرز ناامیدانه‌ای در کشوری غریب گم شده بودند، کنار هم ماندن را امن‌تر از جدایی می‌دانستند. خلق و خوی ملکه آن، که هرگز چندان خوشایند نبود.

مو : ملکه در مقابل ارتش خود ظاهر شد و لباسی با یونیفورم سبز ابهت پوشیده با قیطان طلایی پوشیده بود. او یک کلاه سرباز سبز رنگ با یک ستون بنفش بر سر داشت و چنان سلطنتی و باوقار به نظر می رسید که همه در اوگابو به جز ارتش از رفتن او خوشحال بودند. ارتش متأسف بود که او تنها نمی رفت. “رتبه ها را تشکیل دهید!” با صدای تیزش گریه کرد سالیه از پنجره قصر به بیرون خم شد و خندید.

رنگ مو مشکی پر کلاغی با واریاسیون ابی

رنگ مو مشکی پر کلاغی با واریاسیون ابی : اگرچه سلاح بزرگی نبود، فایلز سعی کرد خشن به نظر برسد و آنقدر موفق شد که همه افسران فرمانده او مخفیانه از او می ترسیدند. زنان آنجا بودند و اعتراض داشتند که ملکه آن سافورث حق ندارد شوهر و پدرشان را از آنها بگیرد. اما ان به آنها دستور داد که سکوت کنند و این سخت ترین دستوری بود که تا به حال دریافت کرده بودند.

او گفت: “من معتقدم ارتش شما می تواند بهتر از جنگیدن بدود.” ژنرال بان با افتخار پاسخ داد: البته. ما به دنبال دردسر نیستیم، می دانید، بلکه به دنبال غارت هستیم. فایلز گفت: “به سهم خودم، جنگ و کشتار را به هر چیزی ترجیح می دهم. تنها راه قهرمان شدن، تسخیر است، و کتاب های داستان همگی می گویند که ساده ترین راه برای تسخیر جنگیدن است.” “این ایده است.

مرد شجاع من!” موافقت کرد ان “جنگیدن، تسخیر است و تسخیر، تضمین غارت است و تضمین غارت، قهرمان شدن است. با چنین عزم نجیبانه ای برای حمایت از من، دنیا مال من است! خداحافظ سالیه. وقتی برگردیم، ثروتمند خواهیم شد و بیایید، ژنرال ها، اجازه دهید راهپیمایی کنیم.” در این هنگام ژنرال ها صاف شدند و سینه های خود را بیرون انداختند. سپس شمشیرهای درخشان خود را در دایره های تند تاب دادند.

رنگ مو مشکی پر کلاغی با واریاسیون ابی : به سرهنگ ها فریاد زدند: “به جلو مارس!” سپس سرهنگ ها به سرگردها فریاد زدند: “مارش به سمت جلو!” و سرگردها به کاپیتان ها فریاد زدند: “مارش به سمت جلو!” و کاپیتان ها خطاب به سرباز فریاد زدند: “به جلو مارس!” بنابراین فایلز اسلحه خود را بر دوش گرفت و شروع به راهپیمایی کرد و همه افسران او را تعقیب کردند. ملکه ان آخرین بار آمد و از ارتش نجیب خود شادی کرد و متعجب بود.

که چرا مدتها پیش تصمیم به تسخیر جهان نداشته است. به این ترتیب صفوف از بیرون رفتند و از گذرگاه کوهستانی باریکی که به سرزمین پریان دوست داشتنی اوز منتهی می شد، رفتند. فصل سه سحر و جادو راهپیمایان را رمز و راز می کند پرنسس اوزما همگی از اینکه ارتش اوگابو به رهبری ملکه جاه طلب آنها مصمم بودند پادشاهی او را تسخیر کنند بی اطلاع بودند. دختر زیبای فرمانروای اوز به رفاه رعایای خود مشغول بود.

فرصتی برای فکر کردن به آن سوفورث و نقشه های وفادار او نداشت. اما یکی بود که دائما از آرامش و شادی سرزمین اوز محافظت می کرد و این جادوگر رسمی پادشاهی، گلیندا خوب بود. گلیندا در قلعه باشکوه خود، که در شمال شهر زمرد، جایی که اوزما دربار خود را در آن نگهداری می‌کند، قرار دارد، یک کتاب رکورد جادویی شگفت‌انگیز دارد، که در آن هر رویدادی که در هر جایی اتفاق می‌افتد.

به محض وقوع چاپ می‌شود. کوچکترین چیزها و بزرگترین چیزها همه در این کتاب ثبت شده است. اگر کودکی با عصبانیت پای خود را می کوبد، گلیندا در مورد آن می خواند. اگر شهری بسوزد، گلیندا این حقیقت را می یابد که در کتابش ذکر شده است. جادوگر همیشه کتاب رکوردهای خود را هر روز می خواند، و بنابراین می دانست.

رنگ مو مشکی پر کلاغی با واریاسیون ابی : که آن سوفورث، ملکه اوگابو، به طرز احمقانه ای ارتشی متشکل از شانزده افسر و یک سرباز خصوصی را جمع آوری کرده بود که با آنها قصد داشت به سرزمین اوز حمله کند و آن را فتح کند. هیچ خطری وجود نداشت جز اینکه اوزما، با حمایت هنرهای جادویی گلیندا خوب و جادوگر قدرتمند اوز – هر دو دوستان محکم او – می تواند.

به راحتی ارتشی بسیار با شکوه تر از ارتش آن را شکست دهد. اما شرم آور است که صلح اوز با هر نوع نزاع یا دعوا قطع شود. بنابراین گلیندا حتی این موضوع را به اوزما یا به شخص دیگری ذکر نکرد. او فقط به یک اتاق بزرگ قلعه خود، معروف به اتاق جادو، رفت، جایی که مراسم جادویی را انجام داد که باعث شد گردنه کوهستانی که از منتهی می شد.

چندین چرخش و پیچش ایجاد کند. نتیجه این بود که وقتی آن و ارتشش به انتهای گذرگاه رسیدند، اصلاً در سرزمین اوز نبودند، بلکه در قلمروی مجاور بودند که کاملاً از قلمرو اوزما متمایز بود و با مانعی نامرئی از اوز جدا شد. با آمدن مردم اوگابو به این کشور، گذرگاهی که آنها طی کرده بودند پشت سر آنها ناپدید شد و بعید بود که آنها هرگز راه خود را به دره اوگابو پیدا کنند.

آنها در واقع از محیط اطراف خود بسیار متحیر شده بودند و نمی دانستند از کدام راه بروند. هیچ یک از آنها تا به حال از اوز دیدن نکرده بودند، بنابراین مدتی طول کشید تا متوجه شوند که اصلاً در اوز نیستند، بلکه در کشوری ناشناخته هستند. آن، سعی کرد ناامیدی خود را پنهان کند، گفت: “مهم نیست.” ما برای فتح جهان شروع کرده‌ایم، و این بخشی از آن است.

با گذشت زمان، همانطور که سفر پیروزمندانه خود را دنبال می‌کنیم، بدون شک به اوز خواهیم رسید؛ اما تا زمانی که به آنجا نرسیم، می‌توانیم هر سرزمینی را که پیدا کنیم فتح کنیم. خودمان در.” “آیا ما این مکان را فتح کرده ایم اعلیحضرت؟” با نگرانی از سرگرد کیک پرسید. ان گفت: «به طور قطع. ما هنوز با مردمی ملاقات نکرده‌ایم، اما وقتی ملاقات کنیم.

رنگ مو مشکی پر کلاغی با واریاسیون ابی : به آنها اطلاع خواهیم داد که برده‌های ما هستند.» ژنرال اپل افزود: “و پس از آن، ما تمام دارایی های آنها را غارت خواهیم کرد. اعتراض کرد: “آنها ممکن است چیزی نداشته باشند.” “اما من امیدوارم که آنها به همین ترتیب با ما بجنگند. یک فتح مسالمت آمیز اصلاً جالب نخواهد بود.” ملکه گفت: نگران نباش. ما می‌توانیم بجنگیم، چه دشمنانمان بجنگند و چه نکنند.

و شاید تسلیم فوری دشمن برایمان راحت‌تر باشد.» کشوری بایر بود و سفر در آن چندان خوشایند نبود. علاوه بر این، غذای کمی برای آنها وجود داشت و چون افسران گرسنه می شدند، مضطرب می شدند. اگر می‌توانستند راه خانه‌شان را پیدا کنند، خیلی‌ها ترک می‌کردند.