رنگ مو شرابی ماهاگونی مسی

رنگ مو شرابی ماهاگونی مسی : این اتهام به دهکده‌ای دوستانه که پرچم ایالات متحده را برای محافظت برافراشته بود، زده شد. اودل می‌گوید: «به هر حال کل این سؤال یک مشکل است. “اگر با آنها همانطور که با مردان سفیدپوست رفتار می کنید رفتار کنید، آنها متوجه نمی شوند، زیرا آنها با قوانین متفاوتی زندگی می کنند. و اگر با آنها مانند مردان سرخ رفتار کنید و با آتش با آتش مبارزه کنید.

رنگ مو : آن را پس داد. [۵۲] کمک مالوی گفت: “آنها می گویند این یک فولاد واقعی دمشق است.” “آیا ژنرال آن را در راهپیمایی خواهد برد؟” ند با انتظار پرسید. مالوی پاسخ داد: “نه، فکر نمی کنم.” اما اگر بخواهد، شرط می‌بندم، درست همانطور که موهایش را بلند و کراواتش را قرمز کرده است. او مرد بزرگی است که راه خودش را دارد.

رنگ مو شرابی ماهاگونی مسی

رنگ مو شرابی ماهاگونی مسی : او گفت: «مالوی، آن چاقوی بزرگ پوست سر من را به همراه بقیه آن‌ها براق کن.» “آیا می توانید آن را تاب دهید؟” سرباز دیگر را مسخره کرد. ند سابر را بلند کرد و آن را بررسی کرد. تا زمانی که قدش بلند بود. بسیار طولانی تر و سنگین تر از مقررات بود. روی تیغه روشن حروفی حک شده بود: مرا بی دلیل نکش. بی شرف مرا غلاف نکن. چه شمشیری! نه، ند نمی توانست آن را بچرخاند.

جک پیر است.» مرد دیگر افزود: “سرسخت، ممکن است به او زنگ بزنی.” “مثل تعقیب یک گاومیش، تنها و “از فرمان او دور شده،” نمی دانم، اما اینجون ها درست بالای خط الراس بعدی هستند.” موهای زرد و صدای سریع ژنرال همه جا را فرا گرفته بود، زیرا او با چشمان و ذهنی سریع بر آماده سازی پست نظارت می کرد. در حال حاضر مشخص بود.

که این راهپیمایی مهمی است، هر کجا که منجر شود. با پیاده نظام و توپخانه و همچنین سواره نظام و با همراهی خود سرلشکر وینفیلد اسکات هنکاک. به نظر می رسید هدف این بود که با سرخپوستان صحبت کنیم و به آنها نشان دهیم که ایالات متحده با سربازان برای محافظت از سفیدپوستان در دشت ها آماده است. ژنرال هنکاک فرمانده دپارتمان نظامی ایالت میسوری بود.

مقر او فورت لیونورث در رودخانه میسوری در مرز شرقی کانزاس بود. توپخانه و بیشتر پیاده نظام از فورت لیونورث می آمدند. اودل فکر کرد که در مجموع حدود ۱۴۰۰ مرد وجود دارد. [۵۳] اکسپدیشن به فورت رایلی ظاهری شبیه جنگ داد. ابتدا پیشاهنگان شروع به جمع آوری کردند. وایلد بیل به هر حال آنجا بود. و در میان دیگران، یک پیشاهنگ جوان به نام کودی-بیل کودی وارد شد.

او قبلاً در رایلی بود، خاموش و روشن. با موهای تیره‌اش، چشم‌های مشکی و پهنش، سبیل‌های ابریشمی و بزی‌هایش و پوست‌های جلف و اسلحه‌هایش، واقعاً مستحق احترام به نظر می‌رسید. “آیا شما آن مرد را می شناسید؟” اودل از ند پرسیده بود. “نه.” او مرد خوبی است. او پونی اکسپرس بیل است. این همان چیزی است که آنها او را صدا می کردند.

رنگ مو شرابی ماهاگونی مسی : جوانترین اسب سوار اکسپرس در خط بود. ایمان، وقتی از تو بزرگتر نبود، سوار شد، پسرم، و نامه ها را در سراسر دشت حمل می کرد. اکنون او با وایلد بیل و پیشاهنگان در رده بندی قرار می گیرد. و آنها می گویند که او بهترین شکار گاومیش، سفید یا قرمز، وست او لیونورث است. همچنین یک مکزیکی چمباتمه زده، تندرو و ژولیده و بسیار خونگرم بود که همه به او استایل رومئو داده بودند.

زیرا نامش رومرو بود. و در آخر در مردی چشم‌آبی با دماغ درشت، با موهای قرمز آجری و سبیل‌هایی که در هم آمیخته بودند، نامش کالیفرنیا جو بود. کالیفرنیا جو هرگز بدون کلاه چاق سیاه و چربش روی موهای فراوانش و لوله کوتاه سیاه و سفیدش بین لب های سبیلی اش دیده نمی شد. شلوارهای گشاد در اعماق چکمه های گرد و خاکی فرو رفته بودند.

و یک[۵۴] روپوش سواره نظام ارجمند بر روی چند لایه لباس دیگر پوشیده شده بود. او سوار بر یک قاطر بزرگ بود که به گفته او یک اسب را «تمام توخالی» می زد. همانطور که او در حال لم دادن بود، آماده بود تا با هر کسی صحبت کند. با اظهارات متعدد عجیب و غریب خود، او به وضوح یک شخصیت عجیب و غریب بود.

ورود نیروها از فورت لیونورث، گروهی از سرخپوستان دلاور را به عنوان پیشاهنگان بیشتر آورد. آنها از رزرو خود در نزدیکی فورت لیونورث بودند. رئیس فال لیف، پیرمردی خوش اندام، با ظاهری خشن، رئیس جنگ قبیله دلاور و جنگجوی بزرگ بود. در مورد قطار غرغر کرد: «خوب! رفت ویز! بوفالو و پونی را کتک بزنید.» درباره تلگراف گفت: «نمی‌فهمم، اما خوب است.

هیپ سوئیفت! مانند تیر یا گلوله بین جاهای پهن؛ اما بهتر است.» برادرزاده او ژنرال جکسون یکی دیگر از اعضای تیم بود. ژنرال جکسون لاغر اندام و کوچک اما شجاع بود. نیروهایی که با قطار از فورت لیونورث وارد شدند، یک باتری توپخانه سبک و شش گروه از پیاده نظام سی و هفتم، با گروهی از مهندسان، برای پل گذاری بودند.

رنگ مو شرابی ماهاگونی مسی : آنها چادرهای خود را بیرون پست برپا کردند. در همان زمان، ژنرال وینفیلد اسکات هنکاک و کارکنانش از جمله ژنرال اسمیت نیز وارد شدند. ژنرال هنکاک فرمانده بخش در این میدان بود. اما ژنرال اسمیت، به عنوان سرهنگ سواره نظام هفتم، فرماندهی راهپیمایی را برعهده داشت. مردی گرد صورت، سبیل سنگین و پرانرژی ثابت کرد که ژنرال است.

اسمیت، کسی که خودش کارها را انجام می داد تا درست انجام شود. او در اواخر جنگ شهرت زیادی پیدا کرده بود. همه افسران از دست دادن با ژنرال کاستر، جوان‌ترین مرد از کل گروه، خوشحال بودند، به جز چند «تازه» تازه وارد آکادمی یا تازه منصوب شده از زندگی مدنی. اما یکی از جالب‌ترین افراد تازه وارد، پسر کوچک هندی بود که از شاین‌ها دستگیر شده بود.

زمانی که داوطلبان کلرادو در زمان شکرگزاری، در سال ۱۸۶۴، داوطلبان کلرادو به دهکده‌ی سیاه کتل در شاینز و آراپهوس حمله کردند و آن را در هم شکستند. شاین ها و آراپاهوس ادعا کردند که این حمله یک قتل عام بوده است. و آنها از سفیدپوستان خواسته بودند که پسر کوچک و خواهرش را به آنها برگردانند.

اکنون ژنرال هنکاک پسر کوچک را با خود آورده بود تا او را برگرداند و بدین ترتیب به سرخپوستان نشان دهد که قلب پدر بزرگ سفید در واشنگتن با آنها خوب است. پسر کوچک در شرق مورد مراقبت قرار گرفته بود و انگلیسی صحبت می کرد و به جز رنگش مانند هر پسر سفید پوستی بود. اودل در حال آشفتگی گفت: «مطمئناً، حماقت است. “اینجون ها فقط فکر می کنند.

رنگ مو شرابی ماهاگونی مسی : که دولت از “آنها” می ترسد، و آنها پسر را می گیرند و در عوض کاری انجام نمی دهند. تکلیف این همه اسیر سفید پوستی که در دست دارند چیست؟ خواهر ند چی؟ آیا می بینی که او را برمی گردانند؟» “خب، اما آیا آن جنگ اشتباه بزرگی از جانب سربازان نبود؟” از استخدام کننده پرحرف – که قبل از استخدام وکیل بود – پرسید.[۵۶] همانطور که می‌دانم.