تغییر رنگ موی ماهاگونی به قهوه ای

تغییر رنگ موی ماهاگونی به قهوه ای : اینجا دوباره عاشق عشق بود و مردی را که آمده بود به او بدهد ایده آل کرد. به نظر می‌رسید که دارنلی واقعاً لایق دوست‌داشتن است، زیرا قد بلند و خوش‌تیپ بود، سوار بر اسب خوب ظاهر می‌شد و برخی از دستاوردهای مری را داشت.

مو : اسب شجاعی نشست و با شجاعت همراهی کرد رنگ بلند او، در حالی که نشان دهنده ی سلامتی بود، چشمان کوچکش چنان به شادی می درخشید که ندیدی مانند خوک، حیله گر و حریص. به یکباره، و ریش قهوه‌ای رنگ او را پنهان می‌کرد، چانه‌ای که در آن افتاده بود و خطرناک بود نزاع و نزاع که باید آن را به او بخشیده باشد، جذابیت بزرگ او بود، سهولت بی دقتی در مکان های بلند.

تغییر رنگ موی ماهاگونی به قهوه ای

تغییر رنگ موی ماهاگونی به قهوه ای : او می‌گوید که بوثول از نوعی بود که توسط کسانی که رذیلت را فضیلت خود می‌دانند مورد احترام بود. او “یک گالیارد، سرخ شده از خون غنی، شانه های گشاد، آرواره چهارگوش، با خنده چنان شاد و سریع بود که جهان که از شنیدن آن خوشحال می شد، فکر می کرد هر کجا که باشد همه چیز خوب است. او لباس های شجاع می پوشید.

و به این ترتیب، هنگامی که مری استوارت برای اولین بار در هجده سالگی او را ملاقات کرد، لرد بوثول او را وادار کرد طوری فکر کند که هرگز به هیچ مرد دیگری فکر نکرده بود و دیگر به مرد دیگری فکر نمی کرد. او مشتاقانه به دنبال تمسخر صریح “در آن چشمان براق، در آن دهان سریع” بود. و به این فکر کند.

اما بسیار مرد بود. او به راحتی با زنان عشق می ورزید. شمشیر او به سرعت از غلاف خود پرید. او می توانست بجنگد و همچنین می توانست فکر کند. او نه اهل نزاع بود و نه چنگک زن معمولی. با یادآوری اینکه اسکاتلند در آن روزها چه بود، بوثول ممکن است در واقعیت یک شخصیت شاهزاده به نظر برسد. ایتالیایی بلد بود. او به زبان فرانسه در خانه بود. او می توانست به زبان لاتین روان بنویسد.

او گردآورنده کتاب و همچنین خواننده آنها بود. او شاید تنها اشراف اسکاتلندی در زمان خود بود که برای خود لوح کتاب داشت. اینجا چیزی بیشتر از یک عیاشی صرف است. اینجا مردی با دستاوردهای متنوع و شخصیتی پیچیده است. اگرچه او برای مدت کوتاهی در فرانسه نزدیک ملکه ماند، اما تخیل او را برانگیخت، به طوری که وقتی به طور جدی به مردان فکر می کرد، به فکر می کرد.

و با این حال، او در تمام مدت صفحات جوانی را که در دسته‌اش بود، محبت می‌کرد و با لب‌های سرخ‌رنگ خود، کنیزانش را می‌بوسید، و روی زانوهایشان دراز می‌کشید، در حالی که شاعرانی مانند رونسار و چستلار برای او غزل‌های عاشقانه‌ای می‌نوشتند و آه می‌کشیدند و برای چیزی بیشتر می‌خواستند. از امتیاز بوسیدن دو دست زیبایش. در سال ۱۵۶۱، کمتر از یک سال پس از بیوه شدن، مری عازم اسکاتلند شد و دیگر برنگشت.

کشتی های بلند عرشه ای که او را همراهی می کردند به بندر لیث رفتند و او به سمت ادینبورگ حرکت کرد. در واقع یک تغییر افسرده از تراس ها و مزارع آفتابی فرانسه! در قلمرو خودش مه و باران بود و فقط کلبه ای برای پناه دادن به او در هنگام فرود آمد. هنگامی که او به پایتخت خود رسید، تشویق های کمی برای استقبال شنیده شد.

تغییر رنگ موی ماهاگونی به قهوه ای : اما همانطور که او از روی سنگفرش ها به سمت هولیرود می رفت، بادهای محقر گروه های بزرگی از مردان و زنان با ظاهری سخت و تیره را بیرون آوردند که با کنجکاوی و نیمه تحقیر به ملکه دختر و همراهان خارجی او خیره شدند. اسکاتلندی ها از بدترین نوع پروتستان بودند و به حاکم جدید خود به دلیل مذهبش و به دلیل اینکه دوست داشت اطراف خود را با چیزهای زیبا و رنگ های روشن و ظرافت عجیب احاطه کند، بی اعتماد بودند.

آنها می ترسیدند که او سعی کند قانون پارلمان اسکاتلند را که کشور را پروتستان کرده بود، لغو کند. بی‌تفاوتی رعایای او، بخش شریف‌تر طبیعت مریم را برانگیخت. برای مدتی او واقعاً یک ملکه بود. او عاقلانه حکومت کرد. او به حقوق مذهبی رعایای پروتستان خود احترام می گذاشت. او تلاش کرد تا نظم را از هرج و مرجی که کشورش در آن گرفتار شده بود بیرون بیاورد. و او با موفقیت هایی روبرو شد.

زمانی فرا رسید که مردم او را تشویق کردند و او در میان آنها سوار شد. شیفتگی ظریف او بزرگترین منبع قدرت او بود. حتی جان ناکس، آن واعظ آهنین و استنتوریست، برای مدتی تحت تأثیر جذابیت حضور او قرار گرفت. او صریحاً با او ملاقات کرد و به جای اینکه او را به عنوان ملکه فرمان دهد، به عنوان یک زن از او التماس کرد. هوس باز برای مدتی نرم شد، و با وجود اینکه او را به دیگران به می گفت.

تغییر رنگ موی ماهاگونی به قهوه ای : اما در ملاء عام بر زبان خود فرمان می داد. او از شاهزادگان اتریشی و اسپانیایی پیشنهاد ازدواج داشت. پادشاه جدید فرانسه، برادر شوهرش، شاید با او ازدواج می کرد. برای مری اهمیت چندانی نداشت که الیزابت انگلیسی خصمانه بود. او احساس می کرد که به اندازه کافی قوی است که بتواند خودش را حفظ کند و بر اسکاتلند حکومت کند.

اما چه کسی می توانست کشوری مانند اسکاتلند را اداره کند؟ این سرزمین پر از کینه ها و دشمنی ها، دشمنی های قبیله ای و انتقام گیری های شدید بود. اشراف آن نیمه وحشی بودند و تقریباً در حضور خود ملکه با همدیگر می جنگیدند و کتک می زدند. مهم نیست که او به چه کسی علاقه داشت، گروهی از دشمنان برخاستند. اینجا یک کورسی در شمال بود.

تغییر رنگ موی ماهاگونی به قهوه ای : وحشی‌تر و رام‌نشده‌تر از دیگر کورس‌ها. مری در حیرت احساس کرد که زن به مردی نیاز دارد که حق تکیه بر او داشته باشد و بتواند او را به همسری پادشاه تبدیل کند. او فکر می کرد که او را در شخص پسر عمویش، لرد دارنلی، یک کاتولیک، و با تربیت او نیمه انگلیسی پیدا کرده است. دارنلی به اسکاتلند آمد و در لحظه ای مری خیال کرد که بوثول را فراموش کرده است.