رنگ مو استخوانی قرمز

رنگ مو استخوانی قرمز : کسی که دیده بودند کسی نبود جز پسرش، که بیرون رفته بود تا آن‌ها را مثل هر پسری ببیند، و از هرگونه نقشه‌ای علیه آنها بی‌گناه بود. ممکن است مردان از این توضیح در مورد پسرش راضی بوده باشند. اما آنها اظهار داشتند که می‌دانستند که پناهنده‌ای در جایی در آن محله پنهان شده است.

مو : که در آن روزها رخ داد. جالب است که به این مسابقه بزرگ از منظری متفاوت از دیدگاهی که ما عادت داریم به آن نگاه کنیم، نگاه کنیم. و برخی از گزیده‌ها از مجله یک بانوی نیوجرسی که یک محافظه‌کار مصمم بود، تصوری از احساس و وضعیت مردمی که با انقلاب مخالف بودند به ما می‌دهد. این خانم خانم مارگارت هیل موریس بود که در برلینگتون زندگی می کرد. او یک بانوی کواکر بود و باید فردی ثروتمند بوده باشد.

رنگ مو استخوانی قرمز

رنگ مو استخوانی قرمز : و در آنجا خود را به یک شرکت نظامی معمولی به نام تشکیل دادند. و فرماندهی این گروه بر عهده ویلیام تمپل فرانکلین پسر بنجامین فرانکلین بزرگ بود که توسط ولیعهد بریتانیا به فرمانداری نیوجرسی منصوب شده بود. او اکنون مورد نفرت شدید میهن پرستان نیوجرسی بود، زیرا او یک محافظه کار قوی بود. این اختلاف نظر بین ویلیام فرانکلین و پدرش برجسته ترین نمونه از این حالت احساسی بود.

زیرا او خانه ای را در گرین بانک، یکی از زیباترین بخش های برلینگتون، مشرف به رودخانه، که فرماندار فرانکلین قبلاً در آن زندگی می کرد، خریداری کرده بود. این خانه خوب بود و اتاقی را در خود جای داد که پس از آن تحت نام “چاله اوگر” جشن گرفته شد. این بنا به دلیل نامعلومی به عنوان مخفیگاه ساخته شده بود. اتاق کوچکی بود، کاملاً تاریک، اما گفته می‌شود که در غیر این صورت کاملاً راحت است.

که فقط از طریق کمد کتانی می‌توان به آن نزدیک شد. برای رسیدن به آن، باید کتانی را از قفسه‌ها بیرون می‌آورد، قفسه‌ها را بیرون می‌کشید، و یک در کوچک در پشت کمد، کاملاً پایین باز می‌شد، به طوری که فقط با خم شدن می‌توان به اتاق تاریک وارد شد. در این «اوگر هول»، خانم موریس، که یک محافظه‌کار قوی، اما زنی بسیار خوب بود، پناهنده‌ای را پنهان کرده بود که در آن زمان طرفداران طرف میهن‌پرستان به دنبال او بودند.

احتمالاً شرایط سختی داشت. زمان آن اگر او را گرفتار شده بود، زیرا او یک فرد از اهمیت قابل توجهی بود. نام این پناهنده جاناتان اودل بود و او رئیس کلیسای مریم مقدس در برلینگتون بود. او مردی دانشمند، پزشک و روحانی و محافظه کار بسیار قوی بود. او خدمات زیادی به مردم برلینگتون کرده بود. زیرا هنگامی که هسی ها به شهر حمله کردند، او جلو آمد و نزد فرمانده آنها شفاعت کرد.

رنگ مو استخوانی قرمز : کار خود را به قدری خوب انجام داده بود که سربازان از غارت شهر منع شدند. اما وقتی هسیان ها را ترک کردند، مقامات آمریکایی جست و جوی شدیدی را برای توری ها آغاز کردند. و پارسون اودل مجبور شد خود را در «اوگر هول» خانم موریس خوب پنهان کند. خانم موریس ظاهراً بیوه ای بود که با دو پسرش تنها زندگی می کرد و با داشتن این پناهنده در خانه، طبیعتاً از تحرکات نیروهای آمریکایی و اقدامات همسایگان طرف مقابل خود بسیار عصبی بود.

او گزارشی از اتفاقاتی که در آن روزهای پر حادثه در مورد او رخ داده بود، نگه داشت، و ما چند عصاره از آن خواهیم آورد. باید درک کرد که در نوشتن مجله او، افرادی که به عنوان “دشمن” تعیین شده بودند، سربازان تحت امر واشنگتن بودند و “گوندولاها” قایق های توپدار آمریکایی بودند. «از سیزدهم تا شانزدهم گزارش‌های مختلفی از پیشروی و بازنشستگی دشمن داشتیم.

گروه‌هایی از مردان مسلح با بی‌رحمی وارد شهر شدند و جستجوی مجدانه‌ای برای پیدا کردن محافظ‌ها انجام شد. عده‌ای از اقوام گوندولا وارد خانه رد اسمیت شدند و خانه رد اسمیت را غارت کردند. حدود ظهر امروز (۱۶ام) یک حساب بسیار وحشتناک از هزاران نفر که به شهر می‌آیند، و اکنون در واقع در تپه گالوز دیده می‌شوند: پسر بی‌احتیاط من شیشه جاسوسی را گرفت و به سمت تپه می‌دوید تا به آنها نگاه کند.

رنگ مو استخوانی قرمز : به او گفت که در معرض ساخت نادرست است.” در این ژورنال آمده است که پسر با عینک جاسوسی بیرون رفت، اما نتوانست مکان خوبی پیدا کند که از آنجا بتواند تپه گالوس یا نیروهایی را که روی آن وجود دارد ببیند، و به همین دلیل به سمت رودخانه پایین رفت و فکر کرد که از قایق ها دیدن خواهد کرد. که در آن نیروهای آمریکایی حضور داشتند.

او عینک جاسوسی خود را روی اندام پایین درختی گذاشت و با کنجکاوی پسرانه قایق های مختلف ناوگان کوچک را بازرسی کرد و شک نداشت که کسی به چنین اقدام بی ضرری اعتراض کند. اما افراد سوار بر قایق او را دیدند و بسیار مخالفت کردند. و نتیجه این بود که مدت زیادی پس از رسیدن او به خانه مادرش، یک قایق کوچک از یکی از کشتی ها به ساحل آمد.

گروهی از مردان به جلوی در خانه ای که پسر را دیده بودند رفتند و با صدای بلند شروع کردند به در زدن. بیچاره خانم موریس تا حد مرگ ترسیده بود و تا آنجا که ممکن بود به تأخیر افتاد تا ویژگی های خود را جمع کند و طوری رفتار کند که گویی هرگز از پناهنده ای نشنیده بود که بخواهد خود را از تعقیب کنندگانش پنهان کند. به شیوه ملایمی که زنان کواکر همیشه قرار است صحبت کنند.

رنگ مو استخوانی قرمز : از آنها پرسید که چه می خواهند. آنها به سرعت به او گفتند که شنیده‌اند که پناهنده‌ای وجود دارد که به او زبان بسیار محکمی به کار برده‌اند، که در جایی در همین حوالی پنهان شده است، و او را دیده‌اند که با شیشه از پشت درخت برای آنها جاسوسی می‌کند و سپس تماشا کرده‌اند. وقتی وارد این خانه شد. خانم موریس اعلام کرد که آنها کاملاً در اشتباه بودند.