رنگ مو مشکی آبی

رنگ مو مشکی آبی : بابون به محض اینکه چنگ زد، خود را به پهلو یا پشتش انداخت و در حالی که هر چهار پا سگ را نگه داشت، توده‌هایی را از حیوان بی پناه جدا کرد.

مو : به نظر می‌رسید که به طرز عجیبی خنده‌دار به بیان سرگرمی آرام تبدیل می‌شود. کار ما را به کمپ نزدیک نگه داشت و به تیراندازی فکر نکردیم. با این حال جس و جوک با هم ورزش خوبی داشتند. بعد از اوریبی در فضای باز به آنها دوره هایی برای تنفس دادیم، اما این بزهای کوچک در عرض چند دقیقه آنها را از دید خارج کردند. نیز به اندازه کافی فراوان بود.

رنگ مو مشکی آبی

رنگ مو مشکی آبی : اما بدون قیافه ظلم بی‌رحمانه. گوش‌هایش مال او بود – و با این حال چقدر متفاوت بود، نه جابجا می‌شد، نه سوسو می‌زد و همیشه در حال حرکت بود، نه با ظاهر نامطمئن‌ترین خلق و خوی صاف شده بود، اما مطمئن بود که در حرکاتشان و بازتاب‌های وفادارشان حالت‌های هوشیارتر و خلقی متعادل‌تر و غیره. اغلب خمیده – یکی پر و یک نیمه – با نگاهی کاملاً دوستانه که وقتی سرش را به یک طرف می‌گذارد.

اما در حفظ جنگل های تاریک و کلوف های عمیق آنقدر زیرک بود که مگر اینکه ما یک رانندگی را ترتیب دهیم، تنها فرصتی که داشتیم این بود که آنها را در اوایل صبح که از حاشیه های بوته تغذیه می کردند، تعقیب کنیم. من اغلب به این فکر می کردم که سگ ها چگونه با آن جنگجویان ناامیدی که بیش از هر جفت دیگر سگ ها و مردان بیشتری را زخمی کرده و کشته اند، زندگی می کنند.

به جز سیبل. یک بار آنها یک مورچه خرس را در فضای باز گرفتند و یک خرس خشن بود. ما هیچ اسلحه ای نداشتیم – حتی چوب – و سگ ها همه چیز را برای خودشان داشتند. موجود دست و پا چلفتی نمی توانست با آنها کاری کند. پنجه های حفاری قدرتمند او خطرناک به نظر می رسیدند، اما سگ ها هرگز به او فرصت ندادند. او تلاش زیادی کرد تا به سوراخ خود برسد.

اما آنها او را در حالی که او برای طفره رفتن از آنها طناب می زد، گرفتارش کردند و یکی از جلو و دیگری پشت سر او را نگران کردند. یک بار آنها یک گربه ببر را کشتند. ما صدای عجله و ردیف را شنیدیم و با سرعتی که می‌توانستیم از میان جنگل‌های درهم فرورفتیم، اما آن‌ها می‌جنگیدند، جلوی ما از سراشیبی غلت می‌زدند و غلت می‌زدند، و وقتی به سمت آنها آمدیم همه چیز تمام شده بود.

رنگ مو مشکی آبی : آنها در حال کشیدن و پاره کردن بودند. در بدن سیاه و سفید بی جان، جس در گلو و جوک در شکم. گربه به اندازه هر یک از آنها بزرگ بود و با چنگال های بسیار مهیب، که برای هدفی استفاده کرده بود، مسلح بود، زیرا هر دو سگ از چند جا پاره شده بودند و آزادانه خونریزی می کردند. با این حال، آنها کاملاً از آن لذت می بردند و هر بار که از آن رد می شدیم، مکان را از نو جستجو می کردند.

همانطور که یک پسر به طور منظم به جایی نگاه می کند که یک بار شش پنی برداشته است. سپس کلاهک‌های کوچک و خوش‌رنگ آنها را به رقص دیوانه‌وار بسیاری در امتداد صخره‌ها و طاقچه‌های صورت کوه هدایت کردند، از صخره‌ای به صخره با نهایت راحتی و اطمینان می‌پریدند و با کنجکاوی آرام به سگ‌های دست و پا چلفتی نگاه می‌کردند که بیهوده سعی می‌کردند دنبال کنند.

بانوها نیز – مراقب، ساکت و با پاهای لاستیکی – با آنها در شکاف ها و شکاف ها مخفی کاری می کردند. اما سگ ها هیچ شانسی در آنجا نداشتند. اغلب مسابقات پس از بابون ها وجود داشت. هزاران نفر از آنها در امتداد برگ بودند، اما به جز زمانی که تعداد کمی در فضای باز پیدا می‌شدند، ما همیشه سگ‌ها را به داخل صدا می‌زدیم. در میان گروهی از بابون‌ها، بهترین سگ‌ها اصلاً نمایشی نداشتند.

آنها هر چند زشت، وحشی و خیانتکار هستند، حداقل یک ویژگی دارند که تحسین را وادار می کند – آنها در کنار یکدیگر می ایستند. اگر یکی مورد حمله یا زخمی قرار گیرد، بقیه اغلب به عقب برمی‌گردند و کمک می‌کنند و سگ را به معنای واقعی کلمه تکه تکه می‌کنند. حتی در برابر یک نر بالغ، سگ شانس کمی دارد یا اصلاً شانسی ندارد. زیرا آنها بسیار قدرتمند، سریع مانند رعد و برق و جنگنده های خشن هستند.

رنگ مو مشکی آبی : آرواره ها و دندان های عظیم آنها بیشتر از یک سگ است، و با داشتن چهار “دست” که به آنها کمک می کند، این مزیت در کل بسیار عالی است. روش مبارزه آنها این است که سگ را با هر چهار پا نگه می دارند و با دندان تکه هایش را از او در می آورند. ما خطر را به خوبی می دانستیم، زیرا یک بابون در حال جنگ در مکانی نه چندان دور از ما وجود داشت – یک بی رحم وحشی که متعلق به یک وحشی بزرگتر بود.

آن را با زنجیر تا یک تیرک با خانه اش در بالای تیرک نگه داشتند. و چیزی که صاحبش آن را شوخی خوبی می‌دانست این بود که سگ‌ها را فریب دهد، یا به بابون حمله کند یا دست‌کم در نزدیکی آن را بو بکشد، و سپس آنها را تا حد مرگ نگران ببیند. بهانه همیشه همین بود: «سگ شما به بابون حمله کرد. من نمی توانم کمکی به آن کنم.» گاهی اوقات سگ ها توسط صاحبانشان نجات می یافتند.

رنگ مو مشکی آبی : اما بسیاری کشته شدند. این وحشی به حیله گری بومی خود تمام ترفندهایی را اضافه کرد که تجربه آموخته بود، گاهی اوقات در جعبه خود پنهان می شد تا سگ را وادار کند که از نزدیک بو بکشد. گاهی اوقات در شن و ماسه برای غذا می ریزد، وانمود می کند که مزاحم را نمی بیند تا زمانی که به خوبی در دسترس باشد. گاهی اوقات با آلارم ساختگی به عقب می دوید تا او را بکشید.