رنگ موی مشکی با تناژ بنفش

رنگ موی مشکی با تناژ بنفش : انجام داده باشد و همه چیزهایی که ممکن است هنوز با آن روبرو شود را به تصویر می‌کشد و سپس با صدای بلند اعلام می‌کند که همه باید بیرون بروند و او را شکار کنند. جیم عملی یا معقول نبود – او برای این کار خیلی هیجان‌انگیز بود. اما او بسیار وفادار بود.

مو : زیرا در وحشت آنها چیزی ندیدند و هیچ کس به نظر نمی رسید که بداند خطر چیست یا کجاست. بارها و بارها، زمانی که برای بخشی از ثانیه یکی را انتخاب می کردم و سعی می کردم هدف بگیرم، دیگران مستقیماً برای ما مسابقه می دادند و مرا وادار می کردند که به دور آنها رو به رو شوم، فقط وقتی می دیدم که آنها با یک دارت یا یک مرز قدرتمند منحرف می شوند.

رنگ موی مشکی با تناژ بنفش

رنگ موی مشکی با تناژ بنفش : و احتمالاً گله بعد از غذا و نوشیدنی صبحگاهی استراحت کرده بود که ما به آنها رسیدیم. با خزیدن در امتداد دونگا، ما موفق شده بودیم که دقیقاً در وسط گله چرت بزنیم، نادیده گرفته شویم، بنابراین آنها به معنای واقعی کلمه در هر طرف ما بودند. گاه به نظر می رسید که آنها مجبور بودند بر سر ما ازدحام کنند و به سادگی ما را زیر پا بگذارند.

چند قدمی من من نمی دانم که جوک در آن مدت چه می کرد. این همه آن چنان گردابی از هیجان و سردرگمی بود که تنها چند اثر واضح در ذهن من باقی مانده است. یکی از جفتک هایی است که از طریق هوا به سمت من می آید و از روی پشت دو نفر دیگر که در جلوی من مسابقه می دهند می پرد. اکنون می توانم تکان خوردن ناگهانی بدنش را ببینم و وقتی مرا دید و متوجه شد که تقریباً زیر پای من فرود می آید.

وحشت در چشمانش به نظر می رسد. سعی کردم به کناری بپرم، اما لازم نبود: با یک لمس روی زمین، مثل یک گلوله کمانه از کنارم شلیک کرد. تصویر دیگری که همیشه برمی‌گردد، تصویر یک قوچ باشکوه است که اولین بوته‌های انبوه خار را که قرار بود پوشش من در تعقیب باشند، پاک می‌کند. او بر فراز آن پرواز کرد که در برابر آسمان در ساده‌ترین و عالی‌ترین منحنی قابل تصور بود. بعداً متوجه شدم.

که او هشت یا ده یاردی با من فاصله داشت، و با این حال، مجبور بودم به آسمان نگاه کنم تا سینه سفید و پاهای برازنده اش را ببینم که او بوته خار را مانند پرنده ای سر به فلک کشیده پاک می کرد. یک گلوله، از سه یا چهار گلوله که در حالت ناامیدی شلیک می‌شد، به چیزی اصابت کرد. صدای اصابت گلوله به من گفت. آن زمان چیز واقعی بود، و وقتی چیز واقعی را می شنوید نمی توانید آن را اشتباه بگیرید.

حیوان زخمی با بقیه رفت و من به دنبالش رفتم و جوک در مسیر گرم جلوتر از من بود. صد یاردی جلوتر از جایی که جوک با دماغش روی زمین بین چند سنگ کم ارتفاع و درخت مارولا دویده بود، ایستادم – بوته‌هایی که دور سرم بودند، موجود زنده‌ای در چشم نبودند، و همه‌چیز مثل گور ساکت بود. روی یکی از سنگ های داغ صاف یک قطره خون بود، و چند متری آن طرف تر، چند تا دیگر پیدا کردم.

اینجا و آنجا در امتداد اسپور لکه‌هایی روی چمن‌های زرد بلند وجود داشت، و با قضاوت بر اساس ارتفاع لکه‌های خونی از روی زمین، به اندازه کافی واضح بود که ایمپالا در بدن زخمی شده بود – احتمالاً همان طور که در آنجا وجود داشت. بدون حباب های کف آلود برای نشان دادن شات ریه. من می‌دانستم که تعقیب و گریز طولانی خواهد بود مگر اینکه جوک بتواند پول را از بین ببرد و آن را کنار بگذارد.

رنگ موی مشکی با تناژ بنفش : اما اگر یک دفعه نمی توانست این کار را انجام دهد، آنقدر در کارش ساکت بود که شانس کمی برای یافتن او وجود داشت. دنبال کردن مسیر روز به روز سخت تر می شد. خون کمتر دیده می‌شد و آفتاب داغ آن‌قدر سریع آن را خشک کرد که بیشتر از آن چیزی بود که بتوانم آن را از رگه‌های قرمز روی چمن‌ها و برگ‌های رنگارنگ جدا کنم. بنابراین من آن را رها کردم و نشستم تا سیگار بکشم و منتظر بمانم.

ساعت گذشت و هنوز جوک نبود. سپس در سوت زدن و صدا زدن او سرگردان شدم – صدا زدم تا اینکه صدای صدای خودم کاملاً عجیب و غریب شد، تنها صدایی که در یک سکوت بی‌سابقه وجود داشت. دو ساعت در تماس و گوش دادن، جستجو و انتظار بیهوده گذشت، و سپس من آن را به کلی رها کردم و به سمت واگن ها برگشتم، سعی کردم بر خلاف اعتقاد واقعی خود امیدوار باشم که جوک به جاده ای برخورد کرده است.

در عوض آن را دنبال کرده است. از بازگشت به دنبال خود از طریق بوته به من. اما هیچ جوک در واگن ها وجود نداشت. و قلبم فرو ریخت، هرچند تعجب نکردم. تقریباً چهار ساعت از ناپدید شدن او گذشته بود، و مطمئناً می‌توانست اتفاقی خارق‌العاده رخ داده باشد وگرنه او مدت‌ها قبل از این به سراغ من می‌آمد. از زمانی که ما با هم شروع به کار کردیم، هیچ کس در واگن او را ندیده بود. و هیچ کاری نمی شد کرد.

جز اینکه منتظر ماند و دید چه اتفاقی خواهد افتاد. جستجوی او کاملاً بی فایده بود: اگر زنده و سالم بود، بهتر از بهترین ردیاب که تا به حال زندگی کرده بود، می توانست راه خود را پیدا کند. اگر مرده یا مجروح بود و قادر به حرکت نبود، یک میلیون شانس پیدا کردن او وجود نداشت. فقط یک کافری وجود داشت که جوک به او توجه می کرد یا اجازه می داد او را لمس کند.

رنگ موی مشکی با تناژ بنفش : یک زولو بزرگ به نام جیم ماکوکل. جیم یکی از جنگجویان واقعی زولو بود. و غروری که به جوک داشت، و نوع مشارکتی که او در ذائقه، خلق و خو و بهره‌برداری‌ها ادعا می‌کرد، از روزی شروع شد که جوک با پای میز جنگید و تا آخر قوی‌تر و قوی‌تر شد. جیم قهرمان فداکار جوک شد و بیش از یک بار، همانطور که مشاهده خواهد شد، نشان داد.

که در صورت نیاز به کمک با انسان یا جانور روبرو می شود تا در کنار او بایستد. امروز که به واگن برگشتم جیم با سایر رانندگان گروه دور قابلمه بزرگ فرنی نشسته بود. دیدم او یک نگاه سریع به من کرد و شنیدم که به تندی به بقیه گفت: «سگ کجاست؟ جوک کجاست؟» همانجا ایستاده بود و با یک قاشق چوبی بزرگ پر از فرنی که در راه دهانش ایستاده بود به من نگاه می کرد.

رنگ موی مشکی با تناژ بنفش : در عرض چند دقیقه همه آنها فهمیدند چه اتفاقی افتاده است. پسران دیگر با خونسردی آن را گرفتند و با خونسردی گفتند که سگ راه بازگشت را پیدا خواهد کرد. اما جیم آرام نبود: این طبیعت او نبود. در یک لحظه او با آنها موافقت می کرد و آنها را با سیل دلایلی پر می کرد که چرا جوک، بهترین سگ جهان، مطمئناً برمی گردد. و مورد بعدی – داغ از هیجان بی قرار – تمام کارهایی که سگ ممکن است.