رنگ موی مشکی و شرابی

رنگ موی مشکی و شرابی : تنها اطمینان این است که آن چیزی که انتظار دارید نخواهد بود. پسر گله ظهر آمد تا بگوید که فقط چند صد متر آنطرفتر در میان گاوها غذا می خورد. او گفت که کاملاً به آن نزدیک شده بود و بسیار رام بود. بازی که به راحتی از دیدن مردان سفیدپوست نگران می شود، اغلب متوجه بومیان نمی شود و به آنها اجازه می دهد به محله های بسیار نزدیک نزدیک شوند.

مو : یک بار قبلاً او اینگونه شکست خورده بود. از او چیزی در مورد جنگ زولو پرسیده بودم. و این سیل خاطرات و هیجان را به راه انداخته بود. در میان توضیحاتی پرسیدم که چرا بچه ها را کشتند. و او چشمان خیره کننده خود را به من چرخاند و گفت: “اینکوس، تو اینکوی من هستی. اما تو سفیدی اگر فردا دعوا کنیم تو را خواهم کشت. تو با من خوبی، تو مرا نجات دادی. اما اگر پادشاه خودمان بگوید “بکش!” ما می کشیم! ما قرمز می بینیم.

رنگ موی مشکی و شرابی

رنگ موی مشکی و شرابی : مقایسه او با قهرمانان مبارز نژاد خودش، و سرگردانی در رسیتال های زنده تک قسمت ها و نبردهای بزرگ. چماق هایش را می گیرد، فریادهای جنگی اش را فریاد می زند، و تمام تقلید جنگ را با دیوانگی وحشی یک تسخیر شده طی می کند. بارها به او زنگ می زدم و سعی می کردم ساکتش کنم. اما او خارج از کنترل بود.

ما همه آن زندگی ها را می کشیم. من باید تو را بکشم، همسرت، مادرت، فرزندانت، اسب‌هایت، گاوهایت، سگت، پرندگانی که با گاری‌ها می‌دوند. خون باید جاری شود.» و من او را باور کردم. زیرا این روحیه جنگجوی زولو بود. بنابراین این بار می دانستم که دستور دادن یا صحبت کردن بی فایده است: او خارج از کنترل بود، و تناسب باید مسیر خود را طی کند. شب بسته شد و دوباره ساکت شد.

شعله های آتش کمپ خاموش شده بود. کنده‌های خار بزرگ به زغال‌های درخشانی مانند قلب‌های ترد صورتی هندوانه‌های غول‌پیکر سوخته بودند. جوک خسته و خوابیده دراز کشیده بود، اما حتی در خواب هم گاهی اوقات طلسم های کمی از نفس نفس زدن به وجود می آمد، مثل هق هق کودکی که خودش برای خواب گریه کرده است. در پتوهایمان غلت خورده بودیم و صدایی از جایی که کفارها می خوابیدند نمی آمد.

اما جیم – فقط جیم – روی چهارپایه سه پا خشن خود نشسته بود، آرنج روی زانوها و دستانش به هم گره خورده بود و با دقت به ذغال ها خیره شده بود. تناسب به آرامی از بین رفت و هیجان او به تدریج از بین رفت. گاه و بیگاه یک انفجار تازه رخ می‌دهد، اما همیشه ملایم‌تر و در فواصل طولانی‌تر، همانطور که ممکن است آن را در آتشی در حال مرگ یا در پایان یک طوفان بزرگ ببینید.

رنگ موی مشکی و شرابی : به آرامی اما مطمئناً فروکش کرد تا اینکه در نهایت فقط گهگاه زمزمه های “اوه، جوک!” به دنبال آن کلیک زولو، تکان دادن سر، و آن نیمه خرخر و نیم خنده قدردانی، که با آن به آنچه واقعاً شگفت انگیز به نظر می رسد ادای احترام می کنند. آن شب نمی‌خواست بخوابد: نشسته بود، منتظر سفر صبحگاهی بود، به زغال‌های قرمز خیره شده بود و به افتخارات گذشته نژاد خود در روزهای چاکای قدرتمند فکر می‌کرد.

این جیم بود، زمانی که تناسب در او بود – که توسط یک حادثه پیش پا افتاده و پیش بینی نشده از طوفان جاده به زندگی منتقل شده بود که زمانی با بی پروایی عالی زندگی کرده بود. فصل دهم. شب Jock’s Out. جوک دوبار گم شد: یعنی برای من گم شده بود و همانطور که فکر می کردم برای همیشه. هر دو بار از طریق تعقیب حیوانات مجروح و پشت سر گذاشتن من اتفاق افتاد و در روزهایی اتفاق افتاد.

که شکار ما همه با پای پیاده انجام می شد. وقتی می‌توانستم اسبی بخرم و می‌توانستم همگام با او پیش بروم، این سختی ما را آزار نمی‌داد. تجربه با ایمپالا باعث شد خیلی مراقب باشم که او را رها نکنم مگر اینکه مطمئن باشم که بازی ضربه سختی خورده است و او می‌تواند آن را پایین بکشد یا کنار بگذارد. اما قضاوت در این مورد همیشه آسان نیست. پای شکسته به یکباره نمایان می شود.

اما قرار دادن عکس بدن بسیار دشوار است، و حیواناتی که از طریق ریه‌ها و حتی از قسمت پایینی قلب شلیک می‌شوند، اغلب با سرعتی ناگهانی از بین می‌روند و در کمترین زمان ممکن از دید خارج می‌شوند، شاید برای اینکه مایل‌ها آن را حفظ کنند. ، شاید در عرض چند دقیقه بمیرد. پس از آن روز با ایمپالا، روزهای خوب زیادی را با هم گذراندیم و روزهای سخت زیادی را با هم داشتیم.

رنگ موی مشکی و شرابی : و هر دوی ما داشتیم راه خود را با درجات می شناختیم. جفتک های مختلف به دست ما افتاده بود. اما تا آنجا که من نگران بودم یک ناامیدی وجود داشت که نباید فراموش شود. عکس آن گاو نر کودو در حالی که برای آخرین بار ظاهر شد و روزی که ما گم شدیم به پشته مورچه نگاه می کرد همیشه جلوی من بود.

نمی‌توانستم نامی را بشنوم یا غوغای کودو را بدون حسرت و این فکر کنم که دیگر چنین شانسی رخ نخواهد داد. کودو، مانند انواع دیگر بازی ها، در همه جا یافت نمی شد. آن‌ها بیشتر از برخی مکان‌ها ترجیح می‌دادند، و زمانی که ما از محله‌های شناخته شده آن‌ها عبور می‌کردیم، شانس بازی‌های کوچک‌تر اغلب نادیده گرفته می‌شد.

به این امید که با کودو روبه‌رو شویم. نمی‌توانستم تمام روزها را برای شکار رها کنم – زیرا مجبور بودیم همیشه همراه با واگن‌ها حرکت کنیم – وگرنه در بسیاری از نقاط به اندازه کافی آسان بود که کودو را پیدا کنیم و از تهیه یک کیف خوب مطمئن شویم. همانطور که بود، در سه یا چهار بار با آنها برخورد کردیم، و یک بار من شوت دویدن گرفتم، اما از دست دادم.

رنگ موی مشکی و شرابی : این برای زنده نگه داشتن علاقه من به آنها لازم نبود، اما باعث شد که من بیشتر از همیشه مشتاق باشم. روز به روز همیشه به امید اینکه شانسم را بدست بیاورم بیرون می رفتم، و وقتی بالاخره این فرصت پیش آمد، کاملاً مطابق با تجربه بسیاری دیگر بود که اصلاً انتظار نمی رفت. جذابیت بزرگ شکار بوشولد تنوع آن است: هرگز نمی‌دانید که در آینده چه اتفاقی می‌افتد.