رنگ مو مشکی مش قرمز

رنگ مو مشکی مش قرمز : فقط بهشت ​​می تواند بگوید که نویل چگونه مورد ستایش و تشکر قرار گرفت. من مطمئن بودم که سلیقه خوب تونتون جزئیات را هدایت کرده است. چیزی منحصر به فرد در این زن جوان وجود داشت. تونتون بدون تحصیل، به جز آنچه که خودش آموخته بود، با درستی قابل توجهی صحبت کرد و ابزاری برای سرگرم کردن همه یافت. حروف او کنجکاو بود که ببینم.

رنگ مو : و اثری همیشگی بر پیشانی اش بر جای گذاشته بود. موهایش را کمی بلند کرده بود و بدون صف و پودر عقب مانده بود. در سال ۱۷۹۵ فقط سربازان ریش خود را حفظ کردند. با وجود مد، سبیل سیاه و سفید ظریف را روی لب مغرور خود نگه داشت. پیراهن او، بدون حاشیه، با سه دکمه طلایی بسته شده بود. کت دامن گشاد، جلیقه بلند و شلوارش از پشم سیاه بود. جوراب سیاهش هم پشمی بود.

رنگ مو مشکی مش قرمز

رنگ مو مشکی مش قرمز : اگر توالت های تونتون و ترویل دو سنت ژولین را برای تو توصیف کنم، آن را تنها برای تو می نویسم، فرزند عزیز، و به نظر من اگر این کار را نکنم، دزدی از تو خواهد بود. اما این آخرین باری است که برای توصیف کت و شلوار، لباس مجلسی و شلوار زانویی صحبت می کنم. ترویل بیست و پنج ساله بود. بزرگ، تاریک، با زیبایی مردانه و غم انگیز. ناراحتی بزرگی در کودکی گریبانش را گرفته بود.

بند و کفش هایش بدون سگک بود. اما در خدمت او به عنوان بند بند، و شکل دادن یک روزت در جلوی پا، او یک روبان از رز چهارخانه و مشکی پوشید. و تونتون روی یک لباس – یک لباس واقعی، مثل این روزها – از ساتن رز، با کمر نوک تیز، لباس دیگری از توری مشکی پوشیده شده بود. چین‌ها که کاملاً دور دامن می‌چرخند، توسط گل‌های رز که توسط جوانه‌ها و برگ‌هایشان احاطه شده‌اند.

گرفته شده‌اند. همان پارچه‌کاری روی کمر تکرار شد و گل رز در جلو و روی شانه‌ها دوباره ظاهر شد. آستین ها بسیار کوتاه و بازوهای برهنه و بدون دستکش بود. ساده بود اما زیباتر از آن چیزی که فکرش را بکنید. موهایش دو بافته پهن بود، بدون پودر، به شکل قلب و پایین روی گردن می‌افتاد. در میان این تسمه ها گل رز مانند گل رز روی دامن گذاشته بود.

برای زیور آلات او فقط یک گردنبند و دستبند جت داشت تا سفیدی تازه رنگ چهره اش را افزایش دهد. گفته بودند تونتون از حسادت در توالت های پولدار ما خواهد مرد. هیچ چیز از نوع. او با لطف همیشگی خود به سمت ما آمد، ما را بوسید، بدون توجه به آداب معاشرت و چشمان درشتی که کنتس مادلین ساخته بود. بدون اینکه کنایه ای از لباس ما داشته باشد یا ظاهراً آن را ببیند.

بین ما نشست، نام افراد را به ما گفت، به زیبایی این یکی اشاره کرد، لباس زیبای آن یکی، همیشه تحسین برانگیز، هرگز انتقاد نکرد. او خوب می دانست که بدون رقیب است. از گوشه چشمم با تماشای ترویل و نویل سرگرم شدم. به نظر می رسید که ترویل فقط یک زن را در اتاق می بیند. او چندین بار می رقصید، همیشه با او، و وقتی نمی رقصید، کنار می رفت، با کسی صحبت نمی کرد.

رنگ مو مشکی مش قرمز : اما با نگاه هایش به دنبال او می رفت که به نظر می رسید او را می پرستید. او هیچ تلاشی برای پنهان کردن پرستش خود نکرد. از چشمانش می درخشید: هر حرکتش پر از آن بود. وقتی او به جای خود بازگشت، او آمد، جلوی صندلی او ماند، به سمت او خم شد، با گوش غمگین به او گوش داد و به ندرت در کنار او نشست. تماشای نویل خوب بود.

چشمانش از عصبانیت برق زد، مشت هایش به هم ریختند، و بیش از یک بار دیدم که او سالن را ترک کرد، بدون شک برای ایجاد دعوا با رقیبش. یک بار هم نزدیک تونتون نیامد! حتی یک بار هم با او نرقصید! اما او با تمام دختران جوان در اتاق رقصید و وانمود کرد که بسیار همجنسگرا است. در حالی که داشتم باهاش ​​میرقصیدم گفتم: “این عصر چقدر تنتون زیباست!” و من متوجه شدم.

کینه ای که باعث شد او پاسخ دهد: زیبایی او مطمئنا قابل مقایسه با شما نیست.” بعد از شام که با شکوه بود، بولرو رقصیدند. دوازده زوج نامزد کرده بودند و به طور مداوم شریک زندگی خود را تغییر می دادند. تونتون با ترویل، سوزان با اولیویه و من با نویل رقصیدند. افسوس، افسوس! همه چیزهای زمینی پایانی دارند و ساعت دو بامداد توپ تمام شد. وقتی به اتاق خود رسیدیم.

دیدم خواهرم چیزی برای گفتن دارد. “آه!” او گفت: “صبور باش. بعد از اینکه به رختخواب رفتیم به شما خواهم گفت.” [آنچه او گفت، دشمنی هنوز معروف سنت جولین بود. ترویل و نویل در آن، یکی از تاریک‌ترین انتقام‌جویی‌های شناخته شده در سنت‌های لوئیزیانا، نمایندگان دو طرف بودند. حذف این قسمت در ترجمه حاضر تنها آزادی است که با نسخه اصلی گرفته شده است.

رنگ مو مشکی مش قرمز : که احتمالاً مستلزم عذرخواهی است.] پانویسها و منابع: [۲۱] تعداد میلیون ها ذکر نشده است پیک نیک و خداحافظی. روز پیک نیک به خوبی بلند شد. آه، چه روزی از زیر آن درختان بزرگ گذشتیم، در حاشیه آن دریاچه زلال پر از هر نوع ماهی قابل تصور! چه بازی های متنوعی چه همراهان دلنشینی! همه دوستان ما به جز ترویل دو سنت ژولین آنجا بودند و مادام تونتون لبخندها و نگاه های شیرین خود را به نویل نشان داد.

که هرگز او را ترک نکرد. آه چقدر پشیمان شدم که پدرم پیش ما نبود! او به اوپلوساس رفته بود. او چندین مزرعه در محله سنت مارتین، و در منطقه ای به نام فاوس پوینت، و در منطقه ای دیگر به نام Côte Gelée خریداری کرده بود. روزهای بعد به همان اندازه روزهای جشن بود – یک شام در اینجا، یک رقص در آنجا، و در همه جا مهربان ترین پذیرایی بود. بالاخره روزی رسید.

که ما در لافونتن – چشمه ای واقعی در نزدیکی سنت مارتینویل، متعلق به عموی نویل دکلوئه، ملاقات کردیم. حدود پنج بعد از ظهر در ساحل بایو جمع شدیم. ما هرگز تونتون را دو بار با یک لباس ندیدیم. امروز او همه در آبی بود. ناگهان صدای موسیقی از راه دور، و یک آپارتمان باز – نه مانند قایق ما – نزدیک شد، با شاخه ها و گل های سبز قوسی. نیمکت ها ایستاده بودند.

رنگ مو مشکی مش قرمز : و در وسط ارکستر می نواخت. کاپیتان [نویل دکلوئه] در کمان ایستاده بود و در لحظات سفر، موسیقی با خنده ها و آهنگ های گروه شادمان آمیخته می شد. حدود ساعت ۷ تمام درختان اطراف لافونتن روشن شدند، و نویل ما را به مکانی سرپوشیده هدایت کرد که در محاصره درختان ماگنولیا شکوفه‌ده و گلدسته‌هایی بود که از درختی به درخت دیگر می‌دویدند و عطرشان را با بوی تند ماگنولیا مخلوط می‌کردند.