رنگ موی قهوه ای تیره خوشرنگ

رنگ موی قهوه ای تیره خوشرنگ : که از جنگل بیرون می‌آید و مستقیماً به سمت آنها رفت و با ادب گفت: “عصر بخیر مردم.” گورخر حیوان کوچک شیکی بود و سر باریک، یال کلفت و دم قلم مویی- بسیار شبیه به الاغ داشت.

رنگ مو : یک اتاق نقره ای برای بیلینا. فرش‌هایی روی زمین چمن‌پوش پهن شده بود و چند صندلی کمپ و یک میز مبلمان را تکمیل می‌کردند. “خب، خوب، خوب! این از هر چیزی که من تا به حال دیده یا شنیده ام می کوبد!” عمه ام فریاد زد و تقریباً با ترس به جادوگر نگاه کرد، گویی ممکن است به خاطر قدرت زیادش خطرناک باشد. “اوه، آقای جادوگر! چگونه توانستید این کار را انجام دهید؟” دوروتی پرسید.

رنگ موی قهوه ای تیره خوشرنگ

رنگ موی قهوه ای تیره خوشرنگ : چادرها بزرگ‌تر و بزرگ‌تر می‌شدند تا اینکه در عرض چند دقیقه هر کدام به اندازه‌ای بزرگ شد که کل مهمانی را در خود جای دهد. جادوگر با اشاره به چادر اول گفت: “این برای اسکان خانم هاست. دوروتی، تو و عمه ات ممکن است وارد شوید و وسایلتان را بردارید.” همه دویدند تا داخل چادر را نگاه کنند و دو تخت زیبای سفید را دیدند که همه برای دوروتی و عمه ام آماده بودند.

او پاسخ داد: “این ترفندی است که گلیندا جادوگر به من آموخت، و جادو بسیار بهتر از آن است که در اوماها تمرین می کردم یا زمانی که برای اولین بار به اوز آمدم.” “وقتی گلیندا خوب متوجه شد که من همیشه در شهر زمرد زندگی می کنم، قول داد که به من کمک کند، زیرا او گفت که جادوگر شهر اوز باید واقعاً یک جادوگر باهوش باشد.

نه یک فروتن. بنابراین ما خیلی با هم بوده ایم و من به قدری سریع یاد می‌گیرم که انتظار دارم بتوانم کارهای واقعاً شگفت‌انگیزی را در زمان انجام دهم.” “تو الان انجامش دادی!” دوروتی اعلام کرد. “این چادرها فوق العاده هستند!” جادوگر گفت: اما بیا و چادر مردانه را ببین. پس به چادر دوم رفتند که لبه‌هایش پشمالو داشت چون از دستمال مرد پشمالو ساخته شده بود.

دیدند که آن هم کاملاً مبله است. این شامل چهار تخت مرتب برای عمو هنری، امبی امبی، مرد پشمالو و جادوگر بود. همچنین یک فرش نرم برای توتو بود که روی آن دراز بکشد. جادوگر توضیح داد: “چادر سوم اتاق غذاخوری و آشپزخانه ماست.” آنها بعداً از آن بازدید کردند و یک میز و ظروف در چادر ناهارخوری با مقدار زیادی از آن چیزهایی که برای استفاده در آشپزی لازم است پیدا کردند.

رنگ موی قهوه ای تیره خوشرنگ : جادوگر یک کتری بزرگ برداشت و آن را روی یک میله متقاطع جلوی چادر قرار داد. در حالی که او این کار را انجام می داد، امبی امبی و مرد پشمالو مقداری از شاخه ها را از جنگل آوردند و سپس زیر کتری آتش زدند. جادوگر با لبخند گفت: حالا دوروتی، من از تو انتظار دارم شام ما را بپزی. او گریه کرد: “اما چیزی در کتری نیست.” “مطمئنی؟” از جادوگر پرسید. او پاسخ داد: “من چیزی ندیدم.

که داخل آن باشد، و تقریباً مطمئن هستم که وقتی آن را بیرون آوردی خالی بود.” مرد کوچولو در حالی که به عمو هنری چشمکی می‌زند، گفت: «با این وجود، عزیزم، خوب می‌توانی شام ما را تماشا کنی و ببینی که تمام نمی‌شود.» سپس آن‌ها سطل‌هایی برداشتند و به جنگل رفتند تا به دنبال چشمه‌ای آب بگردند و در حالی که آنها رفته بودند.

عمه ام به دوروتی گفت: “من معتقدم که جادوگر دارد ما را گول می زند. من خودم کتری را دیدم و وقتی آن را روی آتش آویزان کرد، چیزی جز هوا در آن نبود.” بیلینا در حالی که در چمن ها قبل از آتش لانه کرده بود، با اطمینان گفت: “نگران نباش.” “وقتی کتری را بردارید، چیزی را در کتری پیدا خواهید کرد – و آن جوجه‌های بی‌گناه و فقیر نیز نخواهد بود.” عمه ام در حالی که تا حدودی با تحقیر به بیلینا نگاه می کرد.

گفت: “مرغ تو اخلاق بسیار بدی دارد، دوروتی.” “به نظر خیلی بد است که او یاد گرفته چگونه صحبت کند.” ممکن بود دعوای ناخوشایند دیگری بین خاله ام و بیلینا وجود داشته باشد، اگر آن مردها با سطل های پر از آب شفاف و درخشان بر نمی گشتند. جادوگر به دوروتی گفت که او آشپز خوبی است و او معتقد است که شام ​​آنها آماده است.

بنابراین عمو هنری کتری را از روی آتش برداشت و محتویات آن را در بشقاب بزرگی که جادوگر برای او نگه داشت ریخت. بشقاب نسبتاً مملو از یک خورش خوب، دود داغ، با انواع سبزیجات و کوفته‌ها و سس غنی و خوشمزه بود. جادوگر پیروزمندانه بشقاب را روی میز در چادر ناهارخوری گذاشت و سپس همه روی صندلی های کمپ نشستند تا جشن بگیرند.

رنگ موی قهوه ای تیره خوشرنگ : چندین غذای دیگر روی میز بود که همه آنها را با دقت پوشانده بودند، و وقتی زمان برداشتن این روکش ها فرا رسید، نان و کره، کیک، پنیر، ترشیجات و میوه ها – از جمله برخی از توت فرنگی های خوش طعم اوز را پیدا کردند. هیچ کس جرأت نکرد سؤالی بپرسد که چگونه این چیزها به آنجا آمده است. آنها با خوردن دلچسب چیزهای خوب راضی بودند و توتو و بیلینا سهم خود را داشتند.

شاید مطمئن باشید. بعد از تمام شدن غذا، عمه ام با دوروتی زمزمه کرد: “این ممکن است غذای جادویی بوده باشد، عزیزم، و به همین دلیل شاید خیلی مغذی نباشد؛ اما مایلم بگویم که طعم آن به اندازه هر چیزی که تا به حال خورده ام خوب است.” سپس با صدای بلندتر اضافه کرد: کی ظرف ها را می شست؟ جادوگر پاسخ داد: “هیچ کس، خانم.” ظروف خودشان «پاک شده اند». “لا ساکس!” بانوی خوب انزال کرد و دستانش را با تعجب بالا گرفت.

رنگ موی قهوه ای تیره خوشرنگ : مطمئناً، وقتی به ظروفی که چند لحظه قبل روی میز گذاشته بودند نگاه کرد، متوجه شد که همه آنها را شسته و خشک کرده بودند و در پشته های مرتبی روی هم چیده شده بودند. ۱۵. چگونه دوروتی گم شد عصر زیبایی بود، بنابراین آنها صندلی های اردوگاه خود را به صورت دایره ای جلوی یکی از چادرها کشیدند و شروع کردند به قصه گویی برای سرگرمی و گذشت زمان قبل از خواب. خیلی زود گورخری دیده شد.