رنگ مو شرابی روشن بادمجانی

رنگ مو شرابی روشن بادمجانی : خانم‌ها و آقایان، وقتی وارد اتاق تماشاگران شدند، از دیدن شاهزاده که بر تخت پادشاهی در کنار پدرش نشسته بود، شگفت‌زده شدند، اما از آنجایی که آنقدر خوب تربیت شده بودند که نمی‌توانستند تعجب خود را نشان دهند.

مو : زیرا آنها نمی توانند غذا تهیه کنند.” “گرسنگی!” شاه تکرار کرد؛ “مطمئناً به شما اطلاعات نادرست داده شده است. لرد من چمبرلین به من گفت، اما امروز صبح مردم وفادار و راضی بودند، و پروردگار خزانه من گزارش می دهد که تمام مالیات ها و دهک ها پرداخت شده است و خزانه من در حال بالا رفتن است.” شاهزاده گفت: “سرور چمبرلین اشتباه می کند، آقا.” “من و معلم من، بورلند، در چند روز گذشته با بسیاری از این گداها صحبت کرده‌ایم.

رنگ مو شرابی روشن بادمجانی

رنگ مو شرابی روشن بادمجانی : من افسرانی را برای مراقبت از منافع آنها گماشته ام و بنابراین دلیلی برای ورود ندارم. من خودم با آنها تماس بگیرم. اما مشکل چیست؟” شاهزاده در حالی که به شاهزاده نگاه می کند، گفت: “آنها از گرسنگی می میرند.”[۱۸۵] پدر خیلی جدی “کشور مملو از متکدیانی است که برای خیریه درخواست می کنند.

و متوجه شدیم که عشر و مالیاتی که تو را غنی کرده است، نان را از همسران و فرزندانشان گرفته است.” “بنابراین!” پادشاه فریاد زد. ما باید این موضوع را بررسی کنیم.» او زنگی را در کنارش لمس کرد و وقتی نگهبانی ظاهر شد، به چمبرلین و خزانه‌دارش دستور داد که فوراً منتظر او باشند. شاهزاده سرش را روی دستش گذاشت و صبورانه منتظر ماند.

اما شاه در واقع بسیار بی تاب بود تا اینکه افسران عالی دربار در مقابل او ایستادند. سپس پادشاه خطاب به چمبرلین خود گفت: “آقا، من مطلع شده ام که مردم من از بی عدالتی من زمزمه می کنند. آیا این درست است؟” افسر قبل از اینکه پاسخ دهد، نگاهی کنجکاو به شاهزاده انداخت که به شدت به چشمانش نگاه کرد: “مردم همیشه زمزمه می کنند، اعلیحضرت. آنها بسیارند.

رنگ مو شرابی روشن بادمجانی : و همه نمی توانند راضی باشند، حتی زمانی که پادشاهی عاقل و عادل بر آن حکومت می کند. در هر سرزمین و در هر عصری کسانی هستند که بر ضد حکومت قیام می کنند.[۱۸۶] قوانین، و اعتراض عده قلیلی بالاتر از رضایت بسیاری شنیده می شود.” شاه به شدت ادامه داد: “به من گفته می شود که کشور من مملو از گداهایی است که به دلیل کمبود نانی که ما از آنها با مالیات های خود گرفته ایم رنج می برند.

آیا این درست است؟” چمبرلین پاسخ داد: «اعلیحضرت، در هر کشوری همیشه گداها وجود دارند، و رسم آنها این است که دیگران را به خاطر بدبختی های خود سرزنش کنند.» پادشاه برای لحظه ای عمیقاً فکر کرد. سپس به سوی صاحب بیت المال روی آورد. “آیا ما از فقرا مالیات می گیریم؟” او خواست. خزانه دار که از اضطراب رنگ پریده بود، گفت: “آقا همه مشمول مالیات هستند.

اما اندکی از فقیر ممکن است او را ناراحت کند، در حالی که فرد ثروتمند هرگز ضرر را احساس نمی کند. اصلاً چرا ما از فقرا مالیات می گیریم؟” “زیرا اعلیحضرت، اگر ما فقرا را عاری از مالیات اعلام کنیم، همه رعایای شما به یکباره ادعا می کنند فقیر هستند، و خزانه سلطنتی خالی می ماند. و چون هیچ کدام آنقدر ثروتمند نیستند مگر ثروتمندان، ما چگونه باید در عدالت، تعیین ثروتمندان و کدام فقیر؟» پادشاه در حالی که در مورد سخنان خزانه دار سلطنتی فکر می کرد، دوباره سکوت کرد.

سپس با تکان دادن دست، آنها را کنار گذاشت و رو به شاهزاده کرد و گفت: [۱۸۷] “شما سخنان حکیمانه مشاوران من را شنیده اید، شاهزاده. در پاسخ چه می گویید؟” اعلیحضرت، اگر مرا ببخشید، فکر می کنم اشتباه می کنید که امور مردم را به دیگران واگذار می کنید. عصبانیت آنها بیشتر از خشم رژه های شماست.” پادشاه با عصبانیت فزاینده ادامه داد.

رنگ مو شرابی روشن بادمجانی : اگر از خشم من می ترسند، مراقب باشند که در حق مردم من ظلم نکنند. مطمئناً نمی توانید انتظار داشته باشید که من خودم مالیات بگیرم.” افسران من برای چه هستند، مگر اینکه به من خدمت کنند؟ شاهزاده متفکرانه پاسخ داد: “آنها باید به شما خدمت کنند، درست است” اما آنها باید به مردم نیز خدمت کنند. “مزخرف!” پادشاه پاسخ داد؛ “شما هنوز خیلی جوان هستید.

که نمی توانید چنین موضوعاتی را به درستی درک کنید. و این راهی است که جوانان باید تصور کنند که عاقلانه تر از مجموع سن و تجربه است. با این حال، من موضوع را بیشتر بررسی خواهم کرد و خواهم دید که عدالت در بین فقرا اجرا می شود.” شاهزاده گفت: “در این بین، بسیاری از گرسنگی خواهند مرد. آیا نمی توانید یکباره به این گداهای بیچاره کمک کنید؟” “از چه طریقی؟” پادشاه را خواستار شد.

با دادن پول از خزانه پر به آنها. “مزخرف!” دوباره پادشاه، این بار با خشم واقعی فریاد زد. “شما آنچه را که چمبرلین شنیده اید[۱۸۸] گفت: ما همیشه گدا داریم و هنوز هیچ کدام از گرسنگی نمرده اند. علاوه بر این، من باید از این پول برای توپ و تورنمنت ماه آینده استفاده کنم، زیرا به خانم های زمین قول داده ام کارناوالی با شکوه غیرمعمول برگزار کنیم. شاهزاده پاسخی به این موضوع نداد.

اما در فکر ساکت ماند و در این فکر بود که چه کاری می تواند انجام دهد تا رنجی را که می ترسید در بین فقرای پادشاهی وجود داشته باشد، کاهش دهد. او امیدوار بود که پادشاه را متقاعد کند که به این گدایان کمک کند، اما از زمان مصاحبه با افسران دربار، دلش را از دست داد و از تأثیرگذاری بر پدر سلطنتی خود ناامید شد. ناگهان پادشاه صحبت کرد.

رنگ مو شرابی روشن بادمجانی : زیرا این فقط باعث ناراحتی هر دوی ما می شود، و هیچ فایده ای از آن حاصل نمی شود. تقریباً باعث شدی فراموش کنم که روز تولدت است. حالا گوش کن، پسرم: من از تو بسیار راضی هستم. و خدا را شکر که چنین جانشینی را برای تاج من به من عطا کرد، زیرا فکر می کنم ذهن تو به زیبایی شخص توست و به مرور زمان شایسته خواهی بود.

که با حکمت و عدالت بر زمین حکومت کنی. در روز تولد شما، برای برآوردن هر آرزویی که ممکن است ابراز کنید، مشروط بر اینکه در توان من باشد. شرط دیگری نیز قائل نمی‌شوم، زیرا برای انتخاب هدیه‌ای که ممکن است خوشحال باشم به قضاوت شما تکیه می‌کنم.» هنگامی که پادشاه صحبت می کرد.

رنگ مو شرابی روشن بادمجانی : لیلیموند ناگهان تحت تأثیر ایده ای قرار گرفت که از طریق آن می تواند از فقرا کمک کند، و بنابراین او پاسخ داد: [۱۸۹] «خانم ها و آقایان درباری، پدرم را بخوان و در حضور همگان قول تو را خواهم داد.» “خوب!” پادشاه، که به دنبال سرگرمی در درخواست پسرش بود، فریاد زد. و بی درنگ دستور داد دادگاه تشکیل شود.