بوتاکس مو یا ویتامینه

بوتاکس مو یا ویتامینه : او در صحبت از معشوقه خود گفت که “او زن خوبی بود.” با وجود تمام رنج هایی که در خانواده کندال داشت، به نظر می رسید.

رنگ مو : که او مایل به اجرای عدالت در مورد ارباب و معشوقه خود است. او یک خواهر و یک برادر را در دستان شاه ماهی رها کرد. جک به عنوان مردی تیره رنگ، تنومند و خوش ساخت توصیف شد.

بوتاکس مو یا ویتامینه

بوتاکس مو یا ویتامینه : ورود از مریلند، ۱۸۵۸. روث هارپر، جورج رابینسون، پریسیلا گاردنر، و جاشوا جان اندرسون. روند روتی در جستجوی آزادی خود باعث شد.

لینک مفید : بوتاکس مو

جان مک فرسون زنی کمتر برای او کار کند و به رضایت او شلاق بزند، بفروشد یا تحقیر کند. با این حال، این به دلیل صراحت است که بگوییم او اعتراف کرده است.

که آقای مک فرسون از او استفاده چندانی نکرده است. روت نسبتاً یک زن جوان خوش قیافه، قد بلند و در رفتارهایش مؤدب بود. او از فردریک، مریلند آمد.

جورج رابینسون اظهار داشت که او از مکانی در حدود یک و نیم مایلی از خلیج چساپیک، یک مایلی از شهر اولد و پنج مایلی از الکتون آمده است و متعلق به ساموئل اسمیت، یک کشاورز بود که “کراسی زیبا و بیمار بود.” مرد.” بهانه جورج برای پس گرفتن خدمات ارزشمند خود از آقای اسمیت در آن زمان که انجام داد.

ناشی از این واقعیت بود که او نگران بود که او را بفروشند. با احتیاط تا حد زیادی او مصمم شد به کانادا برسد و از خطر دور بماند. جورج فقط بیست و یک سال داشت، ظاهری قابل قبول و قهوه ای رنگ داشت و هنگام صحبت، به طرز قابل توجهی لکنت زبان می کرد. پریسیلا باغبان از دست بیوه هیلیارد فرار کرد.

ارباب او مدتی قبل از رفتن او به خانه طولانی خود رفت. پریسیلا زن جوانی حدوداً سی ساله، جثه معمولی و به رنگ نان زنجبیلی بود. متواضع در رفتار او ابتدا اسارت خود را در ریچموند، زیر نظر بنجامین هیلیارد فقید آغاز کرد، که در مورد او گفت که او “مرد بسیار بدی است.

که هرگز نمی تواند توسط یک خدمتکار خشنود شود” و مدام به جنگیدن نه تنها با دیگران، بلکه همچنین معتاد بود. با خودش با پریسیلا آنقدر ظالمانه رفتار شد که وقتی او مرد، از گفتن خوشحالی خود دریغ نکرد.

بلافاصله پس از این واقعه، او که از بردگی بیمار شده بود و دیگر نمی خواست به بیوه خدمت کند، تصمیم به فرار گرفت و موفق شد.

بوتاکس مو یا ویتامینه : جاشوا جان اندرسون از دست یک کشاورز که گفته می‌شد مردی فقیر به نام اسکلتون پرایس، ساکن در شهرستان بالتیمور، نزدیک دهکده‌ای کوچک به نام اسکندریه، در جاده‌ی پیچی شهرستان هارفورد، فرار کرد. پرایس که قادر به مالکیت مزرعه و برده نیز نبود.

مزرعه ای را اجاره کرد و سعی داشت «در دنیا برخیزد». پرایس زن و خانواده داشت اما در راه درمان جاشوا حرف خیلی سختی علیه او نزد.

به‌عنوان بهانه‌اش برای ترک آن‌ها، با خونسردی گفت که تصمیمش را گرفته است که در آزادی بهتر از بردگی کنار بیاید و هیچ‌کس حق کارش را ندارد مگر اینکه بهای آن را بپردازد.

او مادر و همچنین سه برادر و دو خواهرش را که متعلق به پرایس بودند ترک کرد. یوشع حدوداً بیست و دو ساله بود، ظاهری درشت و تیره داشت. او ظاهراً با هیچ کلاسی رابطه نزدیکی داشت، به جز آنچه در مزرعه ذرت و حیاط انبار یافت. ورود از کارولینای شمالی و دلاور. “دیک بیزلی”، موری یانگ و چارلز اندرو بولدن. از نظر فیزیکی، دیک به سختی در حد معمولی بردگان بود.

اما از نظر ذهنی از مزیت توده ها برخوردار بود. او آنقدر تیز بود که نمی‌توانست در برده‌داری نگهداری شود. رنگ او عالی بود، هیچ نشانی از سفیدی در او وجود نداشت، اگر این مزیتی داشت. از داستان دیک، به نظر می رسد که او روزهای سختی را در کارولینای شمالی، تحت رهبری مردی به نام ریچارد اسمالوود دیده است.

او یک کشاورز بود که در نزدیکی ولدون زندگی می کرد. یکی از ایراداتی که او با اسمالوود پیدا کرد این بود که او “مردی سرسخت و شراب خوار” بود – او همچنین او را به نگه داشتن “دویست و شصت برده در قید و بندها” متهم کرد که بیشتر آنها را از طریق همسرش در اختیار داشت.

دیده و می دانسته است، هیچ برده ای دلیلی ندارد جز روزهای سخت تحت نظر اربابش، و تصور می کرد که شانس او ​​برای مشاهده به همان اندازه بوده است. مانند اکثریت بردگان خوب است.

دیک در جوانی سه بار فروخته شده بود و نمی‌دانست که اگر باقی می‌ماند چقدر بیشتر ممکن است مجبور به تسلیم شدن به همان سرنوشت شود.

برای جلوگیری از مشکلات بیشتر، او تمام مهارت خود را در ایده بزرگ راهیابی به کانادا به کار گرفت. مردانه با سختی پشت سر سختی کشتی گرفت تا اینکه سرانجام با خوشحالی پیروز شد و با حال خوب به فیلادلفیا رسید – یعنی مریض نبود اما بی پول – خانه – تحصیل و دوستان بود.

مگر اینکه آنها را در میان غریبه ها یافت. با این وجود امیدوار بود. موری یانگ نیز از گروه خون غیرمختلط بود و تنها بیست و یک سال داشت. روحیه آزادی در او تا حد زیادی توسعه یافته بود. او چیزی در برابر دکتر لوبر از نیوکاسل سرگرم نمی کرد، بلکه در مقابل همسر دکتر. او گفت که می تواند به خوبی با دکتر کنار بیاید.

بوتاکس مو یا ویتامینه : اما نمی تواند با خانم لوبر کنار بیاید. اما همین ایده برده داری برای او کافی بود. او قصد نداشت برای هیچ بدنی کار کند. اندرو بولدن هنوز از چارلز موری جوان‌تر بود و فقط هجده سال داشت، اما بسیار رشد کرده بود و بدون شک در حراجی، قیمت زیادی به ارمغان می‌آورد. او از نیوآرک فرار کرد.