رنگ موی قرمز لاکی

رنگ موی قرمز لاکی : جویبار می‌چرخیدند و مردم با چشمان درشت به عنوان مسافرانشان با تعجب به سواحل خیره می‌شدند. پنج مایل پایین دست، رشدهای قرمز رنگ کمتر شد و سایر اشکال قارچ جای آنها را گرفتند. کپک ها و زنگ ها مانند علف در سیارات مورد علاقه تر، زمین را پوشانده بودند. وزغ‌ها سرهای خامه‌ای و گرد خود را نشان می‌دادند.

رنگ مو : صداهای شب برایشان کاملا آشنا بود. سر و صدای کاتیدیدها بلندتر از حد معمول بود – صدای زنانه آن نام هیچ اشاره ای به نت های پر صدا و عمیقی که موجودات بزرگ شده به زبان می آوردند نمی دهد.

رنگ موی قرمز لاکی

رنگ موی قرمز لاکی : همانطور که آنها شروع به حرکت بین سواحل پوشیده از قارچ های رودخانه کردند، و هنگامی که غبار شب از سطح آن برداشته شد، ستون هایی از غبار قرمز به طرز عبوس کننده ای به سمت دشت فوران کردند. در نور سپیده دم، مه قرمز مرگبار بار دیگر بر روی دشت پفکی شکل می گرفت. با این حال، در آن زمان، قایق‌های ناپایدار با سرعت از رودخانه پایین می‌رفتند.

و چیزهای بد شکلی با تنه‌های متورم و شاخه‌هایی وجود داشت که درخت‌هایی را که هرگز در این دشت‌ها دیده نمی‌شد، تمسخر می‌کرد. یک بار افراد قبیله قسمت هولناک یک عنکبوت شکاری را در ساحل رودخانه دیدند. در تمام طول روز طولانی، آنها سوار بر جریان بودند، در حالی که زندگی حشره ای که در همسایگی دشت مرگ وجود نداشت، دوباره فراوان شد.

زنبورها بار دیگر بر فراز سرشان پرنده شدند و زنبورها و سنجاقک ها. پشه های چهار اینچی ظاهر شدند که باید با ضربات بیرون رانده شوند. سوسک های پر زرق و برق در حین پرواز صداهای پهپاد یا بوم تولید می کردند. مگس هایی از هر رنگ فلزی قابل تصوری در اطراف پرواز می کردند. پروانه های عظیم بر فراز خشکی بخار و رودخانه جاری در خلسه به ظاهر ساده از زنده بودن می رقصیدند.

رنگ موی قرمز لاکی : همه هزار و یک شکل زندگی حشرات پرواز می کردند و می خزیدند و شنا می کردند و غواصی می کردند جایی که مردم قایق ها می توانستند آنها را ببینند. سوسک‌های آبی با تنبلی به سطح زمین آمدند تا به سایر حشرات روی سطح ضربه بزنند. قایق‌های پوشیده از پوسته مگس‌های کادیس در گرداب‌ها و آب‌های پس‌آب شناور بودند. روز گذشت و سواحل از کنار آن جاری شد.

افراد قبیله از غذای آنها خوردند و از رودخانه نوشیدند. وقتی بعد از ظهر رسید، بانک‌ها سقوط کردند و جریان کاهش یافت. سواحل نامحدود شد. رودخانه خود را به یک باتلاق بزرگ ادغام کرد که از آن غرغر مداوم بیرون می آمد. وقتی گل سیاه جای گلی را گرفت که بستر آن را تشکیل داده بود، انگار آب تاریک شد. سپس چیزهای سبز و شناور ظاهر شدند که با آب روان حرکت نمی کردند.

آنها برگهای نیلوفرهای آبی بودند که توانستند همراه با کلم و تعداد بسیار کمی از گیاهان دیگر در میان یک دنیای قارچ زنده بمانند. ۱۲ فوت عرض، هر یک از برگهای سبز ممکن است از کل قبیله بورل حمایت کرده باشد. آنها به قدری زیاد شدند که فقط یک نهر نسبتاً باریک و بدون پوشش بین ده ها هکتار از برگ های صاف و شناور جریان داشت. اینجا و آنجا شکوفه های عظیم موم دیده می شد.

سه مرد می توانستند در آن گل های عظیم پنهان شوند. آنها عطری تقریباً بی‌نظیر را در هوا استشمام کردند. و در حال حاضر صدای زمزمه ای که از دور شنیده شده بود به یک غرش متناوب عمیق بیس تبدیل شد. به نظر می رسید از طرف بانک ها آمده است. این صدای ناهماهنگ قورباغه‌های هشت فوتی بود که در این باتلاق زندگی می‌کردند و رشد می‌کردند. در حال حاضر قبایل آنها را دیدند.

غول های سبزی که بی حرکت روی کرانه ها نشسته بودند و فقط دهان بزرگ خود را برای غر زدن باز می کردند. اینجا، در مرداب‌ها، زندگی حشرات چنان تجملاتی بود که یک شکارگاه معمولی قبیله‌ای – که افراد قبیله هنوز در آن به شکار عادت نکرده بودند – در مقایسه با یک بیابان به نظر می‌رسید. هزاران میگ کوچک که بیش از سه یا چهار اینچ در عرض بال‌هایشان نبود، بالای آب می‌رقصیدند.

رنگ موی قرمز لاکی : پروانه ها در ارتفاع پایین پرواز می کردند و ظاهراً شیفته انعکاس خود در آب شیشه ای بودند. مردم طوری نگاه می کردند که گویی چشمانشان از چیزهای عجیب و غریب جدیدی که می دیدند غرق می شود. آنجا که رودخانه شکافت و شکافت و دوباره تقسیم شد، چیزی نبود که با آن آشنا باشند. قارچ در اینجا رشد نکرد.

قالب ها، بله اما گربه سانان با ساقه هایی مانند درختان وجود داشت که سی فوت بالاتر از آبراهه ها بلند شده بودند. با این حال، پس از مدت ها، جریان ها دوباره شروع به پیوستن به یکدیگر کردند. سپس تپه های کم ارتفاع از میان مه غلیظ تری که هوای اینجا را پر کرده بود، ظاهر شدند. رودخانه به سمت آنها و از میان آنها جاری شد.

و در اینجا دیواری از کوه های بلند به سمت آسمان بلند شد، اما ارتفاع آنها قابل حدس زدن نبود. آنها حتی قبل از اینکه بانک ابری آنها را ببلعد در مه ناپدید شدند. رودخانه از دروازه رودخانه، شکاف آبی در کوه ها می گذشت. در حالی که روز هنوز کاملاً روشن بود، قایق‌های در حال چرخش از طریق گذرگاهی باریک با دیوارهای محض می‌چرخیدند که فراتر از همه چیز در مه می‌دیدند.

اینجا حتی مقداری آب سفید هم وجود داشت. در بالای آن، در عرض یک شکاف پانصد فوتی، عنکبوت نواری تار خود را پرت کرده بود. قایق‌ها به اندازه‌ای نزدیک شناور بودند که عنکبوت را می‌دیدند، هیولایی حتی در نوع خود، و شکمش به قطر چند متر ورم کرده بود. در حالی که انسان ها زیر آن را جارو می کردند، بی حرکت در مرکز تله آویزان بود. سپس کوه‌ها عقب نشستند.

رنگ موی قرمز لاکی : قبیله در دره‌ای قرار گرفت که در آن، به نظر می‌رسد، هیچ گلوله‌ای قرمز مایل به قهوه‌ای وجود نداشت که افراد قبیله از محدوده آن پناهنده شده بودند. قایق‌ها زمین‌گیر شدند و در حالی که هنوز روز ادامه داشت، به ساحل رفتند. و غذا در اینجا به وفور وجود داشت. اما تاریکی قبل از اینکه آنها بتوانند کاوش کنند فرود آمد. برای احتیاط، برل و افرادش مخفیگاهی را در یک انبار قارچ پیدا کردند و تا صبح پنهان شدند.