رنگ مو قرمز شکلاتی

رنگ مو قرمز شکلاتی : اگر آنها تا این حد جرات می کردند، ممکن بود به موجودات بزرگتری حمله کنند و در نهایت تلاش کنند در برابر شکارچیان واقعی مقاومت کنند. نه به وضوح، اما بسیار مبهم، برل که از دیدگاهی که برای نژاد مردان عادی بود، شوکه شده بود، دید که انسان ها می توانند بیشتر از موجودات موذی فراری باشند که سایر موجودات در آن شکار می کنند. تصور کردن آن آسان نبود، اما تصور بازگشت به حالت سابق خود را غیرممکن می دانست.

رنگ مو : او می‌توانست صدای آنها را بشنود که از میان موانع برخورد می‌کنند، در حالی که با چشمان شیشه‌ای از وحشتی که فقط تصور می‌کردند، می‌دویدند، اما برل نمی‌توانست با آن روبرو شود. برل می لرزید، بدنش برای پروازی به همان اندازه دیوانه کننده اما کاملاً ناامیدکننده آماده شده بود. اما قدم اول او مسدود شد. یک تخته سنگ پشت سرش ایستاده بود و تا زانویش می رسید.

رنگ مو قرمز شکلاتی

رنگ مو قرمز شکلاتی : پاهایش بند ناف را گرفت. به سمت بالا ازدحام کرد، نیش های سمی از غلاف بیرون آمد، فک پایین از شدت خشم به هم می خوردند. موهای پشمالو بدنش به نظر می رسید که از وحشیگری جنون آمیز موز می زدند. پاهای مفصلی لاغر با بالا آمدن آن تقریباً چشمک می زدند. صداهای برده وار، وصف ناپذیری هولناک ایجاد می کرد. پیروان برل قبلاً در حال پرواز وحشت زده بودند.

او نمی توانست اولین قدم را بدون طفره رفتن بردارد. در آن زمان این گور دوران کودکی پر از وحشت نبود. این عقب نشینی بود، آتاویسم به یک اصل و نسب جسورتر. در حالی که برل که محصول محیط خود بود فقط می‌توانست احساسات مبهوت‌کننده‌ی ناب‌ترین وحشت را بشناسد، برل دیگر بر اساس استیصال قوی‌تر عمل کرد. انسان عادی در حال ظهور، تخته سنگ راست را تصرف کرد.

با آن به سمت صخره حرکت کرد. او آن را در خط کابل نزولی انداخت. انسانها الگوهای رفتاری اجدادی دارند که در سیستم عصبی آنها تعبیه شده است. یک کودک کوچک وحشت زده فرار نمی کند. نزدیکترین فرد بالغ را جمع می کند تا از خطر دور شود. در ده سالگی کودک بالا نمی رود بلکه می دود. و سنی وجود دارد که برای یک مرد طبیعی است که در کنار خود بایستد.

این غریزه آخر را می توان مشروط کرد. در همنوعان برل و اجداد بلافصل او چنین بوده است. اما برای برل اتفاقاتی افتاده بود که این شرطی شدن را شکست. سنگ نوک تیز را به پایین پرت کرد. او برای کسری از ثانیه فقط صداهای حباب و خرخر عنکبوت را شنید که در حال بالا رفتن به سمت او بود. سپس یک ضربه کاملاً غیرقابل توصیف وجود داشت.

رنگ مو قرمز شکلاتی : بعد از آن، چند ثانیه بود که برل هیچ چیزی نشنید – و سپس صدایی که قابل توصیف نیست، اما برخورد بدن عنکبوت به زمین صد فوتی پایین تر، همراه با تخته سنگی نوک تیز بود که در طول آن جنون آمیز با آن مبارزه کرده بود. تمام سقوطش و تخته سنگ بالای سر بود. سر و صدا خسته کننده بود. برل متوجه شد که همه جا می لرزد. تمام ماهیچه هایش منقبض و کشیده شده بود.

اما عنکبوت از لبه پرتگاه نخزد و چیزی بسیار به زیر آن برخورد کرده بود. یک دقیقه بعد موفق شد نگاه کند. لانه هنوز در انتهای کابل تکی آویزان بود، که مملو از غنائم وحشتناکش بود. اما برل عنکبوت را دید. البته مشخصاً زندگی سرسخت بود. پاهایش می پیچید و لگد می زد، اما بدن له شده و درهم می رفت. همانطور که برل به پایین خیره شده بود و سعی می کرد دوباره نفس بکشد.

مورچه ای نزدیک موجود متلاشی شد. به راه افتاد. مورچه های دیگر آمدند. آنها بی قرار در لبه صحنه مرگ معلق بودند. یک پای نفرت انگیز نمی لرزید. مورچه ای روی آن حرکت کرد. مورچه ها شروع به پاره پاره کردن عنکبوت مرده کردند و تکه های آن را به شهر خود در فاصله یک مایلی بردند. برل بالای صخره بی‌ثبات بلند شد و متوجه شد که می‌تواند نفس بکشد. او خیس عرق بود.

رنگ مو قرمز شکلاتی : اما شوک پیروزی به همان اندازه وحشتناک بود که اجداد روی این سیاره احساس می کردند. در هیچ سیاره دیگری در کهکشان، هیچ انسانی نمی‌توانست آنقدر پیروزی را تجربه کند که برل اکنون احساس می‌کرد، زیرا پیش از این هرگز انسان‌ها تا این حد تحت تسلط محیط اطراف خود قرار نگرفته بودند. در هیچ سیاره دیگری چنین محیطی وجود نداشته است.

که انسانها آنقدر درمانده به رحمت آن پرتاب شده باشند. برل زمانی که مثل آنها ترسیده و دزدیده بود در میان همنوعانش عادی بود. حالا سرنوشت او تحت درمان شوک قرار گرفته بود. او برای انسانی که تازه به این سیاره فراموش شده آمده است بسیار به حالت عادی نزدیک بود، مگر اینکه اطلاعات دقیقی در اختیار داشت که یک مرد عادی را قادر می ساخت تا با محیط کابوس کنار بیاید.

چیزی که الان کم داشت این عادت بود. اما بازگشت به وضعیت ذهنی سابق برای او غیرقابل تحمل خواهد بود. او تقریباً متفکرانه به دنبال پیروان فراری خود راه می رفت. و او همچنان یک وحشی بود از این نظر که به طرز قابل توجهی موضوعیت داشت. مکث کرد تا تکه بزرگی از قارچ های طلایی خوراکی را که هموطنانش در راه بالا متوجه شده بودند بشکند.

رنگ مو قرمز شکلاتی : به راحتی آن را به دوش کشید و به زمین رفت که به طرز شگفت انگیزی عاری از زندگی خصمانه به نظر می رسید – و این به خاطر عنکبوت بود که از آن به عنوان حفاظت شده برای شکار استفاده می کرد. برل شروع به دیدن کرد که رضایت بخش نیست که یکی از قبیله ای از مردان باشد که همیشه فرار می کردند. اگر یک نفر با نیزه یا سنگ می توانست عنکبوت ها را بکشد.

مضحک بود که نیم دوجین مرد فرار کنند و آن یک نفر را به حال خود رها کنند. کار را سخت تر کرد. به ذهن برل رسید که مورچه ها را بدون فکر کردن زیاد کشته است، اما هیچ کس دیگری این کار را نکرده است. مورچه های فردی می توانند کشته شوند. اگر او پیروانش را مجبور به کشتن مورچه‌های پا دراز کند، ممکن است به مرور با سوسک‌های کوچک‌تر دو فوتی مبارزه کنند.