رنگ مو قرمز و بنفش

رنگ مو قرمز و بنفش : که از آنجا می‌توانست علت امواج عظیم صدا را که از دشت همسطح جلوی او در همه جهات پخش می‌شد، ببیند. او برای پیروانش دست تکان داد تا به او بپیوندند و ایستاد و به منظره خارق العاده نگاه کرد. وقتی به کنار او رسیدند.

رنگ مو : او همه اختیار و تصمیم بود. او نقشه هایی کشیده بود. او به سختی و با صدای بلند صحبت می کرد – که مردم را می ترساند که دزدی کنند – نیزه خود را در حالی که دستور می داد بالا نگه داشت. قوم ترسو او با فروتنی از او اطاعت می کردند. آنها هنوز نسبت به او وفاداری یا اعتماد به تصمیماتش احساس نمی کردند، اما اطاعت از او را با چیزهای خوب مرتبط می کردند.

رنگ مو قرمز و بنفش

رنگ مو قرمز و بنفش : برل به تفکر انتزاعی دست یافته بود – که قبلاً در این سیاره فراموش شده مفید نبود و بنابراین تمرین نمی کرد. اما زمان آن فرا رسیده بود که نوع بشر در سیستم اکولوژیکی نامتعادل این دنیای کابوس وار جای مناسب تری بگیرد، زمان آن رسیده بود که این عدم تعادل را به نفع انسان ها تغییر دهد. وقتی سحر آمد، برل اصلا نخوابیده بود.

غذا، برای یک قبل از اینکه روز کامل فرا برسد، از قارچ خوراکی باقیمانده و گوشت نخورده، بارها درست کردند. برای انسان‌ها قابل توجه بود که مخفیگاه خود را ترک کنند در حالی که هنوز غذا برای خوردن داشتند، اما برل سخت‌گیر و اخم‌کرده بود. سه مرد به اصرار برل نیزه‌ها را در دست داشتند. او در حالی که سه نفر دیگر را متقاعد کرد که چماق حمل کنند.

شفت بلند خود را با اطمینان تکان داد. آنها این کار را با اکراه انجام دادند، حتی اگر قبلاً مورچه ها را با چماق کشته بودند. آنها احساس کردند که نیزه ها بهتر بود. آن وقت آنقدر به طعمه نزدیک نخواهند شد. آسمان در تمام وسعتش خاکستری شد. منطقه روشن نامشخصی که موقعیت خورشید را مشخص می کرد، ایجاد شد. زمانی که سفر شروع شد قسمتی از راه به سمت مرکز آسمان بود.

رنگ مو قرمز و بنفش : برل البته هیچ مسیر مشخصی نداشت، فقط یک مقصد – ایمنی. او را به جنوب برده بودند، در ماجرای بدش در رودخانه. گلوله های پفکی قرمز به سمت جنوب وجود داشت، بنابراین او آن جهت را رد کرد. او می‌توانست شرق را انتخاب کند و به اقیانوسی بیاید، اما از گرد و غبار قرمز هاگ در امان نبود. یا می توانست شمال را انتخاب کند. این شانس محض بود که او به سمت غرب حرکت کرد.

او با اعتماد به نفس در دنیای هولناک مناطق پست قدم زد و نیزه خود را به شکلی آماده در دست داشت. همانطور که لباس پوشیده بود، چهره ای شجاع و نسبتاً رقت انگیز ساخت. برای یک مرد جوان – حتی یکی که دو عنکبوت را کشته بود – چندان معقول نبود که یک قبیله کوچک از مردم ترسناک را در سرزمینی با جنایت هیولا و بدخواهی باورنکردنی رهبری کند.

که فقط به نیزه ای از زره یک حشره مرده مسلح شده بود. پوشیدن شنل مخملی از بال پروانه، خز بید آبی برای لباس کمر و فقط پرهای طلایی زیبا که بالای پیشانی او می‌چرخد، بی‌معنی بود. با این حال، احتمالاً آن زرق و برق تأثیر خوبی بر پیروان او داشته است. آنها مطمئناً نمی توانستند با تعدادشان به یکدیگر اطمینان دهند! زنی با یک بچه در آغوشش بود.

رنگ مو قرمز و بنفش : کوری. سه کودک نه یا ده ساله که نمی‌توانستند در برابر غریزه بازی حتی در سفری پرخطر مقاومت کنند، تقریباً دائماً از تکه‌های غذایی که به آنها سفارش شده بود می‌خوردند. بعد از آنها دیک آمد، پسر نوجوان پا درازی با چشمانی که با نگرانی می چرخید. پشت سرش دو مرد بودند. دور با نیزه ای کوتاه و جک چماق به دست گرفته بود، هر دوی آنها به شدت از این تصور که از خطراتی که می دانستند و از آن وحشت داشتند.

به خطرات ناشناخته دیگری فرار کنند و در نتیجه، بیشتر از آنها ترسیدند. بقیه به دنبال آنها رفتند. تت محافظ عقب بود. برل این جفت پسر را از هم جدا کرده بود تا مفید باشند. آنها با هم بی ارزش بودند. به نوعی کاروان رقت انگیزی بود. در بقیه نقاط کهکشان، انسان موجود غالب بود. هیچ سیاره دیگری از این لبه تا لبه دیگر وجود نداشت که در آن مردم شهرها یا سکونتگاه های خود را با غرور ناخودآگاه نساخته باشند.

کاملاً بی توجه به خواسته های چیزهای کوچکتر. تنها در این سیاره است که انسان ها به جای نابود کردن آن، از خطر پنهان شدند. فقط در اینجا می‌توانستند انسان‌ها را با شکل‌های زندگی پایین‌تر از جای خود رانده شوند. و تنها در اینجا مهاجرتی با پای پیاده انجام می شود، با چشمان مردان ترسناک، بدن هایشان با دیدن چیزی قوی تر و کشنده تر از خودشان آماده فرار است.

رنگ مو قرمز و بنفش : آنها راهپیمایی کردند، کمی دست و پا می زدند، با تزلزل های فراوان به غیر از یک خط ثابت. یک بار دیک درب تله لانه عنکبوت در تله را دید. آنها با لرزیدن ایستادند و راه طولانی را از مسیر مورد نظر خود خارج کردند تا از آن اجتناب کنند. یک بار آخوندکی بزرگ را در فاصله نیم مایلی دیدند و دوباره از مسیر درست خود منحرف شدند. نزدیک ظهر راهشان بسته شد.

همانطور که به سمت جلو حرکت می کردند، صدایی عالی و بلند از جلوی آنها شنیده می شد. برل متوقف شد. صورتش نیشگون گرفت اما این فقط یک حرکت بود، نه فریاد موجوداتی که بلعیده می شدند. این انبوهی از مورچه های هزاران و صدها هزار نفری بود و نه چیز دیگری. برل برای دیده بانی جلو رفت. و او این کار را به این دلیل انجام داد.

رنگ مو قرمز و بنفش : که به هیچ کس دیگر اعتماد نداشت که شجاعت یا هوش و ذکاوتی برای بازگشت با گزارش داشته باشد، به جای اینکه اگر خبر بد بود، به سادگی فرار کند. اما اتفاقاً نوعی اقدام بود که به تثبیت موقعیت او به عنوان رهبر قبیله خود کمک می کرد. برل با احتیاط به جلو حرکت کرد و در حال حاضر به ارتفاعی رسید.