رنگ مو قرمز و آبی

رنگ مو قرمز و آبی : یا خیر. تنها مشکل این بود که کارآگاه‌های کمی وجود داشتند. که می‌توانی به آن اعتماد کنی. آنها تقریباً همه شرور بودند، و اگر آنها شرور نبودند، به این دلیل بود که آنها به اندازه کافی عقل نداشتند.

رنگ مو : و این تبلیغات خطرناک است – اگر حرکت اشتباهی انجام دهید، ممکن است متوجه شوید که آنها را قوی‌تر از قبل کرده‌اید.» پیرمرد گفت: بله، این را می بینم. “خوب؟” «باز هم پلیس نمی‌داند چقدر خطرناک هستند. شما سعی می کنید چیزهایی را به آنها بگویید، آنها واقعاً شما را باور نخواهند کرد. من مدتهاست می دانم که گروهی از این افراد دور هم جمع شده اند تا تمام مردان ثروتمند، مردان بزرگ در سراسر کشور را بکشند.

رنگ مو قرمز و آبی

رنگ مو قرمز و آبی : آنها به اندازه کافی در این جنبش نبوده اند. آنها به برخورد با جنایتکاران عادت کرده اند. اما این قرمزها، می بینید، لنگ هستند. جنایتکاران سازمان یافته نیستند، حداقل آنها کنار هم نمی ایستند. اما این قرمزها این کار را می کنند، و اگر شما با آنها بجنگید، آنها به مقابله می پردازند، و آنچه را که به آن “تبلیغات” می گویند، انجام می دهند.

آنها از این مردان ثروتمند جاسوسی کرده اند و آماده کشتن آنها شده اند. آنها چیزهای زیادی در مورد آنها می دانند که شما نمی توانید دانستن آنها را توضیح دهید. اینگونه به این ایده رسیدم که آنها یک نفر را در خانه شما دارند، آقای آکرمن.» «به من بگو منظورت چیست. فوراً به من بگو.» «خب، قربان، هر چند وقت یک‌بار تکه‌های مکالمه را برمی‌دارم.

یک روز صدای مک را شنیدم… “مک؟” “این مک کورمیک است، کسی که در زندان است. او یکی از رهبران است و به نظر من خطرناک‌ترین آنهاست. شنیدم که او با یکی دیگر زمزمه می کرد، و این مرا ترساند، زیرا به کشتن یک مرد ثروتمند مربوط می شد. او این مرد ثروتمند را تماشا می کرد و می گفت که می خواهد او را در خانه خودش شلیک کند!

رنگ مو قرمز و آبی : من نام آن مرد را نشنیدم – رفتم، زیرا نمی‌خواستم او فکر کند که می‌خواهم به صحبت‌هایش گوش دهم. اگر مک تماشا کنید، او را می‌بینید که هر یا دو دقیقه به اطرافش نگاه می‌کند. پس قدم زدم و دوباره برگشتم و او به چیزی می خندید و شنیدم که این کلمات را می گفت. شنیدم که گفت: “من پشت پرده پنهان شده بودم، و یک هموطن اسپانیایی روی دیوار نقاشی شده بود.

و هر بار که نگاه می‌کردم آن حشره‌دار به من نگاه می‌کرد، و فکر می‌کردم که آیا او نمی‌خواهد من را بدهد. .” و پیتر ایستاد. اکنون چشمانش به گرگ و میش عادت کرده بود و می توانست چشمان بانکدار پیر را ببیند که از هلالی گوشت تیره و پف کرده زیر آن شروع می شود. “خدای من!” نلسی آکرمن زمزمه کرد. پیتر گفت: «اکنون، این تنها چیزی بود که شنیدم. “و من نمی دانستم معنی آن چیست.

اما وقتی از آن نقاشی که مک از خانه شما ساخته بود مطلع شدم، با خودم فکر کردم، عیسی، شرط می‌بندم که آقای آکرمن بود که منتظر شلیک بود!» “خدا خوب! خدا خوب!” پیرمرد زمزمه کرد؛ و انگشتان لرزانش به گلدوزی روی روتختی کشیده شد. تلفن زنگ خورد و او گیرنده را گرفت و به کسی گفت که اکنون آنقدر مشغول است که نمی تواند صحبت کند. آنها باید بعداً با او تماس بگیرند.

او طلسم سرفه دیگری داشت، به طوری که پیتر فکر می کرد که دارد خفه می شود، و باید به او کمک می کرد تا مقداری دارو از گلویش بریزد. پیتر از دیدن چنین ترس آشکار و مذموم در یکی از خدایان کمی شوکه شد. به هر حال، آنها فقط مردان بودند، این المپیکی ها، به اندازه خود پیتر گاج در معرض درد و مرگ! همچنین پیتر از اینکه متوجه شد آقای آکرمن چقدر “آسان” است، شگفت زده شد.

او هیچ تظاهر به بی تفاوتی نسبت به قرمزها نکرد. او خود را به رحمت پیتر گذاشت تا به راحتی پیتر دوشیده شود. و پیتر از این فرصت نهایت استفاده را خواهد کرد. او شروع کرد: «اکنون، آقای آکرمن، می بینید که گفتن چنین چیزهایی به پلیس فایده ای ندارد. آنها نمی دانند چگونه با چنین وضعیتی کنار بیایند. حقیقت صادقانه این است که آنها این قرمزها را جدی نمی گیرند.

رنگ مو قرمز و آبی : آن‌ها ده برابر پولی را برای دستگیری یک سارق ساده خرج می‌کنند که برای تماشای گروهی مثل این خرج می‌کنند.» “چطور می توانند وارد خانه من شده باشند؟” پیرمرد گریه کرد. آقای آکرمن، آنها از راه هایی وارد می شوند که شما هرگز در خواب هم نمی دیدید. آنها افرادی دارند که با آنها موافق هستند. چرا، نمی‌دانی، برخی از واعظان قرمز هستند.

و برخی معلمان دانشگاه، و برخی مردان ثروتمند مانند خودت.» آکرمن گفت: می دانم، می دانم. “اما مطمئنا-” “چطور میتوانی بگویی؟ ممکن است در خانواده خود یک خائن داشته باشید.» بنابراین پیتر ادامه داد و وحشت سرخ را در روح این میلیونر پیر که نمی خواست کشته شود پخش کرد. او دوباره گفت که نمی خواهد کشته شود و اکراه خود را به تفصیل توضیح داد.

بسیاری از مردم برای زندگی خود به او وابسته بودند، پیتر هیچ تصوری از آن نداشت! احتمالاً صد هزار مرد با خانواده‌هایشان اینجا در شهر امریکن وجود داشته‌اند که کارشان به برنامه‌هایی بستگی دارد که آکرمن در حال انجام آن‌ها بود و هیچ‌کس جز آکرمن نمی‌توانست انجام دهد. بیوه ها و یتیمان برای حفظ وجوه خود به او چشم دوختند.

شبکه وسیعی از مسئولیت ها مستلزم تصمیمات روزانه و حتی ساعتی او بود. و مطمئناً تلفن زنگ خورد و پیتر شنید که نلسه آکرمن اعلام کرد که شرکت اوراق بهادار ترکیبی باید تصمیم گیری در مورد سود سهام خود را تا فردا به تعویق بیندازد، زیرا او آنقدر مشغول بود که نمی‌توانست برخی اوراق را امضا کند.

رنگ مو قرمز و آبی : گوشی را قطع کرد و گفت: می بینی، می بینی! من به شما می گویم گاج، ما نباید اجازه دهیم آنها مرا بگیرند!» بخش ۵۳ آنها به سؤال برنامه های عملی رسیدند و پیتر آماده پیشنهادات بود. در وهله اول، آقای آکرمن نباید به مقامات پلیس یا گفی اشاره ای به نارضایتی خود از تلاش های آنها بدهد. او به سادگی باید هر از چند گاهی با پیتر مصاحبه کند.

و او و پیتر، کاملاً خصوصی، باید اقدامات خاصی را انجام دهند تا از آقای آکرمن محافظت کنند که اهمیت او برای جامعه ضروری بود. اولین کار این بود که بفهمیم آیا یک خائن در خانه آقای آکرمن وجود دارد یا نه، و برای این منظور باید یک جاسوس، یک کارآگاه درجه یک در برخی از موارد کار کند.