رنگ مو قهوه ای گردویی

رنگ مو قهوه ای گردویی : کاملاً تحت طلسم مجلل خانم گاد. پیتر در میان نیلوفر خواران ساکن بود و نزاع و مراقبت دنیا را فراموش می کرد. او روی کاناپه ای ابریشمی دراز کشیده بود و با شهدهای درخشان کوه المپ می خورد.

رنگ مو : پس من به سرنگونی نظام سرمایه داری کمک خواهم کرد، حتی اگر برای امرار معاش خود مجبور به شستن شوم!» پیتر با طراوت شیفون های برفی اش به تماشای او نشست. این کلمات تصویر وحشتناکی را به ذهنش آورد. او ناگهان خود را در آشپزخانه آپارتمانی یافت، جایی که خانم یانکوویچ چاق و بخار شده با آرنج خود در کف صابون مشغول کار بود.

رنگ مو قهوه ای گردویی

رنگ مو قهوه ای گردویی : البته بدبخت می‌شوم، چون از فقر متنفرم، نمی‌توانستم تحمل کنم، فکر کردن به آن وحشتناک است – نداشتن آسایش و تمیزی و امنیت نمی‌دانم طبقه کارگر چگونه تحمل می‌کند – دقیقاً به همین دلیل است که من یک قرمز هستم، می‌دانم فقیر بودن برای کسی اشتباه است و هیچ بهانه‌ای برای آن وجود ندارد.

این روی زبان پیتر بود که می گفت: “اگر واقعاً یک روز شستن را انجام می دادید، خانم گد، اینطور صحبت نمی کردید!” اما او به یاد آورد که باید این بازی را انجام دهد، بنابراین گفت: «آنها افراد وحشتناکی هستند، آنها ماموران فدرال هستند. دیشب دو نفر از آنها به سرم زدند.» و سپس او ضعیف و رقت انگیز به نظر می رسید، و خانم گود دوباره دلسوز شد و به سمت بی پروایی بیشتری در بیان حرکت کرد.

این به خاطر این جنگ وحشتناک است!” او اعلام کرد. ما به جنگ رفته ایم تا جهان را برای دموکراسی ایمن کنیم، و در عین حال باید ذره ای از دموکراسی را در خانه قربانی کنیم. آنها به شما می گویند تا زمانی که یکدیگر را به قتل می رسانند باید سکوت کنید، اما ممکن است هر چه خواستند تلاش کنند، هرگز نخواهند توانست مرا ساکت کنند! من می دانم که متفقین به اندازه آلمانی ها مقصر هستند.

می دانم که این جنگ سودجویان و بانکداران است. آنها ممکن است پسران من را بگیرند و آنها را مجبور به ارتش کنند، اما نمی توانند اعتقادات من را بگیرند و آنها را به ارتش خود وادار کنند. من یک صلح طلب هستم و یک بین المللی گرا هستم. من می‌خواهم ببینم که کارگران برمی‌خیزند و این دولت‌های سرمایه‌داری را از کار می‌برند و به این کشتار شنیع انسان‌ها پایان می‌دهند.

رنگ مو قهوه ای گردویی : من قصد دارم تا زمانی که زنده هستم به گفتن آن ادامه دهم.» خانم گاد نشسته بود، با دستان سفید و محکم و دوست داشتنی اش که گویی در حال دعا به هم گره کرده بود، یک حلقه الماس بزرگ در انگشت چهارم چپ به نافرمانی می درخشید، و نگاهی آرام و اعتقادی کودکانه بر چهره اش داشت و در تخیلاتش با همه چیز روبرو می شد.

ماموران فدرال و دادستان های منطقه و قضات سرمایه دار و دولتمردان و ژنرال ها و گروهبان های مته در جهان متمدن. او ادامه داد که چگونه یک یا دو هفته قبل در محاکمه سه روحانی صلح طلب شرکت کرده است. چقدر فجیع است که مسیحیان در یک کشور مسیحی باید به خاطر تلاش برای تکرار سخنان مسیح به زندان فرستاده شوند!

خانم گاد گفت: «آنقدر عصبانی بودم که نامه ای به قاضی نوشتم. شوهرم گفت که در طول محاکمه با نامه نگاری به قاضی مرتکب تحقیر دادگاه خواهم شد، اما من پاسخ دادم که تحقیر من نسبت به آن دادگاه فراتر از هر چیزی است که بتوانم به صورت مکتوب بنویسم. صبر کن-” و خانم گاد به سختی از روی صندلی بلند شد و به سمت میز کنار دیوار رفت و یک کپی از نامه را گرفت.

او گفت: “من آن را برای شما خواهم خواند” و پیتر به مانیفست بلشویسم المپیک گوش داد. به احترام ایشان: وقتی وارد حرم شدم، به گنبد شیشه ای رنگی که چهار کلمه روی آن نوشته شده بود خیره شدم: سلام. عدالت. حقیقت. قانون – و من احساس امیدواری کردم. قبل از من مردانی بودند که هیچ حق قانونی را زیر پا نگذاشته بودند، کوچکترین گرایش جنایتکارانه ای نداشتند.

مخالف هر نوع خشونت بودند. محاکمه ادامه یافت. دوباره به گنبد شیشه ای رنگارنگ زیبا نگاه کردم و آن کلمات با شکوه را با خودم زمزمه کردم: «آرامش. عدالت. حقیقت. قانون.» من به سخنان دادستان گوش دادم. قانون در دستان آنها تیغه ای سخت، تیز و بی رحمانه بود که با اصرار و بی امان به دنبال نقطه ضعیفی در زره قربانیانش بود. من به حق آنها گوش دادم و آن باطل بود.

صلح آنها یک جنگ بی رحمانه و خونین بود. عدالت آنها توری بود برای دستگیری قربانیان به هر قیمتی – به قیمت همه چیز جز شکوه دفتر دادستانی. قلبم مریض شد من فقط می توانم این سوال قدیمی و قدیمی را از خودم بپرسم: ما مردم چه کنیم؟ چگونه می توانیم صلح، عدالت، حقیقت و قانون را به جهان بیاوریم.

رنگ مو قهوه ای گردویی : آیا باید روی زانوهای خمیده برویم و از خدمتگزاران دولتی خود بخواهیم که به جای این تعقیب ابدی شریف ترین ارواح جهان، ببینند که عدالت در مورد افراد بی دفاع اجرا می شود! شما این مردان را مجرم خواهید یافت و آنها را به حبس در پشت میله های آهنی محکوم خواهید کرد – که هرگز نباید برای انسان ها باشد.

صرف نظر از جرمشان، مگر اینکه بخواهید از آنها حیواناتی بسازید. این هدف شماست قربان؟ چنین به نظر می رسد؛ بنابراین من می گویم که ما باید به جای کمک و ارتقای بشریت، سیستمی را که وحشیگر است، واژگون کنیم. مال شما برای صلح..عدالت..حقیقت..قانون- مری آنجلیکا گود. قرار بود با همچین زنی چیکار کنی؟ پیتر می‌توانست گیج و سردرگمی جناب او، دفتر دادستان منطقه، و بخش خدمات مخفی تراکشن تراست.

و همچنین همسر خانم گاد را درک کند! پیتر خودش هم گیج شده بود. چه فایده ای داشت که او برای کسب اطلاعات بیشتر به اینجا آمد، در حالی که خانم گاد قبلاً کتباً نسبت به دادگاه اهانت کرده بود و تمام اطلاعاتی را که قرار بود به یک مأمور فدرال بدهد، داده بود؟ او به این مرد گفته بود که چندین هزار دلار به شورای خلق کمک کرده است و قصد دارد بیشتر کمک کند. او برای یکسری از سرخ‌ها و صلح‌طلبان وثیقه گذاشته بود.

رنگ مو قهوه ای گردویی : و قصد داشت برای مک کورمیک و دوستانش وثیقه بگذارد، درست به محض اینکه دادگاه‌های فاسد سرمایه‌داری مجبور شدند آنها را به وثیقه بپذیرند. او گفت: “من مک کورمیک را خوب می شناسم و او پسر دوست داشتنی است.” من فکر نمی‌کنم که او بیش از من با بمب‌های دینامیت کاری داشته باشد.» حالا در تمام این مدت پیتر آنجا نشسته بود.