رنگ مو قهوه ای نسکافه ای

رنگ مو قهوه ای نسکافه ای : ابتدا با وحشت به او خیره شد و سپس خندید تا جایی که تقریبا گریه کرد. وقتی پیتر گفت که چگونه با آن موقعیت روبرو شده و از آن خلاص شده است، برای اولین بار مطمئن شد که عشق او را به دست آورده است. او گفت: «حالا، پیتر، وقتی دوباره آرام شدند، ما باید فوراً اقدام کنیم.

رنگ مو : که آقای آکرمن در آن می خوابد!” پس برای مدتی شک و تردید خود را در مورد پیتر فراموش کردند. این کار ردیابی جزئیات توطئه و تطبیق آنها با هم مانند یک پازل بسیار جذاب بود. برای همه آنها کاملاً مطمئن به نظر می رسید که این مرد کوچک بی اهمیت و ترسناک که آنها در حال بررسی بودند هرگز نمی توانست طرحی به این مبتکرانه و پیچیده تهیه کند.

رنگ مو قهوه ای نسکافه ای

رنگ مو قهوه ای نسکافه ای : روی این پلان یک علامت ضربدری وجود دارد – ضلع شمالی خانه، کمی به سمت غرب مرکز. آن چه می تواند باشد؟» سپس “خدای من!” و سپس، “آیا شما بلافاصله به دفتر من می آیید و نقشه معمار خانه را می آورید تا بتوانیم آنها را با هم مقایسه کنیم؟” رئیس رو به دیگران کرد و گفت: “آن علامت ضربدری در خانه، ایوان خواب طبقه دوم است.

واقعاً باید یک ذهن استاد، یک دسیسه شیطان صفت در کار بود تا ویرانه های قرمز را در شهر آمریکایی گسترش دهد! بخش ۴۸ آن‌ها پیتر را به همین دلیل اخراج کردند و او را به سلولش بازگرداندند. او دو روز در آنجا ماند و کسی او را نصیحت نکرد و هیچ اشاره ای به سرنوشت او نداشت. آنها اجازه ندادند روزنامه ها در زندان باشند، اما پول های پیتر را گذاشته بودند.

رنگ مو قهوه ای نسکافه ای : و بنابراین در روز دوم او موفق شد به یکی از نگهبانان خود رشوه بدهد و یک نسخه از شهر آمریکایی “تایمز” را با تمام جزئیات شگفت انگیز به دست آورد. احساسی که در صفحه اول پخش شده است.

سی سال بود که «تایمز» در برابر همه نیروهای شورش سرخ و انقلاب برای نظم و قانون ایستاده بود. برای سی سال «تایمز» اعلام کرده بود که رهبران کارگری و نمایندگان متحرک و سوسیالیست‌ها و آنارشیست‌ها همه یک چیز هستند و همه اساساً بر یک ابزار، بمب دینامیت، تکیه کردند.

در اینجا بالاخره «تایمز» به اثبات رسید، این روز بزرگ «تایمز» بود! آنها نه تنها در صفحه اول، بلکه در دو صفحه دیگر، با عکس های همه توطئه گران آشکار، از جمله پیتر، و تصاویر مقر IWW، و کیف، و چوب های دینامیت از آن نهایت استفاده را برده بودند. و فیوزها و ساعت؛ همچنین از “استودیو” که قرمزها در آن به دام افتاده بودند، و از نیکیتین، آنارشیست روسی که صاحب این لانه بود.

همچنین ستون‌هایی از گمانه‌زنی‌ها درباره این پرونده، بیانیه‌های امضا شده و مصاحبه‌هایی با روحانیون و بانکداران برجسته، رئیس اتاق بازرگانی و دبیر بورس املاک منتشر شد. همچنین یک سرمقاله دو ستونی و دو سرب وجود داشت که به این نکته اشاره می کرد که چگونه “تایمز” این را به مدت سی سال می گوید و از ارتباط دادن پرونده با پرونده گوبر و پرونده لاکمن و پرونده کوتاهی نکرده است.

رنگ مو قهوه ای نسکافه ای : سه روحانی صلح طلب که چند روز پیش به دلیل تلاش برای خواندن خطبه بر کوه در یک جلسه عمومی دستگیر شده بودند. و پیتر می دانست که او، پیتر گاج، همه این کارها را انجام داده است! نیروهای نظم و قانون همه چیز را مدیون یک مامور سرویس مخفی کوچک گمنام هستند! البته پیتر هیچ اعتباری دریافت نخواهد کرد. رئیس پلیس و دادستان منطقه بیانیه‌های موقری صادر می‌کردند.

افتخارات را برای خود می‌گرفتند، و هیچ‌گاه اشاره‌ای نداشتند که آنها به بخش خدمات مخفی تراکشن تراست بدهکار هستند. این البته لازم بود. به خاطر ظواهر باید وانمود می شد که مقامات دولتی کار را انجام می دهند و وظایف قانونی خود را به شکل مناسب و منظم انجام می دهند. اگر اوباش مشکوک شوند که این فعالیت ها توسط منافع تجاری بزرگ شهر تأمین مالی و هدایت می شوند.

هرگز درست نیست. اما با این حال، باعث درد پیتر شد! او و مک گیونی و بقیه مردان گفی نسبت به مقامات دولتی که آنها را “پیکر” می دانستند، تحقیر می کردند. مقامات پول بسیار کمی برای خرج کردن و قدرت بسیار کمی داشتند. اگر واقعاً می‌خواستید کاری را در آمریکا انجام دهید، به هیچ مقام دولتی نرفتید، به سراغ بزرگان امور رفتید.

کسانی که «چیزها» را داشتند و عادت داشتند کارها را سریع و کارآمد انجام دهند. در این تجارت جاسوسی نیز مانند هر چیز دیگری بود. هرازگاهی پیتر متوجه می شد که چقدر به ویرانی وحشتناک نزدیک شده است. او ترس از وحشت داشت، خودش را در سوراخ محبوس تصور می کرد و گوفی در حال شکنجه حقیقت از او بود. اما او توانست این ترس ها را آرام کند.

رنگ مو قهوه ای نسکافه ای : او مطمئن بود که این توطئه دینامیت وسوسه بزرگی برای مقامات خواهد بود. آنها را با وجود خودشان از بین می برد. آنها باید با آن پیش می رفتند، باید در کنار پیتر بایستند. و مطمئناً، در غروب روز دوم، یک زندانبان آمد و گفت: “شما باید آزاد شوید.” و پطرس از درهای میله‌دار عبور داده شد و بدون هیچ حرف دیگری باز شد. بخش ۴۹ پیتر به اتاق ۴۲۷ خانه آمریکایی رفت و مک گیونی منتظر او بود.

مک گیونی در مورد هرگونه سوء ظن به پیتر چیزی نگفت، و پیتر نیز چیزی نگفت – او فهمید که افراد گذشته باید از بین رفته باشند. قرار بود مسئولان این هدیه را که سرنوشت به دستشان داده بود، در یک بشقاب نقره ای ببرند. سال‌ها بود که می‌خواستند این قرمزها را به دست بیاورند، و حالا به طرزی جادویی و باورنکردنی، آنها را به دست آورده بودند! مک گیونی گفت: «اکنون، گاج، این داستان شماست.

شما به مظنون دستگیر شده اید، مورد بازجویی قرار گرفته اید و به درجه سه محکوم شده اید، اما موفق شده اید پلیس را راضی کنید که چیزی در مورد آن نمی دانید و آنها شما را آزاد کرده اند. ما چند مورد دیگر را همزمان منتشر کرده‌ایم، بنابراین برای پوشش شما خوب است. و اکنون باید به عقب برگردید و همه چیزهایی را که می توانید در مورد قرمزها، و آنچه انجام می دهند و برنامه ریزی آنها انجام دهید، بیابید.

البته آنها فریاد می زنند که این یک “فریم آپ” است. شما باید بفهمید که آنها چه می دانند. البته باید مراقب باشید – مراقب هر قدمی که برمی دارید باشید، زیرا برای مدتی مشکوک خواهند بود. ما به اتاق شما رفته‌ایم و همه چیز را کمی زیر و رو کرده‌ایم، به طوری که به درست جلوه دادن آن کمک می‌کند.» پیتر جلو آمد. اما او بلافاصله به دیدن قرمزها نرفت.

او یک ساعت در شهر طفره رفت تا مطمئن شود که هیچ کس بر او سایه نمی اندازد. سپس با شماره تلفنی که نل به او داده بود تماس گرفت و یک ساعت بعد آنها در پارک با هم ملاقات کردند و او به آغوش او پرواز کرد و او را با خوشحالی بوسید. او باید همه چیز را به او می گفت، البته. و وقتی فهمید که جو آنجل یک مامور مخفی است.