رنگ موی قهوه ای نسکافه ای تیره بدون دکلره

رنگ موی قهوه ای نسکافه ای تیره بدون دکلره : همه آن‌ها دور هم جمع شدند تا نقشه را ببینند، و این ایده به طور همزمان به ذهن چند نفر از آنها خطور کرد: آیا می‌تواند خانه نلسی آکرمن باشد؟ رئیس پلیس به سمت تلفن خود چرخید و منشی بانکدار بزرگ را صدا کرد. آیا او لطفاً خانه آقای آکرمن را توضیح دهد؟ و رئیس به توضیحات گوش داد.

رنگ مو : نه، من کت و شلوار ندیدم!” پیتر پاسخ داد. من حتی نمی دانم که آیا یک چمدان وجود داشت یا خیر. من فقط می‌دانم که از جو آنجل شنیدم که می‌گفت «کت و شلوار»، و شنیدم که گفت «دینامیت». “آیا کسی را دیدید که چیزی در آن مکان بنویسد؟” پیتر گفت: «نه، این کار را نکردم. اما هندرسون را دیدم که پشت میز نشسته بود و روی کاغذهایی که در جیبش بود کار می کرد.

رنگ موی قهوه ای نسکافه ای تیره بدون دکلره

رنگ موی قهوه ای نسکافه ای تیره بدون دکلره : و من آمدم و آن را خراب کردم. خیلی زود فنر کردم اما من به شما می گویم که این کالاهای مستقیمی است که به شما داده ام.» و ناراحتی بسیار پیتر به او این قدرت را داد که اطمینان گوفی را بررسی کند. همانطور که او با عجله جلو می رفت، پیتر می توانست در چشمان کارآگاه بخواند که او واقعاً به اندازه صحبت کردنش مطمئن نیست.

دیدم که چیزی را پاره کرد و در سطل زباله انداخت. پیتر دید که دیگران به یکدیگر نگاه می کنند و می دانست که شروع به پیشرفت کرده است. لحظه ای بعد یک انحراف رخ داد که به نجات او کمک کرد. تلفن زنگ خورد و رئیس پلیس پاسخ داد و با سر به گوفی اشاره کرد که آمد و گیرنده را گرفت. “یک کتاب؟” با هیجان در لحنش گریه کرد. «چه نوع طرحی؟ خوب، به یکی از مردان خود بگویید که ماشین را بردارند.

آن کتاب و نقشه را تا جایی که می توانند سریع به دفتر رئیس بیاورند. لحظه ای را از دست نده، همه چیز ممکن است به آن بستگی داشته باشد. و سپس گافی رو به دیگران کرد. او می‌گوید که کتابی در مورد خرابکاری در جعبه کتاب پیدا کرده‌اند، و در آن نوعی نقاشی از یک خانه وجود دارد. این کتاب نام مک کورمیک را در خود دارد. در این مورد تعجب های زیادی شنیده شد.

پیتر فرصت داشت قبل از اینکه شرکت دوباره به او روی آورد فکر کند. اکنون رئیس پلیس از او بازجویی کرد و سپس معاون دادستان از او بازجویی کرد. همچنان به داستانش پایبند بود “خدای من!” او گریه. «آیا فکر می‌کنی من آنقدر دیوانه باشم که بتوانم چنین کاری بسازم؟ این همه چیز را از کجا آوردم؟ من آن دینامیت را از کجا آوردم؟» – وقتی پیتر متوجه لغزش وحشتناکی شد.

رنگ موی قهوه ای نسکافه ای تیره بدون دکلره : تقریباً زبانش را گاز گرفت. هیچ کس تا به حال به او نگفته بود که چمدان واقعاً حاوی دینامیت است! او از کجا می دانست که دینامیت در آن وجود دارد؟ او ناامیدانه سعی می کرد به راهی فکر کند که می توانست بشنود. اما، همانطور که اتفاق افتاد، هیچ یک از پنج مرد او را نگرفت. همه آنها می دانستند که دینامیت در کیف وجود دارد. آنها آن را با اطمینان بسیار زیاد و فوق‌العاده می‌دانستند.

و کاملاً از این واقعیت غافل بودند که قرار نبود پیتر آن را بداند. اینقدر نزدیک به لبه ی ویرانه می تواند یک مرد بیاید و در عین حال فرار کند! پیتر عجله کرد تا از آن نقطه خطر دور شود. “آیا جو آنجل این را انکار می کند که با جری راد زمزمه کرده است؟” گوفی گفت: «او این را به خاطر نمی آورد. او ممکن است جدا از هم با او صحبت کرده باشد، اما چیز خاصی نبود.

هیچ توطئه ای در کار نبود.» آیا او منکر این است که درباره دینامیت صحبت کرده است؟ آنها ممکن است در بحث کلی در مورد آن صحبت کرده باشند، اما او چیزی زمزمه نکرد. “اما من او را شنیدم!” پیتر که تیز هوشش راهی برای فرار اندیشیده بود فریاد زد: «می دانم چه شنیدم! درست قبل از رفتن آنها بود و یک نفر برخی از چراغ ها را خاموش کرده بود.

او با پشت به من ایستاده بود و من به سمت جعبه کتاب درست پشت سر او رفتم. در اینجا معاون دادستان محل کار را وارد کرد. او مرد جوانی بود که فریب دادن آن ساده تر از دیگران بود. “مطمئنی که جو آنجل بود؟” او خواست. “خدای من! البته که بود!» گفت پیتر. “نمیتونستم اشتباه کنم.” اما او اجازه داد صدایش خاموش شود و نتی از گیجی در آن شنیده شود.

رنگ موی قهوه ای نسکافه ای تیره بدون دکلره : شما می گویید او زمزمه می کرد؟” “بله، او زمزمه می کرد.” “اما ممکن است شخص دیگری نبوده باشد؟” پیتر گفت: “چرا، من نمی دانم چه بگویم.” من مطمئناً فکر کردم که جو آنجل است. اما من پشتم را برگردانده بودم، داشتم با گریدی، منشی صحبت می‌کردم، و بعد برگشتم و به سمت جعبه کتاب رفتم.» “چند مرد در اتاق بودند؟” «حدس می‌زنم حدود بیست.» “چراغ ها قبل از اینکه بچرخید خاموش بودند.

یا بعد از آن؟” من این را به خاطر نمی آورم. شاید بعد از آن بوده است.» و ناگهان پیتر بیچاره گیج شده فریاد زد: «این به من احساس احمق می دهد. البته باید با همکار صحبت می کردم و مطمئن می شدم که جو آنجل است قبل از اینکه دوباره دور شوم. اما من مطمئن بودم که او بود. این ایده که می تواند هر کس دیگری باشد هرگز به ذهن من خطور نکرد.» اما شما مطمئن هستید.

رنگ موی قهوه ای نسکافه ای تیره بدون دکلره : که این جری راد بود که با او صحبت می کرد؟ “بله، جری راد بود، زیرا صورتش به سمت من بود.” «راد بود یا هموطن دیگر بود که در مورد «ساب گربه» پاسخ داد؟» و سپس پطرس گیج شد و خود را بست و آنها را به یک روند طولانی پرسشگری سوق داد. و در وسط آن کارآگاه آمد و کتاب خرابکاری را آورد که نام مک کورمیک در برگه مگس نوشته شده بود و نقشه زمینی خانه ای بین صفحات آن نوشته شده بود.