رنگ مو پوست پیازی پرستیژ

رنگ مو پوست پیازی پرستیژ : که دارد چیزی را تماشا می کند که او آرزوی دیدنش را نداشت و این وظیفه اوست که به عنوان مهمانش فوراً پشت پرده بازگردد. اما این منظره او را مجذوب خود کرد. او با لذتی کمتر از شگفتی احساس کرد که به ماهرترین رقصنده ای که تا به حال دیده بود نگاه می کند. و هر چه بیشتر تماشا می کرد، جادوگری فیض او بر او بیشتر می شد.

رنگ مو : همانطور که او به چند سؤال او فقط با تعظیم یا با یک کلمه انفرادی پاسخ داد، به زودی از تلاش برای فشار دادن به گفتگو خودداری کرد. در همین حال او مشاهده کرده بود که خانه کوچک کاملا تمیز است و ظروفی که غذای او در آن سرو می شود بی عیب و نقص است. چند اشیاء ارزان در آپارتمان زیبا بودند. فوسوماهای اوشیره و زندانا [۸] فقط از کاغذ سفید بودند.

رنگ مو پوست پیازی پرستیژ

رنگ مو پوست پیازی پرستیژ : زن جوان آتشی برافروخت، در سکوت چند غذا آماده کرد – برگهای خورشتی ناه، مقداری آبوراژ، مقداری کامپیو و یک کاسه برنج درشت – و سریع غذا را پیش او گذاشت و از کیفیت آن عذرخواهی کرد. اما در طول دوران پسماند او به ندرت صحبت می کرد و رفتار محجوب او باعث شرمساری او شد.

اما با حروف چینی درشت تزئین شده بودند که به زیبایی نوشته شده بودند، نویسه هایی که طبق قانون چنین تزئینی، مضامین مورد علاقه شاعر و هنرمند را نشان می دهد: گل های بهاری، کوه و دریا، باران تابستان، آسمان و ستاره، ماه پاییزی، آب رودخانه، نسیم پاییزی. در یک طرف آپارتمان نوعی محراب کم ارتفاع ایستاده بود که از یک بوتسودان حمایت می کرد.

که درهای لاکی کوچک آن، که باز مانده بود، لوح مرده را نشان می داد، که جلوی آن چراغی بین نذری گل های وحشی می سوخت. و بالای این زیارتگاه خانگی تصویری بیش از شایستگی معمولی آویزان بود که نشان دهنده الهه رحمت بود که ماه را برای هاله خود پوشیده بود. هنگامی که دانش آموز غذای کوچک خود را تمام کرد، زن جوان مشاهده کرد.

من نمی توانم یک تخت خوب به شما پیشنهاد کنم، و فقط یک پرده پشه کاغذی وجود دارد، تخت و پرده مال من است، اما امشب کارهای زیادی برای انجام دادن دارم و باید انجام دهم. زمانی برای خوابیدن ندارید؛ بنابراین من از شما خواهش می کنم سعی کنید استراحت کنید، اگرچه من نمی توانم شما را راحت کنم. سپس فهمید که او به دلایل عجیبی کاملاً تنها است و داوطلبانه تنها تخت خود را به بهانه ای مهربانانه به او می دهد.

او صادقانه به چنین مهمان نوازی بیش از حد اعتراض کرد و به او اطمینان داد که می تواند در هر جایی روی زمین کاملاً آرام بخوابد و به پشه ها اهمیتی نمی دهد. اما او با لحن یک خواهر بزرگتر پاسخ داد که او باید خواسته های او را اطاعت کند. او واقعاً کاری برای انجام دادن داشت و دوست داشت هر چه زودتر تنها بماند. بنابراین، او با درک اینکه او یک جنتلمن است.

رنگ مو پوست پیازی پرستیژ : انتظار داشت که او به او اجازه دهد تا مسائل را به روش خودش ترتیب دهد. او نمی توانست مخالفتی با این موضوع داشته باشد، زیرا تنها یک اتاق وجود داشت. تشک را روی زمین پهن کرد، یک بالش چوبی آورد، پرده پشه کاغذی اش را آویزان کرد، صفحه بزرگی را در کنار تخت به سمت بوتسودان باز کرد و سپس به او شب بخیر گفت، طوری که به او اطمینان داد که او را آرزو می کند.

یکباره بازنشسته شدن؛ که او انجام داد، نه بدون برخی از اکراه در فکر همه مشکلاتی که او ناخواسته برای او ایجاد کرده بود. ثانیه ۳ از آنجایی که مسافر جوان نمی‌خواست مهربانی را بپذیرد که شامل فدای آرامش دیگری می‌شد، تخت را بیش از حد راحت یافت. خیلی خسته بود و به سختی سرش را روی بالش چوبی گذاشته بود قبل از اینکه همه چیز را در خواب فراموش کند.

با این حال، به نظر می‌رسید که مدت کمی گذشته بود که با صدایی منحصر به فرد از خواب بیدار شد. مطمئناً صدای پا بود، اما صدای پاها که آرام راه می رفتند. به نظر می رسید که صدای پا در حرکت سریع، به عنوان هیجان. بعد به ذهنش رسید که ممکن است دزدان وارد خانه شده باشند. در مورد خودش، او چیزی برای ترس نداشت زیرا چیز کمی برای از دست دادن داشت.

رنگ مو پوست پیازی پرستیژ : نگرانی او عمدتاً برای شخص مهربانی بود که از او پذیرایی کرده بود. در هر طرف پرده پشه کاغذی، یک مربع کوچک از توری قهوه‌ای مانند پنجره‌ای کوچک نصب شده بود، و سعی کرد از یکی از آنها نگاه کند. اما صفحه بلند بین او و هر چیزی که در حال وقوع بود قرار داشت. او به این فکر افتاد که تماس بگیرد، اما این انگیزه با انعکاس بررسی شد.

که در صورت خطر واقعی، اعلام حضور قبل از درک وضعیت، هم بی فایده و هم بی احتیاط است. صداهایی که او را مضطرب کرده بود ادامه یافت و مرموزتر و مرموزتر شد. او تصمیم گرفت برای بدترین شرایط آماده شود و در صورت لزوم جان خود را به خطر بیندازد تا از میزبان جوان خود دفاع کند. با عجله لباس‌هایش را به تن کرد، بی‌صدا از زیر پرده کاغذی لیز خورد، به لبه صفحه‌نمایش خزید و نگاه کرد.

چیزی که دید او را به شدت متحیر کرد. قبل از بوسودان نورانی او، زن جوان، با لباسی باشکوه، به تنهایی مشغول رقصیدن بود. او لباس او را به عنوان لباس یک شیرابیوشی تشخیص داد، اگرچه بسیار غنی تر از لباس هایی بود که تا به حال توسط یک رقصنده حرفه ای پوشیده شده بود. زیبایی او در آن زمان و مکان تنهایی که به طرز شگفت انگیزی توسط آن افزایش یافته بود، تقریباً فراطبیعی به نظر می رسید.

رنگ مو پوست پیازی پرستیژ : اما چیزی که برای او حتی شگفت انگیزتر به نظر می رسید رقصیدن او بود. برای یک لحظه احساس سوزن سوزن شدن یک شک عجیب را کرد. خرافات دهقانان، افسانه های زنان روباه، جلوی تخیل او می گذشت. اما دیدن زیارتگاه بودایی، تصویر مقدس، خیال را از بین برد و او را به خاطر حماقت آن شرمنده کرد. در همان زمان متوجه شد.