رنگ مو کرم وانیلی

رنگ مو کرم وانیلی : به ماشینش می گفت “حالا با تو، ای پیرمرد شکارچی!” او به یک توده زغال سنگ می گفت. و او در مورد جزئیات استخراج به هال سخنرانی می کرد. او از روزهای موفق یا حوادث وحشتناک داستان می گفت.

رنگ مو : به من می‌گفتند به خاطر خدا با سیاه‌پوستان ما این‌طور صحبت نکن. یک شب خانه ات را به آتش می کشی. اما من گفتم: یک سیاه‌پوست را نوازش کنید، و شما یک سیاه‌پوست خراب دارید. می‌گفتم، “سیاه‌پوست، هیچ‌کدام از بداخلاقی‌هایت را به من نده، وگرنه شلوار را از تنت می‌کنم.” و آن‌ها می‌دانستند که من یک جنتلمن هستم و با نشاط قدم برداشتند.

رنگ مو کرم وانیلی

رنگ مو کرم وانیلی : رئیس گودال ادامه داد: “نه، شما به کار خود پایبند هستید.” “تو کنارش بمان، و وقتی مدیریت قاطرها را یاد گرفتی، من از تو رئیس خواهم ساخت و به تو اجازه می‌دهم مردها را مدیریت کنی.” عده ای از تماشاچیان گیج می کردند. رئیس پیت ویسکی اش را ریخت و لیوان را روی میله گذاشت. با لحنی که همه می توانستند بشنوند گفت: “این شوخی نیست.” من این را مدت ها پیش در مورد سیاه پوست ها یاد گرفتم.

هال گفت: “یک نوشیدنی دیگر بخور.” رئیس گودال مشروب می‌نوشید و اجتماعی‌تر می‌شد، داستان‌های سیاه‌پوستی را تعریف می‌کرد. در مزارع قند، فصل شلوغی بود، زمانی که قانون بیست ساعت کار در روز بود. وقتی برخی از سیاه‌پوستان سعی می‌کردند از آن اجتناب کنند، آنها را به خاطر فحاشی یا تیراندازی مزخرف دستگیر می‌کردند و بدون دستمزد آنها را به عنوان محکوم می‌کردند.

رئیس گودال گفت که چگونه یک “پول” به دادگاه صلح آورده شده است، و در این اتهام آمده است: “دور چشم”. به همین دلیل به شصت روز کار شاقه محکوم شده بود. مردان حاضر در سالن از این حکایت لذت می بردند – که به نظر می رسید احساسات نژادی قوی تر از احساسات کلاسی آنها است. وقتی جفت دوباره بیرون رفتند، دیر شده بود و رئیس صمیمی بود.

نمی‌خواهم شما را اذیت کنم، اما می‌خواهم دستمزد بیشتری دریافت کنم. اگر می‌توانستید به من اجازه دهید شغل آن دوست را داشته باشم، خوشحال می‌شوم که با شما اختلاف نظر داشته باشم.» “با من تقسیم کن؟” گفت سنگ. “منظورت چطوره؟” هال با اندکی دلهره منتظر ماند – زیرا اگر مایک اینقدر به او اطمینان نمی داد، انتظار تاب خوردن از بازوی قدرتمند رئیس پیت را داشت.

رنگ مو کرم وانیلی : برای من حدود پانزده ماه بیشتر ارزش دارد. من پول نقد ندارم، اما اگر بخواهید ده دلار از حساب فروشگاه من کم کنید، ارزش این کار را دارد.» آنها در سکوت راه کوتاهی را طی کردند. رئیس در نهایت گفت: “خب، من به شما می گویم.” «آن اسلواکی پیر یک ضربه زننده است—یکی از این افراد که فکر می کند اگر فرصتی داشته باشد می تواند معدن را اداره کند.

و اگر بتوانی به او گوش کنی و فکر کنی که می توانی پیش من بیایی و غر بزنی، به خدا… “اشکال ندارد، قربان،” سریع در هال قرار دهید. “من آن را برای شما مدیریت خواهم کرد – من او را ساکت خواهم کرد. اگر دوست دارید، می بینم که با چه افرادی صحبت می کند، و اگر هر یک از آنها سعی در ایجاد مشکل دارند، به شما انعام می دهم.

رئیس بلافاصله گفت: “حالا بحث همین است.” «تو این کار را انجام می‌دهی، و من به تو نگاه می‌کنم و به تو فرصت می‌دهم. نه اینکه از پیرمرد می ترسم – دفعه قبل به او گفتم که اگر دوباره از او بشنوم، شلوار را از تنش خواهم زد. اما وقتی نصف هزار نفر از این تفاله های خارجی را گرفتید، برخی از آنها آنارشیست، و برخی از آنها بلغارها و مونته نگروهایی هستند که در خانه با یکدیگر می جنگند.

هال گفت: “می فهمم.” “شما باید آنها را تماشا کنید.” رئیس گودال گفت: “همین است.” “و اتفاقا، وقتی به فروشنده در مورد آن پانزده دلار می گویید، فقط بگویید آن را در پوکر از دست داده اید.” “من گفتم ده دلار،” سریع در هال قرار دهید. دیگری پاسخ داد: بله، می دانم. اما من گفتم پانزده! بخش ۲۲. هال با رضایت به خود گفت که اکنون باید کار واقعی استخراج زغال سنگ را انجام دهد.

مدتها بود که تخیل او درگیر آن بود. اما همانطور که اغلب در زندگی انسان اتفاق می افتد، اولین تماس با واقعیت، نتایج تخیل چندین ساله را از بین برد. در واقع تمام تصورات را از بین برد. هال دریافت که کل انرژی او، چه ذهنی و چه جسمی، در تحمل عذاب مصرف شده است. اگر کسی وحشت تلاش برای کار در اتاقی به ارتفاع پنج فوت را به او می گفت، باور نمی کرد.

رنگ مو کرم وانیلی : مانند برخی از ابزارهای شکنجه وحشتناکی بود که در قلعه های اروپایی دیده می شد، “دختر آهنین” و “یقه میخ دار”. پشت هال چنان سوخت که گویی اتوهای داغ از آن بالا و پایین می‌رفتند. هر مفصل و ماهیچه جداگانه با صدای بلند گریه می کرد. به نظر می‌رسید که او هرگز نمی‌توانست درس سقف ناهموار بالای سرش را بیاموزد – با آن ضربه زد و به ضربه زدن ادامه داد.

تا جایی که پوست سرش انبوهی از بریدگی و کبودی شد و سرش تا زمانی که تقریباً نابینا شد درد می‌کرد. باید خودش را روی زمین پرت کند سپس مایک سیکوریای پیر پوزخند می زد. “میدانم. مثل قاطر سبز! یک روز سخت می شود!» هال پینه‌های ضخیم بزرگ در کناره‌های اتهامات قبلی خود را به یاد آورد، جایی که بند به آنها ساییده شده بود. “بله، من یک “قاطر سبز” هستم.

بسیار خوب!” شگفت‌انگیز بود که چند راه برای کبودی و پاره کردن انگشتان، بار کردن توده‌های زغال سنگ در ماشین وجود دارد. او یک جفت دستکش پوشید، اما در عرض یک روز از بین رفت. و سپس گاز و دود پودر، یکی را خفه می کند. و سوزش وحشتناک چشم ها از گرد و غبار و نور ضعیف. هیچ راهی برای مالیدن این چشم های سوزان وجود نداشت.

رنگ مو کرم وانیلی : زیرا همه چیز در مورد یکی به همان اندازه گرد و غبار بود. آیا کسی می‌توانست عذاب آن را تصور کند – هر یک از آن خانم‌هایی که سوار ماشین‌های سالنی با روکش نرم می‌شدند یا روی عرشه کشتی‌های بخار در دریاهای درخشان استوایی تکیه می‌دادند؟ مایک پیر با “رفیق” جدیدش خوب بود. ستون فقرات مایک خم شده بود و دستانش با چهل سال این نوع زحمت سخت شده بود.

بنابراین او می توانست کار دو نفر را انجام دهد و دوستش را با نظرات خود سرگرم معامله کند. پیرمرد عادت داشت همیشه مثل یک بچه صحبت کند. با کمکش، با خودش، با ابزارش صحبت می کرد. او این ابزارها را با نام‌های زشت و وحشتناک می‌خواند – اما با صمیمیت کامل و شوخ طبعی. “برو اونجا، پسر اسلحه!” او به انتخاب خود می گفت.