رنگ مو مش قرمز

رنگ مو مش قرمز : که جذاب‌ترین زن دربار پادشاه، لویی پانزدهم بود. کنت و کنتس، هر قدر که ثروتمند بودند و خوشحال به نظر می رسیدند، به دلیل میلشان به پسر زیاده روی نکردند.

رنگ مو : جای تعجب است که او فقط به تونتون توجه کرد که ادب لازم بود، و بیوه زیبا، در حالی که هنوز ملکه همه بود، آن شب کاملاً به نویل تعلق داشت. شنبه بعد پدرم آمد. فردای آن روز بعد از مراسم عشای ربانی، دوستان ما با هیئت آمدند تا خداحافظی کنند. و فردا در میان بوسه‌ها، دست دادن، حسرت‌ها، اشک‌ها و تکان دادن دستمال‌ها، با کالسکه‌ای که قرار بود ما را برای همیشه از پاریس کوچک و دوستانی که دیگر هرگز ملاقات نخواهیم کرد.

رنگ مو مش قرمز

رنگ مو مش قرمز : حتی یک کلمه به درستی املا نمی شد. با این حال سبک او جذاب بود و نمی توانم لذتی را که به من دادند بیان کنم، زیرا در طول بیش از یک سال با هر فرصتی که پیش می آمد آنها را دریافت می کردم. اما برای بازگشت به لافونتن. حدود هفت تن ترویل دو سنت ژولین خوش تیپ سوار بر اسبی به سیاهی آبنوس آمد و من دیدم که رنگ به پیشانی سوزان رسیده است.

حرکت کنیم. من و سوزان مثل بچه ها گریه کردیم. در چهارمین روز پس از آن، کالسکه جلوی درب خانه توقف کرد. باید اعتراف کنم که ما بیش از حد با خانم مودب نبودیم. گربو. ما با عجله او را در آغوش گرفتیم و در حالی که پدرم را در مورد زمین ها صحبت می کرد، شروع به دویدن به سمت خانه آلیکس کردیم. اوه آلیکس عزیز! چقدر خوشحال به نظر می رسید که دوباره ما را دید!

چقدر مفتخریم که نوآوری های انجام شده در خانه کوچک شسته و رفته او را به ما نشان می دهد! او با چه مراقبت های تکان دهنده ای اتاق ما را آماده کرده بود! او آرزوی یک مبل را داشت و جوزف برایش مبل درست کرده بود و آن را با یکی از لباس‌های مخملی کنتس اورلیا دو موراینویل پوشانده بود. و وقتی به اتاق خود آلیکس رفتیم، سوزان که هیچ‌وقت از چشم‌اش دور نمی‌ماند.

رنگ مو مش قرمز : به من اشاره کرد، نیمه پنهان شده در پشت پشه‌بند تخت، زیباترین گهواره کوچک جهان. آلیکس در حالی که سرخ شده بود، گفت: “بله، من خوشبختم. من کاملاً خوشحالم.” ما تمام ماجراها و لذت هایمان را به او گفتیم. وقتی شنید که کنتس دولا هوسی او را فراموش نکرده است، گریه کرد. سوزان گفت: او را خواهی دید. او به دیدن شما خواهد آمد.

بدون شک. “آه، بهشت ​​جلوی آن را بگیرد! سرنوشت ما خیلی شبیه الان نیست. شاید کنتس مادلین با محبت از من استقبال کند؛ اما جوزف؟ اوه، نه! سهم شوهرم مال من است؛ من هیچ آرزویی ندارم. بهتر است که او و من غریبه می مانم.” و یوسف؟ چقدر از دیدن ما به شادی خود اعتراف کرد! در طول غیبت ما، ام. گربو ابزاری برای بازگشت ما به سنت جیمز پیدا کرده بود.

به نظر می‌رسد که دو قایق کوچک که از نظر شکل شبیه قایق‌های بخار هستند، تجارت دائمی چوب – تخته‌های چوبی، پیو [تخته‌های شکافته شده]، زونا، حتی چوب‌بند – بین دریاچه‌ها و مزرعه بایو تکه را حفظ کرده‌اند اسکیف خود و دو پاروزن را برداشته بود و به جستجوی یکی از این قایق ها رفته بود، که همانطور که حدس می زد چندان دور نبود. در واقع او آن را در خلیج مکزیکی [اکنون برویک] ملاقات کرد.

در ازای دویست دلار کاپیتان را متقاعد کرد که ما را به سنت جیمز ببرد. بله، شما در عرض یک هفته سفری خواهید داشت که ممکن است دو ماه طول بکشد.” دوشنبه بعد، کاپیتان در فرود گره خورد. قایق او، این یک ماجرای درول بود. حتماً در مزارع چیزی را دیده‌اید که به آن آسیاب اسب می‌گویند – تیرک بلندی که مردی روی آن می‌نشیند و اسب یا قاطری به آن بسته شده است.

چنین ماشینی بود که با آن حرکت کردیم. کابین قایق همه یک اتاق بود. اسکله ها، یکی بالای دیگری، دور تا دور اتاق را می دویدند، با پرده های بلند آویزان بودند، و مردان، زنان و بچه ها – در صورت وجود – همه مجبور بودند در همان آپارتمان بمانند. ما تا آخرین لحظه با آلیکس ماندیم. صبح روزی که ما رفتیم، او یک انگشتر زیبا به سوزان داد.

رنگ مو مش قرمز : و من یک قفسه حاوی پرتره او. خواهرم متقابلاً یاقوتی روی انگشتش گذاشت که با الماس های کوچک احاطه شده بود. و من در حالی که مدال طلایی را که همیشه روی گردنم می بستم درآوردم، زمزمه کردم: “به خاطر عشق من آن را بپوش.” او خندید. [در حال جدایی بودیم، او داستان زندگی اش را به من داد.

در همان ساعات اولیه پدرم تنه‌ها، سبدها و تشک‌های ما را به کشتی فرستاد . و بعد از گریه های فراوان و قول به نوشتن و بازگشت، مرخصی گرفتیم. ما سنت جیمز را در ۲۰ مه ترک کرده بودیم. ما یک بار دیگر در ۲۶ سپتامبر به آنجا فرود آمدیم. آیا لازم است شادی مادر و خواهرانم را بازگو کنم؟ شما همه اینها را درک می کنید.

و اکنون، دخترم، داستان گفته می شود. آن را برای فرزندان خود بخوانید و به آنها اطمینان دهید که همه چیز درست است. که در اینجا هیچ اغراقی وجود ندارد. که می توانند به داستان مادربزرگ پیر خود ایمان داشته باشند و در خوشی ها، دوستی ها و احساسات او مشارکت کنند. من داستان زندگیم را به شما دوستان بسیار عزیز و خوبم قول داده ام که با آنها در قایق تختی که همه ما را به آتاکاپاس آورده است.

لذت زیادی برده ام. اکنون به قولم عمل می کنم. و ابتدا باید در مورد مکانی که در آن متولد شدم صحبت کنم، از قلعه زیبای که بر فراز دهکده کوچکی به نام به افتخار اربابانش ساخته شده است. این روستا که در نرماندی در حاشیه دریا قرار دارد، فقط و فقط ماهیگیرانی بوده که امرار معاش خود را آشکارا از طریق صید ساردین و به قول معروف از قاچاق مخفیانه به دست می آوردند.

رنگ مو مش قرمز : این قلعه بر روی صخره ای ساخته شده بود که کاملاً آن را اشغال کرده بود. این صخره از چندین تراس تشکیل شده بود که در پلکانی یکی از روی دیگری بالا می رفت. در بالای آن قصر نشسته بود، مثل عقابی در لانه اش. این برجک دارای چهار برجک دندانه‌دار، با قاب‌های بزرگ و گالری‌های عظیم بود که به آن عالی‌ترین جنبه ممکن را می‌داد. در تراس دوم خود را در میان باغ‌های دل‌انگیز می‌بینید.

که با مجسمه‌ها و فواره‌ها به سبک روزگار مزین شده‌اند. سپس خیابان آمد، که کاملاً پوشیده از درختانی به قدمت نوح بود، و در همه جای تپه که پس‌زمینه تصویر را تشکیل می‌داد، یک پارک بزرگ. سوزان من چقدر دوست داشت در آن پارک زیبای پر از آهو، خرگوش و انواع بازی پردار شکار کند! و با این حال هیچ کس ساکن آن دامنه زیبا نبود.

رنگ مو مش قرمز : ارباب و معشوقه آن، کنت گاستون و کنتس اورلی، پدر و مادرم، در پاریس اقامت داشتند و تنها در فصل شکار به قلعه خود می آمدند، اقامت آنها از شش هفته بیشتر نمی شد. آنها قبلاً پنج سال ازدواج کرده بودند. کنتس، بانوی افتخار دوفین جوان، ماری آنتوانت، شهرت شایسته‌ای داشت.