رنگ و مش موی کوتاه پسرانه

رنگ و مش موی کوتاه پسرانه : که آیا مایل نیستیم که ملکه را ملاقات کنیم؟ ما رضایت دادیم و در چند لحظه او ما را به کلبه ای کاهگلی با برگ های نخل و از همه جهات مانند بقیه برد. داخلش به طرز مشمئز کننده ای نجس بود. ملکه زنی تقریباً صد ساله بود. روی حصیری روی زمین نشسته بود.

رنگ مو : ماریو که به تمام زبان‌های شناخته شده سوگند یاد می‌کرد، سعی کرد به ما اطمینان دهد، و با کمک دو همکارش، مانور را تغییر داد و با چشمانی مراقب راه‌هایی برای اجتناب از درختان بزرگ ریشه‌کن‌شده‌ای که در آن دریاچه‌ها و خلیج آتاکاپاس فراوان است، یافت. اما پیشانی کارپنتیر چقدر ابری بود! و پدرم؟ آه! به اندازه کافی توبه کرد سپس متوجه شد که طلا همیشه پیروز هر مانعی نیست.

رنگ و مش موی کوتاه پسرانه

رنگ و مش موی کوتاه پسرانه : هر کاری که ممکن است انجام دهید تا قایق خود را عقب نگه دارید، زیرا اگر به هر یک از آن تنه درختان ضربه بزنید که دهانه آن پر است، به راحتی شما را غرق می کند.” فکر کنید که همه اینها چقدر اطمینان بخش بود، و زمانی که آنها به ما اطلاع دادند که این اولین باری است که یک قایق مسطح وارد خلیج می شود، چقدر اطمینان بخش بود!

سرانجام، به لطف بهشت، قایق مسطح ما بر گیره ها پیروز شد و پس از چند ساعت به دهکده هندی رسیدیم که شنیده اید که در مورد آن صحبت کردم. اگر از دیدن ده ها وحشی در میان اسپانیایی های پلاکمین می ترسیدم، حالا چه سرنوشتی داشتم؟ بانک کاملاً پوشیده از مردان بود، صورت‌هایشان نقاشی شده.

سرهایشان پر از پر، مقرنس‌ها روی پاها، و کمان‌هایی روی شانه‌ها – در واقع هندی‌ها، با زنانی که به سادگی در پتو پیچیده بودند، و بچه‌هایی که سایه‌ای از لباس نداشتند. و این همه سرخپوست می دوند، همدیگر را صدا می کنند، برای ما علامت می گذارند، و ما را به زبانی نامفهوم خطاب می کنند. سوزان که روی کمان قایق مسطح ایستاده بود.

به نشانه های آنها پاسخ داد و با تمام قوت هر کلمه هندی را صدا زد که – خدا می داند کجا – یاد گرفته بود: “چاکونام فینان! ای چوکتاو! کونو پوپوسو!” و سرخپوستان دست های خود را زدند و با لذت می خندیدند و حرکات و گریه های خود را بیشتر می کردند. دهکده، حدود پنجاه کلبه، در لبه آب قرار داشت. بدبخت ها ترسو نبودند.

رنگ و مش موی کوتاه پسرانه : در حال حاضر چند نفر به قایق مسطح آمدند و دو آهو و چند بوقلمون وحشی و اردک غنیمت شکار خود را به ما نشان دادند. سپس زنانی آمدند که گونی هایی از پوست و پر از توت سیاه و سبزیجات و مقدار زیادی سبد داشتند. همه را نشان می دهد، به ما اشاره می کند که پایین بیاییم، و به فرانسوی و اسپانیایی تکرار می کند: “پول، پول!” تصمیم گرفته شد که ماریو و گوردون در کشتی بمانند و بقیه گروه شاد به ساحل بروند.

پدرم، ام. کارپنتیر، و تینو تپانچه های خود را پر کردند و در کمربندهایشان گذاشتند. سوزان نیز همین کار را کرد، در حالی که مگی تام، بولداگ خود را صدا کرد تا او را دنبال کند. سلست به خاطر فرزندانش از رفتن امتناع کرد. در مورد من و آلیکس، رقابت وحشتناکی بین ترس و کنجکاوی در میان ما در جریان بود، اما دومی پیروز شد.

سوزان و بابا آنقدر از ترس ما خندیدند که آلیکس، کمتر از من ترسو، اول تسلیم شد و به دیگران پیوست. این خیلی زیاد بود بازوی پدرم را گرفتم و به او التماس کردم که یک لحظه مرا ترک نکند، به او اجازه دادم مرا هدایت کند، در حالی که آلیکس به دنبال من آمد و بازوی شوهرش را در دو دستش گرفت. تینو، اسلحه‌اش را روی شانه‌اش از جلو رژه می‌رفت.

بعد از او مگی و به دنبال او تام رفت. و سپس سوزان و پاتریک کوچک، دوستان جدا نشدنی. به سختی چند قدمی نرفته بودیم که اطرافمان را دیواری انسانی احاطه کرده بود و من با لرز فهمیدم که چقدر راحت این وحشی ها می توانند از شر ما خلاص شوند و همه دارایی هایمان را بگیرند. اما شیاطین بیچاره مطمئناً هرگز به آن فکر نکردند: آنها بازی خود را به ما نشان دادند.

که پدر بخش عمده آن را خرید، همچنین چندین کیسه توت، و همچنین سبزیجات. اما سبدها! آنها شگفتی های واقعی بودند. از آنجایی که چندین مورد از آنهایی که آن روز خریدم هنوز در اختیار شما هستند، زمان زیادی را برای گفتن آنها از دست نخواهم داد. اینکه چگونه آن افراد نیمه وحشی توانسته اند چیزهایی را به این خوبی ساخته و با چنین رنگ های درخشانی تزئین کنند.

رنگ و مش موی کوتاه پسرانه : هنوز برای ما مشکل است. بابا برای مامان سی و دو سبد کوچک خرید که به هم چسبیده بودند، بزرگترین آنها به اندازه یک کودک پنج ساله، و کوچکترین آنها به اندازه ای بزرگ بود که یک انگشتانه دریافت کند. وقتی او قیمت را پرسید، انتظار داشتم بشنوم که فروشنده حداقل سی دلار می گوید، اما پاسخ متواضعانه او پنج دلار بود. برای یک آهو یک دلار خواست.

برای یک بوقلمون وحشی، بیست و پنج سنت. علیرغم توصیه پدر، که از ما پرسید چگونه می‌خواهیم خریدهایمان را به خانه ببریم، من و سوزان بیش از چهل سبد بزرگ و کوچک بین خودمان خریدیم. سوزان در پاسخ به سوال پدر با لبخندی خنده دار پاسخ داد: «خدا عنایت خواهد کرد». مگی و آلیکس نیز چندین خرید. و آلیکس که هیچ کس را فراموش نکرد.

رنگ و مش موی کوتاه پسرانه : دو سبد کوچک و جذاب خرید که به سلست برد. هرکدام از ما، حتی مگی، یک تشک پهن رنگی برای استفاده روی عرشه به‌عنوان کاناپه آلا تورک محکم کردیم . آخرین خرید ما دو کمان هندی بود که به رنگ قرمز و آبی و با پرهای تزئین شده بود. اولی توسط سلستینو کارلو خریداری شد و دیگری توسط سوزان برای پدرش پاتریک گوردون. یک زن هندی که کمی فرانسوی صحبت می کرد پرسید.