ترکیب رنگ موی ماهگونی و قهوه ای

ترکیب رنگ موی ماهگونی و قهوه ای : می توانم آواز برخی افراد را حس کنم. اما کوه نسبت به آنچه می گذرد معقول نیست و همینطور وقتی صدای کولاک را می شنوم.

رنگ مو : اما برای او خیلی دور بودند که به وضوح آنها را ببیند. «۹۰» نه چندان دور از جایی که آنها ایستاده بودند، بالای کوه بود که به نظر هموار بود، بنابراین اورک به همراهانش پیشنهاد کرد که پرواز کند و ببیند چه چیزی آنجاست. تروت گفت: “این ایده خوبی است، زیرا نزدیک عصر است و ما باید جایی برای خواب پیدا کنیم.” اورک چند دقیقه بیشتر نرفته بود که دیدند او در لبه بالایی که نزدیکترین آنها بود ظاهر شد. “بیا بالا!” او تماس گرفت. بنابراین تروت و کپن بیل شروع به بالا رفتن از شیب تند کردند و طولی نکشید که به محلی که ارک منتظر آنها بود رسیدند.

ترکیب رنگ موی ماهگونی و قهوه ای

ترکیب رنگ موی ماهگونی و قهوه ای : اما با احتیاط می شد از آن ها به راحتی و ایمنی بالا یا پایین رفت. منظره ای که آنها اکنون ایستاده بودند، دره های دلپذیر و تپه های حاصلخیز را نشان می داد که در زیر ارتفاعات قرار داشتند. تروت فکر می‌کرد که خانه‌هایی با اشکال عجیب و غریب را می‌بیند که در مناظر پایینی پراکنده شده‌اند، و نقاط متحرکی وجود داشت که ممکن است افراد یا حیوانات باشند.

اولین منظره آنها از قله کوه بسیار آنها را خوشحال کرد. فضایی همسطح با گستردگی وسیع‌تر از آنچه حدس می‌زدند بود و روی آن چمن‌هایی به رنگ سبز درخشان روییده بود. در مرکز خانه ای قرار داشت که از سنگ ساخته شده بود و بسیار منظم ساخته شده بود. هیچ‌کس دیده نمی‌شد، اما دود از دودکش بیرون می‌آمد، بنابراین با یک توافق هر سه به سمت خانه راه افتادند. تروت گفت: “من تعجب می کنم که ما در چه کشوری هستیم.

آیا این کشور از خانه من در کالیفرنیا بسیار دور است.” کاپن پاسخ داد: “نمی توانم در این مورد صحبت کنم، شریک.” «۹۱»بیل، “اما من کاملاً مطمئن هستم که از زمانی که به آن گرداب برخورد کرده ایم راه درازی را پیموده ایم.” او با آهی موافقت کرد: «بله، باید مایل ها و مایل ها باشد!» اورک گفت: “فاصله معنایی ندارد.” من تقریباً در سراسر جهان پرواز کرده‌ام، سعی کردم خانه‌ام را پیدا کنم.

و شگفت‌آور است که چند کشور کوچک وجود دارد که در شکاف‌ها و گوشه‌های این کره بزرگ زمین پنهان شده‌اند. اگر کسی سفر کند، ممکن است در هر قدمی کشور جدیدی بیابد، و بسیاری از آنها هنوز روی نقشه ها قرار نگرفته اند.» تروت پیشنهاد کرد: «این یکی از آنهاست. آنها پس از یک پیاده روی سریع به خانه رسیدند و کاپن بیل در را زد. همان‌طور که تروت بعداً اعلام کرد.

در همان لحظه توسط مردی ناهموار که «برجستگی‌هایی سرتاسر او» داشت، باز شد. برجستگی هایی روی سرش، برجستگی هایی روی بدنش و برجستگی هایی روی دست ها و پاها و دست هایش وجود داشت. حتی انگشتانش هم در انتهایشان برآمدگی داشت. برای لباس، او یک کت و شلوار خاکستری قدیمی با طراحی خارق العاده پوشیده بود که به دلیل برجستگی هایی که پوشانده بود.

ترکیب رنگ موی ماهگونی و قهوه ای : بسیار به تن او می آمد، اما نمی توانست آن را پنهان کند. اما چشمان مرد ناهموار مهربان و درخشنده بود و به محض دیدن بازدیدکنندگانش خم شد و با صدایی نسبتاً ناهموار گفت: “روزت مبارک! بیا داخل و در را ببند، به خاطر آن «۹۲»وقتی خورشید غروب می کند خنک می شود. اکنون زمستان در راه است.” تروت گفت: “چرا، بیرون کمی سرد نیست، بنابراین هنوز زمستان نمی شود.

مرد دست انداز گفت: “در مدتی کوتاه نظر خود را در مورد آن تغییر خواهید داد.” «برآمدگی‌های من همیشه وضعیت آب و هوا را به من می‌گوید، و همین الان احساس می‌کنند که یک طوفان برفی از این طرف می‌آید. اما غریبه ها خودتان را در خانه بسازید. شام تقریباً آماده است و غذا برای همه کافی است.» داخل خانه فقط یک اتاق بزرگ وجود داشت که به سادگی اما راحت مبله شده بود.

نیمکت و میز و شومینه داشت که همه از سنگ بود. روی اجاق یک قابلمه حباب داشت و بخار می کرد و تروت فکر می کرد بوی نسبتاً خوبی دارد. بازدیدکنندگان خود را روی نیمکت‌ها می‌نشستند – به جز اورک که در کنار شومینه چمباتمه زده بود – و مرد ناهموار شروع به هم زدن سریع کتری کرد. “می توانم بپرسم این چه کشوری است، قربان؟” از کاپن بیل پرسید.

خدایا – کیک میوه و سس سیب – نمی دانی کجایی؟” مرد پر از دست انداز پرسید، در حالی که از تکان خوردن دست کشید و با تعجب به بلندگو نگاه کرد. کاپن بیل اعتراف کرد: «نه. “ما تازه رسیدیم.” «۹۳» “راهت را گم کردی؟” مرد پر از دست انداز را زیر سوال برد. کاپن بیل گفت: «نه دقیقاً. ما هیچ راهی برای باخت نداشتیم. “آه!” مرد پر از دست انداز گفت: سر پر از دست انداز خود را تکان داد.

ترکیب رنگ موی ماهگونی و قهوه ای : او با صدایی موقر و تأثیرگذار اعلام کرد: «این سرزمین معروف مو است.» “اوه!” ملوان و دختر هر دو در یک نفس فریاد زدند. اما، چون هرگز نام سرزمین مو را نشنیده بودند، عاقل تر از قبل نبودند. مرد ناهموار با خوشحالی گفت: «فکر می‌کردم این شما را غافلگیر کند». اورک مدتی در سکوت او را تماشا کرد و سپس پرسید: ” تو ممکن است.

کی باشی؟” “من؟” مرد پر از دست انداز پاسخ داد. «آیا در مورد من نشنیده ای؟ نان زنجبیلی و آبلیمو! من را، دور و بر، به گوش کوه می شناسند.» همه آنها در ابتدا این اطلاعات را در سکوت دریافت کردند، زیرا سعی داشتند فکر کنند منظور او چیست. سرانجام تروت جرات پیدا کرد و پرسید: “لطفا گوش کوهی چیست؟” برای پاسخ، مرد برگشت و رو به آنها شد و قاشقی را که با آن کتری را تکان می داد.

تکان داد و آیات زیر را با آهنگ آواز می خواند: «۹۴» “اینجا یک کوه است، سخت شنوا، این غمگین است و نیاز به تشویق دارد، پس وظیفه من گوش دادن به تمام صداهایی است که طبیعت می سازد، بنابراین تپه ناراحت نمی شود – سرفه کنید یا عطسه کنید- برای این دست انداز هیولا، زمانی که می ترسد، کاملا در معرض زلزله است. ” می توانید صدای زنگی را بشنوید که به صدا در می آید.