سالن ارایش چهره ارا

سالن ارایش چهره ارا : من به اندازه کافی خوب می‌دانم.» «البته نیاز به صیقل دادن و تمرین و همه چیز دارد. اما من مطمئن هستم که اقیانوس‌ها بهتر از نیمی از غوغای احساساتی است که در روزنامه‌ها می‌بینیم، و می‌دانم که برای برخی از آن قطعات پولی پرداخت می‌شود، زیرا دوستی دارم که در دفتر روزنامه است و او به من این را گفت. مال شما جالب و ساده است و برخی از آنها بسیار اصلی هستند.

رنگ مو : مطمئنم تصنیف خانه قدیمی دوست داشتنی است و می خواهم آن را برای ویتیر بفرستم. مامان او را می شناسد. این گونه ای است که او دوست دارد و آنقدر با همه مهربان است که از آن انتقاد می کند و وقتی او درباره شما به او می گوید علاقه مند می شود. اجازه بده!» من هرگز در دنیا نتوانستم! آنقدر جسورانه بود که مادر فکر می کرد من دیوانه هستم.

سالن ارایش چهره ارا

سالن ارایش چهره ارا : من آقای ویتیر را دوست دارم، اما جرأت نمی‌کنم مزخرفاتم را به او نشان دهم، اگرچه خواندن شعر زیبای او همیشه به من کمک می‌کند.» بکی نگاه کرد و طوری صحبت کرد که انگار با این پیشنهاد جسورانه نفسش قطع شده بود. و با این حال ناگهان یک امید خوشمزه در قلب او ظهور کرد که شاید جرقه ای از فضیلت واقعی در آتش کوچکی وجود داشته باشد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

که در او می سوزد و زندگی کسل کننده اش را گرم و روشن می کند. بیایید از مادر بپرسیم. او به ما خواهد گفت که چه کاری بهتر است در ابتدا انجام دهیم، زیرا او همه نوع ادبی را می شناسد و بیش از آنچه شما می خواهید نمی گوید. من تصمیم دارم راهم را طی کنم، بکی، و هر چه تو متواضع تر باشی، مطمئن ترم که تو نابغه ای. نوابغ واقعی همیشه خجالتی هستند.

پس فقط تصمیمت را بگیر که بهترین قطعاتت را به من بدهی و بگذار ثابت کنم که حق با من است.» مقاومت در برابر چنین سخنان متقاعدکننده ای غیرممکن بود و بکی به زودی تسلیم آژیر کوچکی شد که او را از استخر امن و کوچک خود بیرون می آورد و به درون آب عمیق تر می برد که تا زمانی که قایق های کاغذی جسورانه وارد گرداب های سریع شوند.

آبی و صاف به نظر می رسید. روی صخره ها و میله های شنی زمین بخورید. بزرگترین رازداری باید حفظ می شد و هیچ کس جز خانم اسپنسر قرار نبود که بداند چه کار مهمی در راه است. دختران غرق در نقشه های درخشان خود نشستند تا زمانی که هوا تقریباً تاریک شد، سپس راه خود را به سمت خانه در دست گرفتند و راز دیگری را برای لاورها باقی گذاشتند تا در خواب طولانی خود نگه دارند و رویاپردازی کنند.

زیرا زمان شکوفه ها گذشته بود و چهره های گلگون در حال چرخش بودند. رنگ پریده در آفتاب جولای هیچ یک از دختران صحبتی را که آن شب در اتاق امیلی داشتند فراموش نکردند، زیرا او اسیر خود را مستقیماً نزد مادرش برد و بدون لحظه ای معطل تمام برنامه ها و آرزوهای خود را به او گفت. خانم اسپنسر از این شوق دخترش بسیار پشیمان شد.

اما از ترس اینکه ممکن است آسیبی به او وارد شود، بسیار عاقلانه سعی کرد با گوش دادن به توضیحاتی که امیلی به او می‌داد، هیجان بی‌گناه هر دو را آرام کند. آیاتی که بکی ترسو ارائه کرد و سپس با مهربانی اما قاطعانه گفت: «این شعر نیست، دختران عزیزم، اگرچه سطرها به اندازه کافی روان است و احساس شیرین است.

سالن ارایش چهره ارا : نه شهرت می آورد و نه پول، و ربکا بیش از هر سطری که نوشته است، حقیقت، زیبایی و شعر واقعی را در زندگی وظیفه شناسانه روزانه خود قرار می دهد. “ما برای بکی برنامه بسیار خوبی داشتیم که با من به شهر بیاید و دنیا را ببیند، بنویسد و مشهور شود.

چطور می‌توانی همه چیز را خراب کنی؟» “دختر کوچولوی احمق من، من باید مانع از تباه کردن زندگی این دختر خوب با پروژه های عجولانه ات شوم. بکی خواهد دید که من عاقل هستم، گرچه تو نه، و او این بیت شاعر مورد علاقه من را می فهمد و آن را به دل می نشیند: “عظمت به غبار ما بسیار نزدیک است، پس خدا به انسان نزدیک است، وقتی وظیفه زمزمه می کند، “تو باید!” جوان پاسخ می دهد: “من می توانم!” “انجام میدهم!

و چشمان پریشان بکی که کلمات را به خانه می برد، شفاف و ثابت می شد و تصمیم می گرفت مطابق آنها عمل کند. “اوه مادر!” امیلی گریه کرد و فکر کرد که او خیلی ظالمانه است که امیدهای آنها را به این شکل از بین ببرد. خانم اسپنسر ادامه داد: «می‌دانم که اکنون آن را باور نمی‌کنی.

و نمی‌توانی همه‌ی منظورم را ببینی، اما زمان به شما یاد می‌دهد که حق با من را داشته باشید و برای ماده بیشتر از سایه ارزش قائل شوید.» . بسیاری از دختران شعر می نویسند و فکر می کنند شاعر هستند. اما این فقط یک حالت گذرا است، و خوشبختانه برای جهان، و برای آنها نیز، به زودی در یک کار یا اشتیاق واقعی تر از بین می رود.

تعداد بسیار کمی موهبت واقعی را دارند و آنهایی که به آنها داده می شود منتظر می مانند و کار می کنند و آرام آرام به اوج قدرت خود می رسند. بسیاری خود را فریب می دهند و سعی می کنند جهان را متقاعد کنند که می توانند آواز بخوانند. اما این اتلاف وقت است و با ناامیدی به پایان می رسد.

همانطور که انبوه زباله های احساسی که همه ما می بینیم به وضوح ثابت می کند. ابیات کوچکت را بنویس، عزیزم، وقتی روح حرکت می کند، لذتی بی ضرر، آسایش واقعی و درس خوبی است برای تو. اما از وظایف بالاتر غافل نشوید و خود را با امیدهای واهی و رویاهای بیهوده فریب ندهید. «اول زندگی کن، سپس بنویس»، شعار خوبی برای جوانان جاه طلب است.

سالن ارایش چهره ارا : برای همه ما بهتر این است که “وظیفه ای را که نزدیکتر است انجام دهید”. و اجرای وفادارانه آن، صرف نظر از اینکه چقدر فروتنانه باشد، بهترین کمک خواهد بود برای هر استعدادی که ممکن است در ما نهفته باشد.