سالن آرایشی غزل

سالن آرایشی غزل : حتی شب های اجتماعی خود را با دوستان قدیمی و واقعی او در اوایل مبارزه از دست داده بود. او نمی توانست آنقدر بر تلخی سرنوشت خود غلبه کند که به راحتی در میان کسانی که بیشتر به آنها اهمیت می داد بنشیند. گاهی اوقات ترک زندگی در حالی که هنوز زنده هستید دشوار نیست. با این حال جورج هنری متوجه شد که احتمالاً خطای طولانی‌تری داشته است – بیش از حد حساس بوده است.

رنگ مو : او به غفلت از دوستان و نمایش های احمقانه اش در زمان طلسم گرگ فکر می کرد، اما به بهانه ای که داشت نیز فکر می کرد و وجدانش تا نیمه آرام می گرفت. پس او تنها بود، همان سلکرک پیر یا رابینسون کروزوئه، بدون مرد جمعه، بدون حتی یک طوطی و بز. تنها در هتل و دفتر کارش که زمانی آشنا بود، در شهری که به طور مشخص از نوع بومی اش بود.

سالن آرایشی غزل

سالن آرایشی غزل : به نظرش می رسید که هر یک از ساختمان های بزرگ «آسمان خراش» از سنگ پایه به برجک دیگر برمی خیزد. ، جایی که او باید یکی باشد که گذرش از کنار خیابان یک سری سلام باشد. او مشتاق همنشینی بود. نبض او زمانی تند شد که با یکی از جمع‌آوران اسکناس که اخیراً آزار و اذیت خود را در خیابان ملاقات می‌کرد و از او با استقبال دوستانه از تعظیم و لبخندش آشنا شد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

او با مردان آسانسور و پلیس مهربان شد. اما او تنها بود، بسیار تنها. روزها به هفته‌های طولانی کشیده شدند، زمانی که یک روز حامل پست، که زمانی بسیار منظم در تماس‌هایش بود، حالا تقریباً غریبه بود، ظاهر شد و نامه‌ای را روی میز جرج هنری انداخت. گیرنده با علاقه آن را بررسی کرد. اکنون برای برانگیختن علاقه او نیازی به چیز زیادی نیست.

نامه برگشتی نامه ای بود که او به همراه چکی برای دکتر هارتلی فرستاده بود، دکتر هارتلی که زمانی به خاطر خدمات حرفه ای به او بدهکار شده بود. او هرگز صورتحساب دریافت نکرده بود، اما چک را در یک سرمایه گذاری ارسال کرده بود. بازگشت آن با کامنت دفتر پست «انتقال، آدرسی باقی نگذاشته» او را مبهوت کرد. دکتر هارتلی پدرش بود.

جورج هنری تأمل کرد. آیا این رویا بود یا واقعیت، که چند ماه پیش، در حالی که تقریباً در دریای دشواری های خود غوطه ور شده بود، مرگ دکتر هارتلی را خوانده یا شنیده بود؟ او دکتر را می‌شناخت، اما به‌خوبی، مانند دخترش سیلویا، چشم‌های تیره را می‌شناخت، اما غیرممکن به نظر می‌رسید که از نظر ذهنی چیزی مانند مرگ گزارش شده دکتر هارتلی تأثیری بر او نداشته باشد.

تقریباً برای اولین بار، برانگیخته شده بود و واقعاً دوباره خودش بود. تأثیر بی حس کننده مبارزه رو در رو او با فقر و بی تحرکی ناپدید شد. سیلویا دوباره زندگی کرد، با طراوت، حیاتی و قوی در چنگ او. او با هدف زندگی که در روزهای ناامیدانه شکست خود اجازه داده بود از بین برود، تجدید شد. او سیلویا را پیدا خواهد کرد. او ممکن است در غم و اندوه باشد.

او نمی توانست صبر کند، اما از دفترش بیرون پرید و از پله های طولانی پایین دوید، آنقدر شتابزده و بیقرار که منتظر آسانسور عقب مانده ساختمان بزرگی باشد که در آن رنج های زیادی کشیده بود. جستجو طولانی تر و دشوارتر از آن چیزی بود که جستجوگر پیش بینی می کرد. برای فهمیدن اینکه دکتر هارتلی ماه‌هاست که مرده است و خانواده‌اش از خانه جاداری که سال‌ها خانه‌شان در آن بود.

تلاش کمی لازم بود. یادگیری بیشتر برای مدتی غیرممکن بود. او اطلاعات کمی از خویشاوندی و ارتباطات خانوادگی داشت، و به نظر می رسید که سرنوشت نامطلوبی به دنبال تلاش او برای یافتن پیوندهای پنهانی است که مردم یک شهر بزرگ را به هم پیوند می دهد. اما جورج هنری پافشاری کرد و قلبش در درونش گرم شد. در حالی که به سرعت در خیابان های شلوغ قدم می زد.

آهنگی قدیمی را زمزمه کرد و وقتی متوجه شد که زیر لب داشت آهنگ قدیمی و قدیمی را می خواند، به خودش لبخند زد: سیلویا کیست؟ او چیست که همه سوئن ها او را ستایش می کنند؟ در محله دیگری از شهر، دور از خانه و همسایگان سابقش، جورج هنری سرانجام سیلویا، مادر و برادر کوچکترش را پیدا کرد که آرام با خواهر بیوه مادر زندگی می کردند.

سالن آرایشی غزل : در طول جستجوی او، تصویر زنی که زمانی امیدوار بود همسرش باشد، در ذهن و قلبش بزرگتر و عزیزتر شده بود. او در شگفت بود که چگونه او را رها کرده است، و چگونه از طریق این همه رنج، و سپس با رهایی از رنج، بدون شادی گذشته و حال زندگی خود زندگی کرده است. او فکر کرد که آیا باید او را عوض شده پیدا کند. او نیازی به ترس نداشت.

وقتی بالاخره او را ملاقات کرد. متوجه شد که او تغییر نکرده است، مگر اینکه ممکن است در نظر او دوست داشتنی تر شده باشد. در لحظه ای که برای اولین بار او را دید، اکنون می دانست که جهان را دوباره یافته است، که دیگر در آن غریبه نیست، که در آن زندگی می کند و بخشی از آن است. یک دلبر از مدت ها قبل از اینکه شوالیه ها دستکش های زنانه را بر روی تاج خود می پوشیدند، مقوی بوده است.

در عرض یک هفته، از طریق سیلویا، او تقریباً فراموش کرده بود که می توان حتی به عنوان یک کودک گمشده، در این دنیای بزرگ و داغ ما گم شد، و در عرض یک سال او و خانم جورج هنری هریسون در خانه خود بودند. دوستان. پس از مدتی، هنگامی که جورج هنری هریسون در شادی ثابت و قدردانی فرو رفت و شروع به سرگرم کردن در اموری غیر از ماه عسل کرده بود.

روی دیوار بالای شومینه کتابخانه‌اش عکسی ظاهر شد که بی‌وقفه توجه را به خود جلب کرد. کنجکاوی بازدیدکنندگان از آن آتشگاه مهمان نواز. صحنه ای که نشان داده شد جز آن جزیره ای در دریای برینگ بود.

سالن آرایشی غزل : و در جنبه آن چیزی بیشتر از شنیع سنتی ویرانی وجود داشت، زیرا رنگی از زندگی تشنه به خون و گرسنگی وجود داشت. دورتر از دریا، پهنه‌ای از شن‌های غم‌انگیز برخاسته بود.