سالن آرایش قصر شاپرک

سالن آرایش قصر شاپرک : بستن قلب شکسته چنین مادر برده فقیری، و کمک به گیاهان نازک مانند این دختربچه ها، از چنین وضعیت اسفبار وحشیانه ای که در دلاور کوچک فقیر وجود داشت، برای کمیته خوشحال کننده بود.

رنگ مو : گلیف فراری یک هزار دلار جایزه. – شنبه شب، ۲۰ سپتامبر ۱۸۵۶، از مشترکی که در منطقه نهم شهرستان کارول، مریلند، دو مرد سیاهپوست، سام و آیزاک زندگی می‌کرد، فرار کرد.

سالن آرایش قصر شاپرک

سالن آرایش قصر شاپرک : سام خود را ساموئل سیمز می نامد. او بسیار سیاه است. وقتی می خندد دندان هایش را خیلی نشان می دهد. بدون علامت محسوس؛ او ۵ فوت و ۸ اینچ قد و حدود ۳۰ سال سن دارد، اما ظاهر بسیار مسن‌تری دارد. آیزاک خود را آیزاک داتسون می نامد. او حدود نوزده ساله است، تنومند، اما نسبتاً درشت. عرض شانه هایش، حدود پنج فوت پنج یا شش اینچ ارتفاع دارد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

به نظر می رسد که همیشه خوش خلق است. خوب می خندد، و با مقدار زیادی حماقت ادامه می دهد. او رنگ بسیار روشنی دارد، تقریباً زرد، ممکن است پسر زرد نامیده شود. هیچ علامت محسوسی ندارد آن‌ها لباس‌های متنوعی دارند که گفتن چیزی در مورد آنها تقریباً بیهوده است. بدون شک نام خود را تغییر خواهند داد. من پاداش فوق را به آنها خواهم داد.

هزار دلار یا پانصد دلار برای هر یک از آنها، اگر برده شوند و در هر زندانی در مریلند اسکان داده شوند، تا دوباره آنها را بگیرم. همچنین دو نفر از آقای داد که در همسایگی زندگی می کردند، در همان زمان رفتند. بدون شک همه آنها در کنار هم هستند. پنج روز پس از فرار از شهرستان کارول، به ایستگاه فیلادلفیا رسیدند.

آنها روحیه خوبی داشتند و خستگی و محرومیت سفر را شجاعانه تحمل کرده بودند. یک مصاحبه رایگان و جالب بین این مسافران و کمیته انجام شد که اطلاعات زیادی را به دست آورد، به ویژه در مورد عملکرد سیستم در مزارع، که آنها شانس فرار از آن را داشتند. از هر یک از طرفین کاملاً سؤال شد که چگونه زمان با آنها در خانه یا بهتر است بگوییم در زندان سپری شده است.

اربابان آنها چه نوع مردانی بودند، چگونه غذا می دادند و لباس می پوشیدند، شلاق می زدند، می خریدند یا می فروختند، آیا آنها بودند. اعضای کلیسا، یا نه، و بسیاری از سؤالات دیگر نیازی به برشمردن روابط داخلی که بین آنها و اربابانشان وجود داشت، نیست. این سؤالات را آنها به روش خود و با هوشمندی پاسخ دادند.

در مجموع، سهم آنها در برده داری نسبت به میانگین دوندگی بردگان مساعدتر بود. هیچ سابقه ای از درمان بسیار شدید ثبت نشده است. در واقع، تذکراتی که از آنها می شد بسیار مختصر بود، و با توجه به نحوه دقیق توصیف آنها در “خورشید بالتیمور” توسط صاحبان آنها، به سختی می توان روایت های آنها را مورد توجه قرار داد.

سالن آرایش قصر شاپرک : پاداش های سنگین، توصیف های زیبا و تصاویر زیبا در «خورشید» خواندنی بسیار جذاب بود. کمیته هوشیاری «خورشید» را برای چیزی جز این ادبیات خاص در نظر نمی گرفت و برای این منظور همیشه «خورشید» را کاغذی ارزان و قابل اعتماد می دانستند. یک مرد یا زن برده، که برای زندگی می دود، او با بسته ای بر پشت یا او با نوزادی در بغل، همیشه منظره بسیار جالبی بود و همیشه باید به یادگار بماند.

به همین ترتیب، توصیف‌هایی که برده‌داران ارائه می‌کنند، به‌عنوان یک قاعده کلی، قدرت هنری قابل‌توجهی و آگاهی کامل از خطوط فیزیکی این ویژگی عجیب و غریب را نشان می‌دهد. در واقع، هنر باید با دقت برای اهداف عملی مورد مطالعه قرار گرفته باشد. وقتی آگهی‌ها قبل از ورود دریافت می‌شد، که همیشه همین‌طور بود.

توصیف‌ها عموماً آنقدر واقعی به نظر می‌رسیدند که کمیته ترجیح می‌داد آنها را به کار نوشتن آگهی‌های جدید برای ارجاع بعدی ترجیح دهد. ما فکر می کنیم که نباید مورد شکایت هیچکسی باشد که آنقدر بدبخت بود که خدمتکاران خود را از دست داد، زیرا عادلانه است که به همه افراد ذینفع اعتبار دهیم.

درست است، گاهی برخی از این تبلیغات زیبا در معرض انتقاد ملایم قرار می گرفتند. آن که در رأس این گزارش قرار دارد، به وضوح از این شخصیت است. به عنوان مثال، در توصیف ایزاک، آقای توماس بی. اوینگز، او را به عنوان یک “رنگ بسیار روشن”، “تقریبا زرد”، “ممکن است یک پسر زرد نامیده شود.” در نفس بعدی هیچ علامت محسوسی ندارد.

این یک علامت جنوبی شناخته شده است که همه جا پذیرفته شده است. اشاره به خردمندان کافی است. با این حال، با قضاوت از آنچه از اسحاق در فیلادلفیا دیده شد، حیله گری بیشتر از “حماقت” در مورد او وجود داشت. برده‌ها گاهی که می‌خواستند فرار کنند، صاحبانشان را به این باور می‌رسانند که بسیار خوشحال و راضی هستند.

و با استفاده از این نوع حماقت، ظاهر را تا زمانی که فرصتی برای فرار فراهم شود حفظ می کرد. بنابراین اسحاق ممکن است از این خردمندی برخوردار باشد که در نظر استادش بیهوده به نظر می رسید. که برده داران، بیش از همه، عادت داشتند برای تشویق به حماقت، خندیدن بلند، بانجو نوازی، کم رقصی و غیره، در محل آموزش، فضیلت، عزت نفس و حمل مردانه، عذاب خاص بکشند.

دارندگان خود شاهد هستند. از آنجایی که آقای رابرت داد نیز بازنده بود، به همان اندازه که آقای توماس بی اوینگز، و از آنجایی که تبلیغات او با همان آزادی عمل و لحن بالا بود، به نظر می‌رسد که مناسب است که در اینجا وارد شود تا وزن و کاملی به آن بدهد . داستان. هم اوینگز و هم دید درجه قابل توجهی از جوانمردی جنوبی در آزادی پاداش های خود نشان دادند.

بدون شک، مبالغ هنگفتی که به این ترتیب ارائه می‌شد، احساس سرزنده‌ای را در سینه‌های شکارچیان برده برانگیخت. اما باید تصور کرد که فراریان ماهر با خیال راحت به فیلادلفیا رسیدند قبل از اینکه شکارچیان حتی اولین عطر را در مسیر خود داشته باشند. تا به امروز، با صاحبان همه ممکن است رمز و راز عمیقی باشد. اگر چنین است.

سالن آرایش قصر شاپرک : می توان امیدوار بود که آنها ممکن است به حل این شگفتی ها علاقه داشته باشند. مقالاتی که با این دقت توصیف شده اند، اکنون باید اجازه داشته باشند که به قول خودشان شهادت دهند.