سالن آرایشی ثنا

سالن آرایشی ثنا : گفته می شد که ارباب و معشوقه او اعضای “کلیسای باپتیست جنوبی” بودند و هر دو تا یک سال یا بیشتر قبل از رفتن آلفرد، شخصیت های خوبی داشتند. از آن زمان اختلاف بسیار شدیدی بین آنها رخ داد که منجر به جدایی آنها، دعوی سنگین و در نتیجه هزینه های کلان شد. به عقیده آلفرد، این مشکل خانگی بود که فروش او را ضروری کرد.

رنگ مو : از محاسن اتهامات سنگین اربابش علیه معشوقه اش، آلفرد اظهار داشت که هیچ نظری نداشته است. با این حال، او می‌دانست که استادش یک استاد مدرسه به نام کانوی را به خاطر وضعیت غم‌انگیز خانواده‌اش سرزنش می‌کند. زمان نمی‌توانست از شادی فراوان آلفرد که از این واقعیت به دست می‌آید بگوید که «پاشنه‌های» او را از بازار جنوبی نجات داده است.

سالن آرایشی ثنا

سالن آرایشی ثنا : به همان اندازه دشوار خواهد بود که ابراز علاقه کمیته به این مسافر و فرار شگفت‌انگیز او در حالی که این حزب از نظر تعداد بسیار محترم بود و همدردی زیادی داشت، با این حال آنها هیچ زخم یا کبودی برای نشان دادن نداشتند، یا گزارش های بسیار سختی برای ارائه نسبت به اسارت خود نداشتند. رفتاری که با آنها شده بود.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

تقریباً به اندازه ای که بردگی می توانست تحمل کند بود. و وضعیت جسمانی مسافران نشان می دهد که آنها برای رژیم غذایی به چیزی بهتر از شاه ماهی و کیک ذرت عادت کرده اند. جولیوس که به اندازه کافی موفق شد همسر و پسرش را با خود بیاورد، نمونه فوق العاده ای با ابعاد عضلانی بود. اگرچه مردی جوان بود.

اما بیست و پنج سال، دویست و بیست و پنج پوند وزن داشت. او از تاج سر تا کف پا بلند و خوش اندام بود. و نه او کاملاً عضلانی بود. او از نظر شوخ طبعی و زیرکی مادر به خوبی متعادل بود. با نگاه کردن به گودالی که از آنجا تحویل داده شده بود، می‌توانست داستان بسیار جالبی از آنچه تجربه کرده بود تعریف کند، که از آن آشکار بود.

که او یک ناظر بیکار از آنچه نسبت به مؤسسه عجیب و غریب گذشته بود نبوده است. به خصوص کاملاً مطمئن بود که او هرگز چیزی دوست داشتنی یا گزارش خوب متعلق به سیستم ندیده بود. تا آنجا که به روابط شخصی او مربوط می شود، او اذعان داشت که فردی به نام آقای رابرت هولان، خود را به عنوان استاد بر او تحمیل کرده است.

و همین مرد نیز به ناحق تمام وقت خود را مطالبه کرده است، و همه امتیازات مشترک و ویژه را از او سلب کرده است. ; علاوه بر این، او را از تحصیل و غیره محروم کرده بود، که قبل از ترک مریلند به اندازه کافی بد به نظر می رسید، اما در پرتو آزادی، و از دیدگاه ایالت آزاد، این ایده که “غیرانسانی بودن انسان نسبت به انسان” باید چنین غول آسا فرض شود.

نسبت هایی که باعث می شد او همنوع خود را بگیرد و او را در اسارت دائمی نگه دارد، در نهایت شگفت انگیز بود. جولیوس در مریلند در تاریکی نگه داشته شده بود، اما در خاک آزاد، نور تا حدی تقریباً گیج‌کننده بر روی دید حیرت‌انگیز او هجوم آورد. ژولیوس فکر می‌کرد که ارباب او مردی «محتوا و بسیار عالی» بود، زیرا آنها از کار بدون مزد به دست آمده بودند.

سالن آرایشی ثنا : در بررسی او، اشاره ای نه تنها به اربابش، بلکه به معشوقه اش نیز شد، که در آن او گفت که او “زنی نزاع و خرچنگ، با اندام متوسط ​​است.” او برای اینکه دلیلی برای رفتنش به این شکل نشان دهد، عنوان کرد که «دو سه بار» قبل از فرار غوغا شده بود و شایعه شده بود «به زودی فلانی باید فروخته شود».

این همان چیزی بود که شیطنت در مورد “فرار” انجام شد. رنگ جولیوس تقریباً مشکی بود و با توجه به عدم یادگیری کتاب، گفتارش بسیار خوب بود. رفتار او کاملاً خوددار و قابل ستایش بود. همسر و پسرش به طور کامل در محبت های او سهیم بودند و به نظر می رسید که از اینکه صورتشان به سمت کانادا برگردانده شده بود، خوشحال بودند.

در اینجا به سختی نیازی به بیان بیشتر از آنها نیست. هنری حدوداً بیست و سه ساله بود، پوستی فعال داشت و پوست قهوه ای داشت و همان طور که اعمالش ثابت می کرد، جدی ترین توجه خود را به مسئله آزادی معطوف کرده بود. در حالی که نه می توانست بخواند و نه بنویسد، می توانست فکر کند.

با توجه به رابرت هولان، از نحوه بیان خود، هیچ مردی در تمام طیف خاطرات او بیشتر از او به یاد نمی‌ماند. شیفتگی او در دوران تحت رهبری هولان به سختی فراموش خواهد شد. هر موجودی که به این ترتیب از حقوق خود محروم شده بود، به سختی می‌توانست همدردی کند. با این حال، در مواردی از این دست، منظره و زبان چنین فردی بسیار چشمگیر بود.

از این حزب، ادوارد، پسری هفده ساله، ابراز همدردی کرد. او نیز توسط هولان ادعا شد. او از آرایش بدنی خوبی برخوردار بود و به نظر می رسید برای پایان عالی ای که در نظر داشت، یعنی اقامت در کانادا، ارزش زیادی قائل بود.

افشاگری‌های این مسافران دردناک بود و اگر جایی برای شک و شبهه وجود داشت اعتباری به حساب نمی‌آمد. جان وسلی سی و دو ساله بود، با حالتی پر جنب و جوش، چهره ای دلنشین، رنگ تیره و جثه معمولی. در رها ساختن ذهن خود به کمیته موضوع همه جانبه مربوط به نحوه رفتار با او به عنوان یک برده و شخصیت کسانی که به او ستم کرده بودند.

سالن آرایشی ثنا : او اظهار داشت که قربانی مرد یا حزبی به نام جانسون شده است که جان در خانواده او شاهد برخی از بلندترین مراحل بربریت بوده است. او گفت: “این جانسون ها به خاطر بدرفتاری با خدمتکاران خود بدنام بودند.

چند سال پیش یکی از برده های آنها که یک کاوشگر بود، در یک شب سرد در جعبه مربی نگه داشته شد، زمانی که آنها در یک توپ بیرون بودند تا اینکه تقریباً تا حد مرگ یخ زد.