سالن آرایش و زیبایی گیوا

سالن آرایش و زیبایی گیوا : من هنوز هم برادرت هستم الیجا هیلتون سلیمان براون. وارد در هر شهر ریچموند. این نامزد برای کانادا موفق شد یک اسکله خصوصی در کشتی بخار سیتی ریچموند بگیرد.

رنگ مو : او بردگی را به عنوان یک سختی بزرگ می‌نگریست و مدت‌ها به دنبال فرصتی برای رهایی خود بود. او عادت داشت زمان معشوقه‌اش را استخدام کند که برای آن ماهی ده دلار می‌پرداخت. این مبلغ نتوانست معشوقه را راضی کند، زیرا او تمایل داشت او را به کارولینای شمالی بفروشد، جایی که سهام Slave در آن زمان قیمت های بالایی داشت.

سالن آرایش و زیبایی گیوا

سالن آرایش و زیبایی گیوا : به این ترتیب او قادر به ترک معشوقه قدیمی خود، مری A. Ely، در نورفولک، محل اقامت او، و میدان بندگی خود شد. سلیمان تنها بیست و دو سال سن داشت، نه سایز متوسط، رنگ تیره و از توانایی طبیعی بسیار بالایی برخوردار بود.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

ایده کارولینای شمالی و یک استاد جدید، سلیمان را نسبتاً عصبی کرد و به این ترتیب او را وادار به فرار کرد. به محض رسیدن به کمیته، از توجهی که به او شده بود، بسیار قدردانی کرد و پس از یک روز استراحت مناسب، شادمانه راهی راه شد.

با کمال خرسندی باید به شما اطلاع دهم که سالم به سرزمین آزادی رسیده ام. با تشکر از دوستان مهربانی که در اینجا به من کمک کردند. خدا را شکر که در خاک آزاد قدم می گذارم.

من انتظار دارم فردا بروم سر کار در یک کارخانه بخار. من دوست دارم اگر مشکل زیادی نیست، آقای مینهت، مهماندار قایق را که من با آن پیاده شدم، وقتی به نورفولک رسید، ببینید تا به جایی که لباس های من است برود و بیاورد. به شما، و شما آنها را از طریق راه آهن از طریق پل معلق به سرپرستی کشیش هیرام ویلسون، سنت کاترینز، منطقه نیاگارا، غرب کانادا هدایت می کنید.

شما اشاره کردید که آیا من آقای فورمن را دیدم. قرار بود پیامی برسانم – او اینجا نیست. دیروز دو نفر را در کلیسا از نورفولک دیدم که در آنجا می شناختم.

سالن آرایش و زیبایی گیوا : ویلیام از دست لوئیس رابرتز، که کشاورزی را در شهرستان بالتیمور دنبال می کرد، گریخت. ویلیام در صحبت کردن از او، شخصیت “مردی خشن و خشن” را به او داد که صاحب ۹ سر برده بود. دو تن از خواهران ویلیام در زمان خروج رابرتز در بازداشت بودند.

بهانه فرار او «بدرفتاری» بود. در سفر به شمال، او به کلمبیا (در پنسیلوانیا) رفت و ماشین‌ها را به فیلادلفیا برد. کمیته مسئولیت او را بر عهده گرفت و با کمک های معمول به او، امیدوارانه او را به راه خود فرستاد. پس از رسیدن ایمن به کانادا، فکر همسرش در سرزمین اسارت چنان بر ذهنش فشار آورد که از او خواسته شد تا برای نجات او تلاش کند.

نامه زیر که توسط کشیش اچ. ویلسون از طرف او نوشته شده است، احساسات و خواسته های او را در رابطه با او نشان می دهد نامه تشویق کننده شما، به جان اسمیت، به درستی توسط او دریافت شد، و از من درخواست می شود که دوباره از طرف او بنویسم.

دوست رنگین پوست او در شهرستان بالتیمور، که به طرح های او علاقه مند است، توماس کوک است، که او آرزو می کند که به او خطاب کنید، اداره پست بالتیمور، مراقبت از آقای توماس اسپایسر. او نامه ای از توماس کوک به تاریخ ۶ ژوئن دریافت کرده است، اما زمان زیادی به دست او رسیده است. او آرزو می کند.

که شما به کوک بگویید که نامه اش را دریافت کرده است و دوست دارد که با همسرش تماس بگیرد و به او بفهماند که حالش خوب است، اینجا خوب است و دوست دارد او بیاید. در اسرع وقت او از آنجایی که او یک زن آزاد است، بدون شک هیچ مشکلی در راهیابی او وجود نخواهد داشت. او در همسایگی سنت کاترینز کار می کند.

اما دوازده مایلی از آبشار نیاگارا فاصله دارد. لطفاً به خاطر بیاورید که به توماس کوک، تحت مراقبت توماس اسپایسر، اداره پست بالتیمور مراجعه کنید. همسر اسمیت در یا نزدیک مکانی است که او از آنجا آمده است، و بدون شک، توماس کوک همه چیز را در مورد وضعیت و شرایط او می داند. لطفاً در صورت تمایل مجدداً به جان اسمیت بنویسید و از توماس کوک نیز بخواهید که همین کار را انجام دهد.

با احترام به شما در امر بشردوستی از آنجایی که مسیر سفر، از طریق راه آهن زیرزمینی، تحت مساعدترین شرایط، حتی برای جنس خشن، آنقدر سخت بود که بتوان قوی ترین اعصاب را آزمایش کرد، و ایمان شجاع ترین شجاعان، هر زنی را که پیروز شد، امتحان کرد. آزادی او، با این اقدام خطرناک، شایسته بزرگداشت است.

بنابراین، مایه خرسندی است که نام آن جانسون و لاوینا وولفلی را که در سال ۱۸۵۷ از مریلند گریختند، از کتاب رکورد قدیمی منتقل کنیم. آن قد بلند و به رنگ شاه بلوطی تیره، با ظاهری باهوش و حدود بیست و چهار سال سن داشت. او موقعیت های مختلفی را به عنوان یک برده پر کرده بود. گاه از او می خواستند در آشپزخانه خدمت کند و گاه در مزرعه با گاوآهن و بیل و امثال اینها کار می کرد.

با این حال، او یکی از اعضای “کلیسای متدیست زمان قدیم” بود. در دارایی برده فقط به اندازه پنج یا شش سر سرمایه گذاری کرده بود. حدود سه سال قبل از فرار آن، یکی از برادرانش فرار کرد و به کانادا رفت.

سالن آرایش و زیبایی گیوا : این شرایط چنان خشم مالک را برانگیخت که او اعلام کرد که “تمام” مالکیت خود را خواهد فروخت. بر این اساس آن به زودی در بلوک حراج قرار گرفت و توسط مردی به نام ویلیام مور خریداری شد.