سالن آرایش در تهرانپارس

سالن آرایش در تهرانپارس : در سیراکیوز، فرانک (رهبر) که با امیلی نامزد کرده بود، به این نتیجه رسید که ممکن است این گره در UGRR گره بخورد، اگرچه بی پول است، تا موضوع را یک روز بیشتر به تأخیر بیاندازد. بدون شک، شجاعت، مبارزات و آزمایشات امیلی در طول سفر، به تخمین او، اندکی بر جذابیت او افزوده بود. بنابراین، پس از مشورت با او در مورد این موضوع، تأیید او به زودی به دست آمد.

رنگ مو : او بسیار محتاط و عاقل بود که از دست کسی که ثابت کرده بود دوستی واقعی برای آزادی است و همچنین به او فداکار است، خودداری کند. بر این اساس، این دو نفر در ایستگاه UGRR، در سیراکیوز، توسط سرپرست – کشیش یکی ساخته شدند. جی دبلیو لوگن. پس از این رویداد شاد، آنها به سمت تورنتو رفتند و با خوشحالی توسط انجمن بانوان به دلیل کمک به پناهندگان رنگین پوست مورد استقبال قرار گرفتند.

سالن آرایش در تهرانپارس

سالن آرایش در تهرانپارس : خانم گرگسبی و خانم گراهام، نسبتاً بیمار بوده اند، اما امیدواریم خیلی زود خوب شوند. آنها توسط انجمن بانوان مورد توجه قرار گرفته اند و از هر توجهی که دریافت کرده اند بسیار سپاسگزار هستند. شخص انفرادی، خانم گریوز، نیز تحت مراقبت قرار گرفته است. همچنین جعبه او مراقبت خواهد شد. او بسیار خوب است، اما نسبتا کسل کننده است.

با این حال، او دوستانی پیدا می کند و با خداحافظی بیشتر احساس می کند که در خانه است. خانم وانزر خیلی خوب است. و همچنین ویلیام هنری ساندرسون جوان. همه آنها روحیه نسبتاً خوبی دارند و من شک ندارم در هر کاری که بخواهند موفق شوند. در این میان، مردها مشغول خرد کردن چوب هستند و خانم‌ها در حال خیاطی فراوان هستند.

ما همیشه خوشحالیم که پناهندگان رنگین پوست خود را در اینجا امن می بینیم. من می مانم آقا عزیز با احترام خزانه دار انجمن بانوان برای کمک به پناهندگان رنگین پوست. برای مدتی فرانک از آزادی تازه به دست آمده و عروس شاد با چشم اندازهای روشن در اطراف لذت برد. اما فکر اینکه خواهران و دیگر خویشاوندان را در اسارت رها کرده باشد.

در میان شادی او مایه اندوه بود. اما دیری نپایید که تصمیم گرفت آنها را تحویل دهد یا «در تلاش بمیرد». او که عمداً برنامه‌های خود را برای رفتن به جنوب تشکیل می‌داد، تصمیم گرفت تمام مسئولیت تمام خطراتی را که با آن روبرو می‌شد به عهده بگیرد. او حتی یک کلمه از کاری که قرار بود انجام دهد برای یک روح زنده فاش نکرد.

با «بیست و دو دلار» پول نقد و «سه تپانچه» در جیب، با قطار رعد و برق از تورنتو به سمت ویرجینیا حرکت کرد. با رسیدن به کلمبیا در این ایالت، او فکر کرد که نمی‌تواند بیشتر از این با وسایل حمل‌ونقل عمومی ادامه دهد، در نتیجه سفر طولانی خود را با پای پیاده آغاز کرد و با نزدیک شدن به قلمرو برده‌ها، به طور کامل شبانه سفر کرد.

سالن آرایش در تهرانپارس : او به مدت دو هفته، شب و روز، از اعتماد به خود در هیچ خانه ای اجتناب کرد، در نتیجه مجبور شد در جنگل اقامت کند. با این وجود، در آن فاصله زمانی او موفق شد یکی از خواهرانش و شوهرش و یکی دیگر از دوستان را در معامله تحویل دهد. به سختی می توانید شگفتی کمیته را در بازگشتش تصور کنید، زیرا آنها به او نگاه می کردند.

و به “اعمال نجیب جسارت” و پیروزی او گوش می دادند. مردی شجاع تر و خوددارتر که هرگز ندیده بودند. او می دانست برده داری چیست و در مأموریتش چه خطراتی را احاطه کرده است، اما برخلاف اکثر مردان، با داشتن شجاعت واقعی، هیچ مشکل نگران کننده ای را در مسافتی نزدیک به هزار مایلی در مسیر پست، از طریق کشور دشمن، جایی که ممکن است در آنجا داشته باشد، تصور نمی کرد.

حقیقت گفت: “من نمی توانستم بدون دویدن دستکش اوباش و آدمکش ها، زندان ها و ندامتگاه ها، ضابطان و پاسبان ها و غیره بگذرم.” اگر این قهرمان به موانع سر راه خود می اندیشید و بزرگ می کرد، مطمئناً از کشور دشمن دوری می کرد و خواهر و دوستانش در زنجیر می ماندند. افراد زیر توسط فرانک وانزر تحویل داده شدند. آنها غنائم او بودند.

این اقدام نجیب فرانک باید همیشه به عنوان یادبود و افتخار برگزار شود. گزارش مختصر کمیته که در بدو ورود آنها به دست آمده است به شرح زیر است.

جثه متوسط، رنگ شاه بلوطی تیره، باهوش و مصمم است. او توسط هاچینسون بیوه نگه داشته شد که او نیز صاحب حدود صد نفر دیگر بود. رابرت تا زمان مرگ شوهرش که سقوط قبل از فرار او اتفاق افتاد، او را یک “معشوقه بسیار سخت” می دانست. او فکر می کرد که این رنج غم انگیز باعث تغییر قابل توجهی در رفتار او با بردگانش شده است.

اما با این حال، از سوی او «هیچ چیز درباره آزادی گفته نشد». این سکوت رابرت به این معنی بود که او هنوز به این اصل اصلی بزرگ تبدیل نشده بود. از آنجایی که او هیچ چشم اندازی برای آزادی از طریق آژانس او ​​نمی دید، وقتی فرانک با گزارش خوبی از کانادا و دوستانش در آنجا به او مراجعه کرد، به سختی منتظر شنیدن اخبار باشکوه بود.

سالن آرایش در تهرانپارس : او بسیار مایل و مشتاق بود که از بردگی خارج شود. مادر پیر عزیزش، سارا دیویس، و چهار برادر و دو خواهر، ویلیام، توماس، فردریک و ساموئل، ویولت و الن، همه متعلق به خانم هاچینسون بودند.

همانطور که آنها برای او عزیز بودند، او هیچ راهی نمی دید که آنها را با خود ببرد، و نه آماده بود که یک روز دیگر زیر یوغ بماند. بنابراین او تصمیم گرفت که فرانک را همراهی کند، اجازه دهید هزینه هر چه ممکن است باشد.