سالن زیبایی دانژه جنت آباد

سالن زیبایی دانژه جنت آباد : در نتیجه آنها به آسانی مسیر او را تأیید کردند، در حالی که عمیقاً با همسر و فرزندان فقیر او همدردی کردند. او «قبل از فرار» حتی «جرأت نکرد» زن و فرزندش را که مجبور شد در زندان رها کند، آگاه کند. * * * * * اردوگاه جوزف هنری بلوک حراج شکست می خورد و یک تاجر برده ۱۴۰۰ دلار ضرر می کند. سال سن خود، کمپ به «خدمت یا کار» در شهر ریچموند، ویرجینیا، توسط دکتر K. Clark برگزار شد.

رنگ مو : او که به طور غیرمعمول باهوش و در عین حال بسیار خوش قیافه بود ، یک کالای قابل فروش بود. ارباب بدون اینکه نظر خود را در این مورد مشورت کند و یا کمترین تغییری را به او بدهد، یک روز با تاجری برای یوسف معامله کرد و در مقابل آن، هزار و چهارصد دلار پول نقد دریافت کرد. آقای رابرت پارت، از دفتر اکسپرس پارسون و کینگ، اتفاقاً از آنچه رخ داده بود آگاه بود.

سالن زیبایی دانژه جنت آباد

سالن زیبایی دانژه جنت آباد : و با فکر کردن به جوزف، به طور محرمانه تمام حقایق پرونده را در اختیار او قرار داد. برای تأمل او به سختی پنج دقیقه وقت داشت. اما او بلافاصله تصمیم گرفت آن روز را برای آزادی اعتصاب کند – آن روز عصر به خانه نرود تا به دست ارباب جدیدش تحویل شود. او در اجرای تصمیم جسورانه خود، خود را پنهان کرد و به مدت سه هفته در آنجا ماند.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

در این بین مادرش که یک برده بود تصمیم گرفت فرار کند، اما پس از یک هفته پیش‌بینی غم‌انگیز، «بی‌هوش شد و مبارزه را تمام کرد». اما یوسف نمی دانست تسلیم یعنی چه. تنها فکر او این بود که یک بلیط از برای کانادا تهیه کند، که با تلاش مداوم موفق به انجام آن شد. او خود را در یک کشتی بخار پنهان کرد و از این طریق به فیلادلفیا رسید.

خانم الیزابت براون از پورتسموث، ویرجینیا، شریدان را به عنوان دارایی خود ادعا کرد. او نسبتاً با مهربانی در مورد او صحبت کرد و احساس کرد که از او به عنوان یک چیز کلی “خیلی سخت استفاده نشده است”، اگرچه عاقلانه اضافه کرد: “بهترین استفاده به اندازه کافی بد بود.” شریدان تقریباً به بیست و هشتمین سالگی رسیده بود.

قد بلند و خوش اندام بود و از هوش قابل توجهی برخوردار بود. مدت زیادی قبل از اینکه تصمیم خود را برای فرار بگیرد، به دلیل یک جرم کوچک “با دستانش با طناب دراز شده بود” و “بی رحمانه شلاق خورده بود.” علاوه بر این، او “این حقیقت را فهمیده بود” که قرار است او را به حراج بگذارند. به زودی این چیزها تأملات جدی را به ذهن شریدان وارد کرد.

و در میان سؤالات دیگر، او شروع به تفکر کرد که چگونه می تواند بلیط را تهیه کند و از این “مکان عذاب” خارج شود، جایی که ممکن است از منافع خود برخوردار باشد. کار یدی. در همین حال و هوا، حدود روز چهاردهم آبان ماه، اولین قدم و جسورانه خود را برداشت. با این حال، او در پریشانی و گرفتاری خود به سراغ وکلای آموخته یا خادمین توانا انجیل نرفت، بلکه راه خود را «مستقیم به جنگل» طی کرد.

جایی که احساس می کرد در خلوت با حیوانات وحشی و خزندگان امن تر خواهد بود. نسبت به تمدن وحشیانه ای که در پورتسموث وجود داشت. روز اول در جنگل بی وقفه و به تنهایی به دعا گذراند. او در این مکان خاص خلوت “چهار شبانه روز” ماند، “دو روز به شدت از گرسنگی، سرما و تشنگی رنج برد.” با این حال، کسی که با او “دوست” بود.

و از محل اختفای او خبر داشت، توانست غذای او را به دست آورد و سخنان تسلیت آمیز را به او برساند. اما در پایان چهار روز، این دوست با مشکل مواجه شد و به این ترتیب شریدان در وضعیتی تقریباً ناامید رها شد تا از میان آب‌های عمیق و بادهای سر راه برود. در آنجا او نتوانست رضایت دهد که بماند و از گرسنگی بمیرد.

سالن زیبایی دانژه جنت آباد : بر این اساس، او آنجا را ترک کرد و محل انزوا دیگری – با یکی از دوستانش در شهر – برای یک هزینه مالی پیدا کرد. در یکی از کشتی‌های بخار که بین فیلادلفیا و ریچموند، ویرجینیا حرکت می‌کرد، یک گذرگاه مخفی برای او تهیه کردند. وقتی همسر فقیر خود جولیا را ترک کرد، او به اتهام ساده مظنون شدن به «در زندان دراز کشیده بود تا فروخته شود».

اغوا کردن در فرار شوهرش او به‌عنوان یک زن چیزی از «بربریت برده‌داری» را از تجربه‌ی روزمره می‌دانست، که زخم‌های بزرگ سر او نشان می‌داد – طبق شهادت شریدان. او مادر دو فرزند بود، اما هرگز اجازه نداشت که از هیچ یک از آنها مراقبت کند. شوهر که در گفتار یا عمل کمترین همدردی با او را کاملاً ناتوان کرده بود.

این مسکن تاریک ظلم را که در بالا به آن اشاره شد، ترک کرد و هیچ امیدی به دیدن همسر یا فرزندی در این دنیا نداشت. کمیته کمک‌ها و آسایش‌های همیشگی را به او داد و او را در حالی که صورتش به سمت بوستون بود به ایستگاه بعدی منتقل کردند. او شنیده بود که برده‌داران آنقدر به بوستون «لعنت» می‌کردند.

که به این نتیجه رسید که باید مکان کاملاً امنی برای فراری باشد. * * * * * جوزف کانیلند با نام مستعار جوزف هالسون. جوزف کانیلند در ۲۵ نوامبر ۱۸۵۳ وارد شد. او مردی ۲۶ ساله متعصب، تیره و باهوش بود. در زمان فرار جوزف، او متعلق به جیکوب نکیلند بود که به عنوان بخشی از دارایی پدرش وارث او شده بود.

سالن زیبایی دانژه جنت آباد : جوزف از استاد پیرش گفت که با او “خیلی خوب” رفتار کرده است، اما او این تصور را داشت که استاد جوانش “روحیه بدخیم” دارد. زیرا حتی قبل از مرگ ارباب پیرش، وارث او را می‌خواست، «جو» را بفروشد، و پس از مرگ پیرمرد، به نظر می‌رسید که اوضاع خیلی سریع به بحران می‌رسد.