سالن زیبایی در هدیش مال

سالن زیبایی در هدیش مال : بیست قدم دورتر در یک فروشگاه اسباب‌بازی هوستون، همین نوع اسباب‌بازی برای سال‌ها فروخته می‌شود. در گوشه ای گروهی از مردان جوان ایستاده اند. آن‌ها یقه‌های روبه‌پایین و گل داودی سبک جدید می‌پوشند. کلاه آنها به سمت عقب متمایل می شود و موهای جلوی آنها به سمت پایین کشیده می شود.

رنگ مو : در حال عبور به خانم ها خیره شده اند. چقدر چارلز داروین دوست داشت این مردان جوان را ببیند! اما افسوس! او بدون تکمیل زنجیره درگذشت. به تکه‌های مکالمه ادعایی که می‌توان آن‌ها را از فریب همزمان آن‌ها تشخیص داد گوش کنید: «دختر خوب، اما کمی هم-سیگار؟ من یکی را مدیون شما هستم – او دختر خوبی است.

سالن زیبایی در هدیش مال

سالن زیبایی در هدیش مال : اما – دوست‌داشتنی‌ترین کراواتی که تا به حال داشته‌اید – می‌توانست به هیئت من پول بدهد، اما آن کت و شلوار زیبا را دیدم – مرا از سالن بیرون انداخت – آن دختر مطمئناً یک پناهگاه دارد. یک سنت نیست، پیرمرد، یا من – پیرمرد گفت که باید بروم سر کار، اما – به آن بلوند نگاه کن که به من لبخند زد و – کوچولوی آبی – ضربه ای به چشمم زد.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

و من الان با او صحبت نمی کنم – نه، سبزه سفیدپوش – واقعاً دیوانه بودم و گفتم: گیجش کن – البته دکمه های پیوند. در گوشه ای زنی با عینک آبی نشسته است و اندامی را آسیاب می کند و دودکش لامپی روی آن قرار دارد و شمع پیه ای در آن می سوزد. چرا شمع، ناظر نمی داند. در کنار او پسر کوچک رنگ پریده اش خمیده است. یک بشردوست با نیکل بین انگشتانش به سمت او خم می شود.

در میان وحشی های نزدیک آلوین، او پسر کوچکی دارد که تقریباً هم سن و سال است و قلبش به درد می خورد. پسر کوچک بهار می آید. سیگاری در دهانش است و ترقه بزرگی را بین پاهای مرد نیکوکار پرتاب می کند. منفجر می شود؛ پسر با خوشحالی فریاد می زند. و نیکوکار می گوید: گل لعنت بر بچه و نیکلش را برای آبجو ذخیره می کند.

زنی با چشمان دور و دراز به پنجره نمایشی که با الماس و جواهرات می درخشد خیره شده است. لباس مشکی و چادرش نشان می دهد که او بیوه است. یک سال پیش بازوی نیرومندی که با عشق و امنیت به آن تکیه کرده بود غرور و شادی او بود. امشب زیر خاک حیاط کلیسا دوباره خاک می شود. و با این حال، او کاملاً متروک نیست.

او خاطرات شیرینی از عزیزش دارد تا او را حفظ کند. و علاوه بر آن، او به بازوی مردی که با او نامزد شده است، در زمانی که زمان عزاداری او تمام می شود، می گیرد و او در حال انتخاب حلقه نامزدی است. پلیسی در سایه یک سایبان کمین کرده و قمه اش در دست آماده ضربه زدن است. دو در آنطرفتر، مردی زندگی می‌کند که به زور رای منفی داد.

دیری نمی‌گذرد که پسر کوچک پیرمرد از پیاده‌رو بیرون می‌آید و شمع رومی را شلیک می‌کند و سپس پلیس ضربه می‌زند. یک فرمان شهری اجرا خواهد شد و یک پسر کوچک به آنجا منتقل خواهد شد. مردی در یک فروشگاه کالاهای شیک به سراغ فروشنده ای می رود. او می گوید: «می خواهم چیزی برای مادر همسرم بگیرم.

من فکر می کنم-” فروشنده می گوید: «جیمز، پیشخوان ۵ سنتی را به این آقا نشان دهید.» بازرگانانی که از مشتریان خود مطالعه می کنند، به سرعت متوجه می شوند که چه می خواهند. مردی که بدون شک یک روحانی است به یک فروشگاه مواد غذایی که در مجاورت یک سالن است می رود. فروشنده به او رسیدگی می کند.

او به ارزش ۱۰ سنت گوشت چرخ کرده برای پای می خرد و سپس درنگ می کند و گلویش را صاف می کند. “چیز دیگری مد نظر دارید؟” از فروشنده می پرسد. مرد روحانی با کراوات کامبریک سفیدش دست و پا می زند و می گوید: «فردا کریسمس خواهد بود، می‌دانی روز اندیشه‌های مقدس – صلح بر روی زمین، و – و – و – قلب‌های ما باید ستایش کنند.

سالن زیبایی در هدیش مال : با این حال، ما باید غذا بخوریم – ای – ای – پای چرخ کرده، می‌دانی. بچه‌های خانواده از آن لذت می‌برند – گوشت را اینجا بخورید – فکر می‌کنید، شاید – چیزی برای طعم دادن – فقط یک قطره از آن – فروشنده فریاد می زند: «اینجا، جیمی، برو داخل همسایه و برای این آقا یک پیمانه ویسکی بیاور.» کریسمس برای بسیاری لذت به ارمغان می آورد.

برخی از زندگی هایی را که به سختی آفتاب را می شناسند، روشن می کند. بسیار مورد سوء استفاده قرار می گیرد و فصل عیاشی و گناه می شود. اما برای کوچولوها این برای همیشه شادی است، پس بگذارید شاخ‌های حلبی دمیده شوند و طبل‌های قرمز به صدا درآیند، زیرا آن پاهای کوچک بی‌قرار و آن دست‌های کوچک کثیف در ساخت ملکوت بهشت ​​حرف اول را می‌زنند.

کریسمس همه مبارک باشه. ( هوستون دیلی پست ، صبح چهارشنبه، ۲۵ دسامبر ۱۸۹۵.) شب سال نو و چگونه به هیوستون آمد با گذشت سال قدیم به صورت تصادفی ترسیم شده است ما که به درستی از سال نو استقبال می کنیم، باید آن را با چشم خوشبین بنگریم و با زبان پوشیده توبه کننده ستایش کنیم.

ما باید این حکم سرد را که تاریخ تکرار می شود را از دل خود دور کنیم و بکوشیم که کمبودهای روز تا فردا برطرف شود. از آنجایی که زمزمه های تخیلی با ما می گویند که در نیمه شب نظم قدیمی تغییر خواهد کرد و به نظم جدید تسلیم می شود، اجازه دهید در صورت امکان، همه دانش های خلاف آن را کنار بگذاریم و در افسانه ای که زنگ های شادی می گویند لذت ببریم.

بخش دلخواه انسان از زمان به ساعت، روز و سال هیچ تکان محسوسی در زیر لاستیک بادی بی‌صدا چرخه سال‌ها ایجاد نمی‌کند. هیچ چوب فانی نمی تواند آن چرخ را سوراخ کند.

زمان پدر پیر «سوزن» است و بدون چراغ یا زنگ هشدار سوار می‌شود. سال‌هایی که برای ما سنگ‌های عمودی هستند، مانند سنگ‌ریزه‌ای هستند که در زیر او ریخته شده‌اند.

سالن زیبایی در هدیش مال : اما برای ما، از چند روز و یک شب مرخصی گاه به گاه، آنها به عنوان هشداری عمل می کنند تا ساعت را بر صفحه ساعت قدرتمندی که عقربه ها بی صدا حرکت می کنند و هرگز به عقب بر نمی گردند، یادداشت کنیم.