رنگ مو طوسی دودی پسرانه

رنگ مو طوسی دودی پسرانه : ماشین‌های آتش نشانی و پلیس و سرویس‌های بهداشتی همدیگر را شلوغ کرده و با کامیون‌های جراح درختان که برای جابجایی درختان افتاده، و کامیون‌هایی که برای عموم مردم آماده بودند تا به هر صدایی از قدرت بپردازند، با گلگیرها برخورد کردند. اما هیچ وضعیتی وجود نداشت جز اینکه هیچ موقعیتی وجود نداشت. آتشی نبود.

مو : به سمت خانه پدرش رفت. اگر او به او وفادار بود – چرا همه چیز را به طور قابل توجهی پیچیده می کرد. اما او احساس کرد که باید این موضوع را کشف کند. او به محلی که ندا در آن زندگی می کرد نزدیک شد. این یک منطقه مسکونی به خصوص مطلوب بود. خانه ها بزرگ و با ظرافت طراحی شده بودند و باغ ها به ویژه سرسبز بودند. در حال حاضر او موسیقی پیش رو شنید.

رنگ مو طوسی دودی پسرانه

رنگ مو طوسی دودی پسرانه : هدان به هر پلیسی ضربه می‌زد. اما از آنجایی که آنها تپانچه های بیهوشی خود را در جیب های خود حمل می کردند – فکر ندا از رضایت او کم کرد. این یادداشت می‌تواند جعلی محض باشد، یا پلیس می‌توانست از طریق خیانت خدمتکاری که با آن به سفارت فرستاده بود، متوجه آن شده باشد. ارزش دانستن آن را دارد.

موسیقی زنده. اون پیش میرفت. او به جایی رسید که شهروندان در حال قدم زدن زیر درختان خیابان مکث کرده بودند تا به ملودی و صدایی که همراه آن بود گوش دهند. و موسیقی و جشن در خانه ای بود که ندا در آن زندگی می کرد. در همان شبی که او را به حبس ابد محکوم کرده بودند، یک مهمانی داشت. این یک شوک بود. سپس هجوم وسایل نقلیه به راه افتاد و کامیون های پلیس جلوی در مشغول تخلیه پلیس بودند.

اطراف خانه حلقه زدند و عده ای با عجله در زدند و بستری شدند. سپس هدان با بی حوصلگی برای خودش سر تکان داد. فرار او از سفارت اکنون معلوم بود. بدون شک، شکست تله ای که یادداشت ندا طعمه کرده بود گزارش شده بود. پلیس اکنون تمام شهر را به تله ای برای یک برون هودان تبدیل کرده بود، و آنها ابتدا به محتمل ترین مکان ها نگاه می کردند، سپس مکان های احتمالی او را جستجو می کردند.

تا زمانی که این کار به پایان رسید، آنها را جستجو کردند. پلیس‌هایی از شهرهای دیگر به شهر سرازیر می‌شوند و هر اینچ مربع از آن را برای او جستجو می‌کنند. و مطمئناً و مطمئناً آنها فوری ترین و بی خطاترین اقدامات احتیاطی را برای اطمینان از عدم بازگشت او به سفارت انجام می دهند. این وضعیتی بود که هدان را فقط همان صبح وحشتناک می کرد. اما حالا فقط سرش را با ناراحتی تکان داد.

او حرکت کرد. او با تلاش برای وادار ساختن یک تمدن صنعتی به چیزی که نمی‌خواست – یک پیشرفت فنی در یک دستگاه الکترونیکی استاندارد – به دردسر افتاده بود. او تا حدودی با دادن چیزی که قطعاً می خواستند به زندانبانانش از دردسر خلاص شده بود – مشاهده او که ظاهراً در حال خودکشی در سلول در ساختمان بازداشت بود. او دوباره از سفارت بیرون آمده بود و به ناظران بیرونی منظره‌ای را که فوراً می‌خواستند نشان می‌داد.

رنگ مو طوسی دودی پسرانه : چهره‌ای که مخفیانه از دیوار سفارت پایین می‌آمد. او خود را در کمین افراط کرده بود، اما راه بازگشت به سفارت… فاصله چندانی با خانه ندا تا یک کیوسک ایمنی عمومی که به صورت تزئینی در گوشه خیابان قرار داشت، نبود. وارد آن شد. البته بدون مراقبت بود این به سادگی یک تاسیسات بیرون از در بود که در آن می‌توان پلیس را احضار کرد یا آتش‌سوزی را گزارش کرد.

یا موارد اضطراری را توسط شهروندان مستقل از ارتباطات معمولی خانه توصیف کرد. به ذهن هدان رسیده بود که مقامات سیاره ای از شنیدن وضعیتی در مکانی که به نظر می رسد اشاره ای به حضور او داشته باشد بسیار خرسند خواهند شد. انواع خدمات عمومی وجود داشت که خوشحال می‌شدند در خطوط خود به طرز چشمگیری کار کنند. دفاتری وجود داشتند.

که از فرصتی برای نشان دادن کارایی خود خوشحال می شدند. او از ژنراتور مایکروویو خود – که در برد کوتاه کافی می‌توانست هر چیزی را اتصال کوتاه کند – روی دستگاه موجود در کیوسک استفاده کرد. کاملا ساده بود، اگر کسی بداند چگونه است. او با نوعی دقت و دقت کار می کرد، این مورد را کوتاه می کرد، آن را کوتاه می کرد، این تماس اضطراری دیوانه وار را انجام می داد.

آن دروغ بی اساس را بیان می کرد. وقتی از کیوسک بیرون رفت، سریع به سمت قراری که گذاشته بود رفت. و در حال حاضر زمزمه شهر در شب صداهای جدیدی به آن اضافه شده است. آنها به عنوان یک غوغای ضعیف و گیج کننده در لبه های شهر شروع شدند. هیاهو به سمت مرکز حرکت کرد و هر چه می آمد بلندتر می شد.

رنگ مو طوسی دودی پسرانه : زنگ‌ها و آژیرها و بوق‌های بیپر به همه وسایل نقلیه غیررسمی هشدار می‌داد که از مسیر خودداری کنند. در بزرگراه مرتفع، هیولاهای فلزی که خرخر می‌کردند، با هیجان جیغ می‌زدند. در خیابان‌های معطر کوچک، وسایل نقلیه کوچک با زوزه‌های نسبتاً بلندتری هجوم می‌آوردند. کامیون‌های پلیس از سوراخ‌هایشان بیرون ریختند و شجاعانه در تاریکی فرو رفتند.

واحدهای پخش سیگنال اضطراری دادند و هوا را قطع کردند تا امواج اتر آرام را در اختیار مقامات قرار دهند. همه این صداها و این همه هیاهو به سمت یک نقطه حرکت کرد. بخش‌های بیرونی شهر آرامش سابق خود را بازیافتند، مگر اینکه موسیقی کمتری وجود داشت. پخش ها خاموش بود اما صدای ماشین‌های مسابقه‌ای که برای حق تقدم فریاد می‌زدند.

وقتی به سمت میدان باز بزرگی که سفارت بین ستاره‌ای در آن قرار داشت متمرکز می‌شد، بلندتر و شدیدتر می‌شد. از هر خیابان و خیابان تجهیزات آتش نشانی به آن میدان می ریخت. در میان و پشت سر، کامیون‌های پلیس با صدای بلند برای تقدم، آنها را همراهی می‌کردند و از جلو می‌دویدند. وسایل نقلیه اضطراری تمام دفاتر مدنی ظاهر شدند.

رنگ مو طوسی دودی پسرانه : همه آنها با اعتقاد زیادی به اهمیت خود. یک میدان باز بسیار بزرگ بود، آن فضای قبل از سفارت. از لبه آن، بنای یادبود اولین مهاجران در مرکز کوچک به نظر می رسید. اما حتی آن میدان وسیع مملو از کامیون‌هایی با انواع مختلف قابل تصور بود، از برج‌های شلنگی که می‌توانستند جریان‌های آب را چهارصد فوت مستقیم به بالا پرتاب کنند، تا واگن‌های مینیاتوری مشکل‌ساز تامین برق.