سالن زیبایی ویونا

سالن زیبایی ویونا : همانطور که می‌دانم می‌خواهید روزی انجام دهید؟» “با این حال. منظورم اینه که تو اینجا بمونی و شوهر این دختر عزیز بشی که لیاقت عروس پادشاه شدن رو داره. بیابان به راستی برای شما مانند گل سرخ شکوفا شده است. اما من توصیه نمی کنم که ازدواج شما یکباره انجام شود. به انگلستان برگردید و با دو یا سه سال تحصیل خود را برای دفتر خود آماده کنید.

رنگ مو : مثلاً فقط در آنجا می توانید ادامه دهید. ضمناً من تا بازگشت شما اینجا می مانم و تحصیلات همسر آینده تان را تکمیل می کنم. سپس، به دنبال انتصاب باشید، که متأسفانه در آفریقای جنوبی نیز نمی توانید به دست آورید.

سالن زیبایی ویونا

سالن زیبایی ویونا : روزی خداوند کلیسای خود را در این سرزمین برپا می کند و مانند دانه خردل می روید و مردم زیر سایه آن آرام می گیرند. اما آن زمان هنوز دور است. بگذار کار تو باشد، همانطور که من بوده، شیارها را برای بذری آماده کنم که در آن ریخته می‌شود.

لینک مفید : سالن آرایشگاه زنانه

آیا این کار را می‌کنی؟» سپس، ناگهان، کوبو با انگشت خود به دره ای باریک، پر از درختان پر از درختان از هر برگ، که بین دو یال بلند کوه می دوید، اشاره کرد و فریاد زد: «اون کلوف کودو. ما اکنون در امان هستیم!» ربع ساعت دیگر آنها را در پناه درختان نجیب آورد که شبکه سایه های خوشمزه آنها را بالای سرشان گسترش داد.

کوبو آنها را در مسیری هدایت کرد که به تدریج نزدیک به نیم مایل به سمت پایین شیب داشت، تا اینکه صدای آب جاری در گوش هایشان شنید و آنها خود را در حاشیه رودخانه ای عریض و سریع یافتند. فصل بیستم. یک قایق – سرنوشت مائومو – جزیره – یک ظاهر عجیب – شکار کرگدن – غریبه زیبا – دوباره نیک – تله کرگدن. فرانک، یک ساعت بعد، در حالی که هنوز روی ساحل چمن‌زار رودخانه دراز کشیده بودند.

گفت: “خب، ما اینجا هستیم.” “ما اینجا هستیم، از شما تشکر می کنیم، کوبو، برای همین. اما اینکه چگونه باید با هم کنار بیاییم، من را کاملاً شکست می دهد. این کانال باریکی نیست که بتوانید درختی را روی آن رها کنید. و اگر چنین بود، صخره های روبرو دو یا سیصد پا ارتفاع دارند و مستقیماً به داخل آب می روند.

برای حرکت کردن خیلی عمیق است و برای شنا کردن خیلی سریع است، حتی اگر در طرف دیگر مکانی برای فرود وجود داشته باشد که وجود ندارد. بچوانا به طور خلاصه پاسخ داد: “نمی خواهم از رودخانه عبور کنم.” «نمی‌خواهی از آن عبور کنی، کوبو؟» از وارلی پرسید: «چرا فکر کردم گفتی این نقطه‌ای است.

که چوما ممکن است ما را دنبال کند، اما او جرأت نمی‌کند از آن فراتر برود.» “من هم همین کار را کردم. الان ببین؛ تبر را به من بده.» در حالی که صحبت می کرد از جایش بلند شد و شروع به کندن شاخه های یک بید بزرگ کرد که در فاصله کمی از محلی که آنها در آنجا استراحت می کردند رشد می کرد و شاخه هایی را انتخاب کرد که قطر آنها حدود شش اینچ بود.

سالن زیبایی ویونا : وقتی تعداد کافی از آنها را جمع کرد، همه آنها را به طول یکنواخت حدود ده پا کاهش داد و آنها را کنار هم روی زمین گذاشت. سپس تعدادی از خزنده های انگلی را که تقریباً به اندازه تعداد زیادی طناب سخت و منعطف بودند، پاره کرد و شروع به بستن کنده ها به وسیله آنها کرد. “چی درست میکنی کوبو؟” نیک بعد از اینکه دقایقی با علاقه زیاد به کارش فکر کرد.

پرسید. «کلک بسازید، آن را با نی بپوشانید و روی رودخانه بیندازید. ما را به جزیره آنطرف می برد.» در حالی که به گروهی از درختان صحبت می کرد که ظاهراً در وسط کانال رودخانه رشد می کردند، در فاصله ای شاید یک مایلی اشاره کرد. «آنجا استراحت می‌کنیم.

میوه و ماهی فراوان پیدا می‌کنیم. سپس به دنبال افراد باسوتو می‌روم و به آنها درباره مردان سفیدپوست می‌گویم. «کلک را با نی بپوشانیم؟ پس بهتر نیست برویم و مقداری کم کنیم؟» وارلی را پیشنهاد کرد. “یا، بهتر است، نه. نیک و فرانک بهتر است بروند و آنها را جمع کنند، در حالی که من به شما کمک می کنم تا کنده ها را ببندید.” “خیلی خوب. آن دو تبر می گیرند.

یکی نی می کند، دیگری بازو می آورد.» آقای دی والدن بلافاصله پس از رسیدن به ساحل از خوابی که در آن فرو رفته بود بیدار نشد تا اینکه قایق تقریباً تکمیل شد. او بلافاصله متوجه هدفی شد که برای آن ساخته شده است. او گفت: «بدون شک، این ما را به اندازه کافی ایمن خواهد برد، و ما غذای فراوانی را در جزیره خواهیم یافت.

اما آیا بچواناها به مکان عقب نشینی ما مشکوک نخواهند شد و به دنبال ما نمی آیند؟ کوبو گفت: «بچوآناها در رودخانه زرد سرمایه گذاری نمی کنند. «به‌علاوه، اگر قایق‌سازی کنند، به آسانی گوسفندان، از جزیره تیراندازی می‌کنیم. کوبو همه آنها را با تیر و کمان می کشد – از تفنگ چیزی نگویید.

دی والدن گفت: «این درست است. «و علاوه بر این، ما می‌توانستیم از قایق خودمان برای فرار به ساحل مقابل قبل از آمدن آنها استفاده کنیم. خوب، بهتر است قایق را به داخل رودخانه فشار دهیم، نه؟ به نظر می رسد تمام شده است؛ و ماندن در اینجا بیشتر از چیزی که بتوان کمک کرد، حکمتی ندارد.» کوبو موافقت کرد.

و فرانک در آن لحظه با آخرین انبوه نی‌هایش بالا آمد، این چهار نفر با تلاش‌های یکپارچه‌شان، کارهای دستی خود را به آب انداختند، که به خوبی شناور بود. سپس اسلحه ها به همراه بقیه چمدان ها سوار شدند. برخی از میله‌های بلند انتخاب شده‌اند تا به‌عنوان پارو یا میله‌های سوراخ‌دار، بنا به موقعیتی که نیاز داشته باشد.

و ماجراجویان آماده شدند تا به محض پیوستن نیک، سفر خود را آغاز کنند. این کار را تقریباً بلافاصله پس از آن انجام داد، اما با عجله و هشداری نفس گیر. او به محض اینکه توانست.

سالن زیبایی ویونا : صدایش را فرمان دهد فریاد زد: «بر روی قایق برو و هل بده.» “بچوآناها دنبال ما هستند، با آن مائومو شرور در راس آنها.” با نهایت عجله از او اطاعت کردند. در عرض دو دقیقه آنها از ساحل رانده شده بودند و شروع به گرفتن جریان می کردند.