رنگ موی استخوانی و صدفی

رنگ موی استخوانی و صدفی : اگرچه بسیاری از رفتار شورشیان در رابطه با کاپیتان به راحتی قابل درک است، اما جنایت عمده بیرون راندن بسیاری از افراد بی گناه به رحمت باد و امواج، یا مرگ بر اثر گرسنگی و تشنگی که آنها باید باور می کردند این کار را می کرد. به ناچار آنها را سبقت گرفتن، غیر قابل درک است. در حالی که دور می شد و آنها را به سرنوشت خود واگذار می کرد. کسانی که در قایق بودند با نگرانی به ناخدا نگاه می کردند و در این فکر بودند که چه باید کرد.

مو : زمان زیادی را صرف این جزیره کنند. ساحل، و به آنها بیشترین آزادی ممکن داده شد. بنابراین، هنگامی که گیاهان میوه نان جمع آوری شدند، و آنها لنگر را در ۴ آوریل ۱۷۸۷ وزن کردند، بعید نیست که آنها از بازگشت به نظم سخت کشتی و ترک جزیره ای بسیار دوست داشتنی و جایی که ممکن بود بیزار باشند. برای زندگی در بزرگترین تجملات بدون هیچ نوع کار. کریستین، افسر سوم، از زمانی که کشتی سوار شدند.

رنگ موی استخوانی و صدفی

رنگ موی استخوانی و صدفی : شما را مجبور می کنم علف بخورید یا هر چیز دیگری که می توانید بگیرید” پایان داد و اولین مردی را که جرأت کرد تهدید به شلاق زدن کرد. دوباره شکایت کن در زمانی که در اوتاهایت بودند، چند تن از ملوانان به دلیل جرایم کوچک یا بدون دلیل شلاق خوردند و از سوی دیگر، در طول هفت ماه اقامت در جزیره، هم افسران و هم مردان اجازه داشتند.

تا ۲۷ آوریل، با کاپیتان بلایگ دائماً در آب گرم بود. بعدازظهر آن روز، وقتی کاپیتان روی عرشه آمد، چند نارگیل را که بین اسلحه ها انباشته شده بود، از دست داد. او بلافاصله گفت که آنها به سرقت رفته اند و بدون اطلاع مأموران ممکن است این اتفاق بیفتد. وقتی به او گفتند که هیچ یک از خدمه را ندیده‌اند که آنها را لمس کند، گریه کرد: “پس حتماً خودت آنها را گرفته‌ای!” پس از این، از آنها جداگانه سؤال کرد.

هنگامی که او نزد مسیحی آمد، دومی پاسخ داد: “من نمی دانم، قربان، اما امیدوارم که شما فکر نکنید که من در دزدی شما گناهکار هستم.” ناخدا فحش هولناکی داد و گفت: حتماً آنها را از من دزدیده ای وگرنه می توانستی حساب بهتری از آنها بدهی! او با بدرفتاری بسیار بیشتری رو به دیگران کرد و گفت: “شما رذل ها، همه شما دزد هستید، و با مردها ترکیب می شوید تا مرا دزدی کنید!

فکر می کنم بعداً یام های من را می دزدید، اما من به خاطر آن عرق شما را می خورم. ای دزدها! من نیمی از شما را مجبور می کنم قبل از اینکه از تنگه اندیور عبور کنید از دریا بپرید! سپس رو به منشی کرد و دستور داد که “فردا فقط نیم مثقال یام به آنها بدهید: اگر آنها را بدزدند ، آنها را به یک چهارم کاهش می دهم.

رنگ موی استخوانی و صدفی : در آن شب، کریستین، که به سختی از ناخدا شور و رنجش کمتری داشت، به دو نفر از میانی‌ها، استوارت و هیوارد، گفت که قصد دارد کشتی را روی یک قایق ترک کند، زیرا دیگر نمی‌توانست شک و توهین ناخدا را تحمل کند. او بسیار عصبانی و هیجان‌زده بود و برای اجرای نقشه‌اش تدارک‌هایی می‌گرفت، هر چند اینها باید با بیشترین پنهان کاری و دقت انجام می‌شد.

وظیفه او بود که ساعت چهار تا هشت صبح را بگیرد و این بار فکر کرد فرصت خوبی برای فرار است. او تازه به خواب بی قراری فرو رفته بود که او را صدا زدند تا نوبتش را بگیرد. او در حالی که مغزش هنوز هوشیار بود با احساس آسیب و اشتباه از جایش بلند شد و به طرز عجیبی زنده بود تا از هر فرصتی که ممکن است منجر به فرار از یک سرویس وحشتناک شود استفاده کند.

با رسیدن به عرشه، متوجه شد که جفت ساعت خوابش برده است و دیگر میان کشتی دیده نمی شود. سپس تصمیم ناگهانی گرفت تا کشتی را تصرف کند و با عجله از نردبان باند، قصد خود را برای متیو کوئینتال و آیزاک مارتین، دریانوردانی که هر دو تازیانه خورده بودند، زمزمه کرد. آنها به آسانی موافقت کردند که به او بپیوندند، و مشخص شد که چندین نفر دیگر از ساعت کاملاً مایل بودند.

یکی برای یافتن کلیدهای قفسه سینه به سمت زره پوش رفت و به او گفت که می‌خواهند به سمت یک کوسه شلیک کنند. کریستین سپس مردانی را که فکر می کرد می تواند به آنها اعتماد کند مسلح کرد و با قرار دادن یک نگهبان در کابین افسران، خود با سه مرد دیگر به کابین کاپیتان رفت. درست قبل از طلوع آفتاب بود که او را از تخت بیرون کشیدند.

رنگ موی استخوانی و صدفی : دستانش را به پشت بستند و تهدید کردند که اگر کمکی بخواهد یا مقاومتی بکند، فوراً او را خواهد کشت. او را با لباس شب به عرشه بردند و با چهار مرد برای محافظت از او در مقابل دکل میزن ایستادند. کریستین سپس دستور داد تا قایق را که قصد داشت آنها را در آن بیاندازد پایین بیاورند و یکی یکی به افراد اجازه داده شد از دریچه ها بالا بروند و مجبور شدند.

از کنار کشتی به داخل آن بروند. در همین حال، هیچ توجهی به تظاهرات، استدلال و دعای ناخدا نشد و تهدید به مرگ نجات یافت، مگر اینکه او ساکت بود. مقداری ریسمان، بوم، بادبان، یک چلیک کوچک آب و یک ربع و قطب نما در قایق گذاشته شد، همچنین مقداری نان و مقدار کمی رم و شراب. وقتی این کار انجام شد، افسران را یکی یکی بالا آوردند و به زور به کناری انداختند.

شوخی‌های خشن زیادی به خرج کاپیتان انجام شد، او همچنان در کنار دکل ایستاده بود و همه از زبان بد بسیاری استفاده می‌کردند. وقتی همه افسران از کشتی خارج شدند، کریستین گفت: “بیا، کاپیتان بلی، افسران و افراد تو اکنون در قایق هستند، و تو باید با آنها بروی؛ اگر کمترین مقاومتی را انجام دهی، فوراً کشته می‌شوی.

رنگ موی استخوانی و صدفی : او را در حالی که هنوز دستانش را پشت سر بسته بود از پهلو پایین آوردند و درست بعد از آن قایق با طناب به سمت عقب منحرف شد. برخی با اندکی دلسوزی برای آنها چند تکه گوشت خوک و مقداری لباس و دو یا سه عدد کتلت انداخت. این تنها سلاح هایی بود که داده شد. در مجموع نوزده مرد در این تنگه رقت انگیز بودند.