فرق پروتئین تراپی با کراتینه

فرق پروتئین تراپی با کراتینه : که کراوات بپوشد، لحظه ای که یک بار قبل از عمل او را به اتاق عمل برده بودند، روزی که شجاعتش را جمع کرده بود و تصمیم گرفت می تواند بخرد «دکل کوچک» قبر، مضطرب، چشمان مهربان استرنگ به عنوان صبحی که دویده بود به میز اچ کردن خم شد تا خیابان شفتسبری و آن را از دست داد.

رنگ مو : و کنداکتور داشت خندید، آن ساعت با مارادیک در باشگاه، نورها، عطرها، سرما مه دهان، بینی، چشمانش را غرق می کند – سپس فضای سرد، الف باد خروشان و سکوت . . . بعد از آن چقدر عجیب به نظر می رسید – و چند ساعت بعد به نظر می رسید باید چند ثانیه طول بکشد.

فرق پروتئین تراپی با کراتینه

فرق پروتئین تراپی با کراتینه : برای اینکه بفهمم او هنوز زندگی می کند بازوها درد می کردند انگار که یک دندان درد کشیده بودند، و او هنوز به آن دسته های علف چسبیده بود. او نوعی شگفتی داشت استقامت او، و حالا، ناگهان، یک شگفتی است که چرا او این کار را انجام می دهد. ارزشش را داشت؟ چقدر این انرژی احمقانه! چه بهتر که اجازه بدهید خودش برود و بخوابد، بخوابد.

لینک مفید : پروتئین تراپی مو

مجموعه ای از پوچ ترین عکس ها – روزهایی در جنگل های بهاری در حال جمع کردن گل ها، مادر و پدرش به چیزی کودکانه می خندند که او گفته بود، یک نوار موسیقی از یک کمدی موزیکال، Erda حضور در مقابل ووتان در زیگفرید، شبی که او به یک مهمانی شام و فراموش کرده بود.

خوابیدن و رهایی از آن چقدر خوشمزه است درد، سرما، مه آب پز! با آن، یکی از چمن‌هایی که به آن چسبیده بود پرید اندکی، و تمام روح او در انرژی خود برای حفظ آن فعال بود زندگی که اما حالا فکر کرده بود دور بریزد. با مبارزه ای که او تصور می کرد نمی تواند برخیزد.

او بدن خود را بالا کشید در برابر سراشیبی تا زمینی که به آن چسبیده بود بتواند بهتره وزنش رو مهار کنه سپس در آنجا استراحت می کند، انگشتانش عمیق می شوند. او به خاک صخره، سرش را به صخره فشار داد دعایی کرد: “خداوندا، حالا به من کمک کن.

من زندگی ای دارم که فایده چندانی برای آن نداشته است دنیا، اما من، در همین روزگار، کاربردهایی را که می‌توانم بهتر دیده‌ام آن را قرار دهید. از این به من کمک کن، به من قدرت بده تا زندگی کنم و من تلاش خواهم کرد.

بیکاری و خودخواهی و پستی ام را رها کن و مردی شایسته تر باش. پروردگارا، من نمیدانم که هستی یا نه، اما اگر نزدیک هستی من، حداقل همین الان به من کمک کن تا مرگم را شایسته تحمل کنم، اگر چنین باشد، و اگر بخواهم دوباره آن را به دست بیاورم، زندگی ام را برای یک هدف واقعی زندگی کنم.

سپس دعای پروردگار را تکرار کرد. بعد از آن به نظر می رسید ساکت شد آسایش زیادی برای او به وجود آمد به طوری که دیگر هیچ چیزی نداشت از اضطراب، قلبش آرام می‌تپید و فقط در آنجا استراحت می‌کرد، منفعل برای موضوع “اگر مرگ بیاید” با خودش فکر کرد، “من این را باور دارم بسیار سریع خواهد بود.

من چیزی بیشتر از آنچه که همین الان احساس کردم احساس نخواهم کرد اول سقوط کرد من به اندازه دندان درد نخواهم بود. من هستم هیچ کس را در تمام دنیا که وجودش خالی باشد باقی نمی ماند زیرا رفته ام. هستر بعد از امشب، در هر صورت، هرگز نخواهم دید دوباره، و من خوش شانس هستم.

توانسته ام واقعیت زندگی، عشق چیست و اهمیت دادن به دیگران را بیشتر از آن احساس کنید خودم.” او کاملاً آرام بود. دسته علف ها دوباره کشیده شد. پاهایش بی‌حس بودند و حس کنجکاوی یکی از چکمه‌هایش را داشت لیز خورد و آن یک پا، به سبکی پر، در حال وزش بود.

شل در هوا بعد به نظرش رسید – و حالا انگار نیمه شده بود خوابیده، در رویا کار می‌کند – کسی خیلی آرام فشار می‌آورد او را به سمت بالا حداقل داشت بلند می شد. دستانش یکی یکی از دستانشان رفتند توده‌های علف و پناهگاهی بالاتر، ابتدا یک صخره بیرون زده.

فرق پروتئین تراپی با کراتینه : سپس یک خاک ضخیم، سپس یک دسته صورتی دریایی. در مدتی دیگر، او قلب او اکنون دوباره با یک انتظار هیجان‌انگیز جدید می‌تپد، سرش روی زمین به فضا پرتاب شد. با آخرین اصرار دیوانه وار او تمام بدنش را جمع کرد و یک بار دیگر در مسیری امن دراز کشید.

اکنون با مشکل جدیدی روبرو شده بود زیرا بدنش از حرکت خودداری می کرد. او نداشت بدن، چیزی که او بتواند روی آن برای عمل حساب کند. سعی کرد خودش را پیدا کند در ارتباط با آن، سعی کرد روی زانوهایش تکیه کند.

اما همینطور بود هر چند که او تماماً در مه پراکنده شده بود و خودش تبدیل شده بود اکنون در مه و بخار. بعد این گذشت و یک بار دیگر خزید رو به جلو. گوشه ای پیچید و دوباره زنگ لیدون را دید. عجیب بود چطور عمیقاً این صدا به او اطمینان داد. او در یک دنیا تنها بود.

کاملا مرده او مانند قهرمان هاردی، منظره آن را نداشت سخت پوست تا او را با زندگی ابدی پیوند دهد. اما این ناگهانی، غمگین، صدای آهسته مانند موجودی متروک، که برای جفتش گریه می کند، او را بار دیگر به واقعیت رساند.

فرق پروتئین تراپی با کراتینه : زنگ اصرار و بسیار بود با صدای بلند از میان مه به سمت او تاب خورد و در گوشش زنگ زد محو شدن دوباره در فاصله او با صدای بلند صحبت می کرد، همانطور که مردان وقتی هستند در تنگناهای ناامید: “خب زنگ قدیمی” او گریه کرد، “من هنوز کتک نزده ام، می بینید.

آنها هر کاری که از دستشان بر می آمد انجام دادند تا من را تمام کنند، اما من دوباره برگشتم. تو به این راحتی از شر من خلاص نمی شوی، می دانی. میتونی بیای و نگاه کن اگر دوست داری من اینجا هستم، بالاخره برای شما شرکت می کنم.” نسیم کمی در چشمانش می وزید و این او را تشویق می کرد. اگر فقط باد بلند می شد.