پروتئین تراپی یعنی چه

پروتئین تراپی یعنی چه : از گوشت ها و نوشیدنی های لذیذ و آنقدر از آن ها که وقتی مهمانان خود را تا گلو پر کرده بودند، به اندازه کافی باقی مانده بود بندگان را پر کن سپس روستاییان سر خود را روی هم گذاشتند تا چگونه آنها ممکن است.

رنگ مو : موفق به خوردن یک وعده غذایی مانند این هر روز. “الأن بیا!” برخی از آنها گفتند: «بیایید یک روز یک لشکر بر سر محمد بدزدیم و دراز بکشیم دست روی میز او بگذارد و آنگاه پایانی برای احمق ها خواهد بود شکوه.» و این کار را کردند. آن وقت احمق بیچاره و شکم خالی چه می توانست بکند؟ چرا او به چشمه کنار جاده و دوباره پرسید: “من لبلبم را می خواهم.

پروتئین تراپی یعنی چه

پروتئین تراپی یعنی چه : این را به احمق داد و به او گفت: آن را به سمت راست آسیاب کن و طلا از آن جاری خواهد شد. آن را به سمت چپ آسیاب کن تا نقره به تو بدهد.» پس جوانان گرفتند آسیاب خانه و آسیاب آن را ابتدا به سمت راست و سپس به سمت چپ، و گنجینه های عظیمی از طلا و نقره در اطراف او روی زمین انباشته شده بود.

لینک مفید : پروتئین تراپی مو

آنها به سمت چپ نگاه کرد، اما هیچ نشانه ای از آتش سوزی یا هیچ آمادگی وجود نداشت برای یک وعده غذایی “نه، اما او باید ما را احمق کند!” فکر کردند آنها اما مرد جوان میز خود را بیرون آورد، آن را در میان گذاشت و فریاد زد: “میز کوچولو، به من بده تا بخورم!” و در مقابل آنها ایستاده بودند.

من لببلم را می خواهم!” و آنقدر پرسید و پرسید که بالاخره جن سرش را برافراشت دوباره از بهار بیرون آمد و پرسید قضیه چیست آنها آن را دزدیدند.” جن لب درشت دوباره پایین آمد و وقتی از آن برخاست دوباره بهار آسیاب کوچکی در دست داشت.

بنابراین او چنان مرد ثروتمندی شد که همتای او را نمی‌توان یافت روستا، نه، نه در شهر. اما به زودی مردم روستا با همه چیز آشنا شدند آسیاب کوچکی بود که سرشان را روی هم گذاشتند و نقشه کشیدند.

نقشه کشیدند تا اینکه آسیاب نیز ناپدید شد[۸] یک صبح خوب از مهدی کلبه سپس محمد یک بار دیگر به سمت چشمه دوید و گریه کرد: «می‌خواهم لبلب من، من لبلب خود را می خواهم!» اما میز کوچک تو کجاست؟ آسیاب کوچک تو کجاست؟» پرسید جن لب درشت نادان گفت: “آنها هر دو را از من دزدیده اند.” به شدت گریه کرد.

دوباره جن زدند و این بار با دو چوب بالا آوردند به او. آنها را به آنها داد{۵۱}احمق، و او را به شدت تحت تاثیر قرار هیچ حسابی برای گفتن: “بزن، بزن، چوب های کوچک من!” محمد چوب ها را گرفت و اول به سمت راست چرخاند و سپس به سمت چپ، اما نتوانست چیزی از آنها بسازد.

پروتئین تراپی یعنی چه : سپس فکر کرد که این کار را خواهد کرد فقط این اثر را امتحان کنید که بگویید: “بزن، بزن، چوب های کوچک من!” و به محض اینکه این کلمات از دهانش خارج شد، چوب ها بر سر او افتادند بی رحمانه، و او را در هر قسمت از بدن که می تواند آزار می دهد احساس کنید.

سر، پا، بازو، پشت – تا زمانی که او چیزی جز یکی نبود درد بزرگ “ایست، بس کن، چوب های کوچک من!” گریه کرد و دید! این دو چوب ها هنوز بودند بعد محمد با همه دردها شاد شد تا حد زیادی که او به این رمز و راز پی برده بود.

او هنوز با دو چوب به خانه نرسیده بود و با هم تماس گرفت همه روستاییان، اما هیچ کلمه ای در مورد آنچه که او می خواست انجام دهد، نگفت. که در کمتر از چند ساعت همه آنجا جمع شده بودند و منتظر بودند.

نمایش جدید با کنجکاوی زیاد بعد محمد با دو چوبش آمد و فریاد زد: “بزن، بزن، چوبهای کوچک من، بزن، بزن!” پس از آن این دو چوب به کل آنها چنان دوبله ای داد که تا آنجا که می توانستند برای رحمت زوزه بکشند.

محمد گفت: حالا. که داشت عقلش را دوباره برمی‌گرداند، «تا تو رحم نکنی میز کوچک و آسیاب کوچکم را به من پس داد. مردم دهکده همگی کبود و خون آلود بودند به همه چیز رضایت داد و با عجله به سمت میز کوچک رفت آسیاب کوچک سپس محمد فریاد زد: “ایستاد، چوب های کوچک من!” و مثل قبل صلح و آرامش بود.

سپس آن مرد سه هدیه را به دهکده خود برد، و مانند اکنون پول داشت عاقل تر شد و برادرش را هم در آنجا پیدا کرد. او تمام گنج دفن شده را به برادرش داد و هر کدام به دنبال آن رفتند یک دختر برای همسر شدن ملاقات کرد و ازدواج کرد و هر کدام در دنیایی زندگی کردند.

خود او و در آن روستا مردی عاقلتر از محمد مجنون وجود نداشت حالا که ثروتمند شده بود.{۵۳} بچه های مو طلایی روزی روزی روزگاری، در روزهای گذشته، زمانی که پدرم پدرم بود.و من پسر پدرم بودم، زمانی که پدرم پسر من بود و من خودم بودم مادر پدر، روزی روزگاری، من می گویم.

در انتهایی ترین نقطه جهان، سخت در قلمرو شیاطین، یک شهر بزرگ ایستاده بود. در همین شهر سه دختر فقیر زندگی می کردند، دختران الف هیزم شکن ضعیف از صبح تا شام، از غروب تا صبح انجام دادند چیزی جز دوخت و دوخت و وقتی گلدوزی ها تمام شد.

پروتئین تراپی یعنی چه : یکی از آنها به بازار می رفتند و آنها را می فروختند و بنابراین خرید می کردند برای زندگی کردن اینک روزی ناپدید شد که پادیشاه آن شهر بر آن غضب کرد مردم، و در خشم خود دستور داد تا سه روز و سه شبها کسی نباید در آن شهر شمعی روشن کند.

این سه تا چی بودند خواهران فقیر برای انجام؟ آنها نتوانستند{۵۴}در تاریکی کار کنید بنابراین پوشش دادند پنجره آنها با یک پرده ضخیم بزرگ، نور کوچکی روشن کرد و نشست آنها را پایین می آورند تا نان روزانه خود را بدست آورند.