زمان پروتئین تراپی

زمان پروتئین تراپی : فریاد می زنند، عطسه، خندیدن، سکسکه، نزاع، بوسیدن، مشاجره، انکار، تایید کردن، سوت زدن و خروپف کردن. مردان دریا برنز با تیره موها، چشم‌های درخشان، حلقه‌هایی روی انگشتان و زنگ‌هایی روی انگشتان پا. مردان از مزارع، خاک با روح آنها نفوذ کرد بودن.

رنگ مو : ریشو به چشم، شانه پهن، باسن پهن، آنها کت‌های یکشنبه روی ران‌های مخملی آویزان شده‌شان، ضخیم خشنشان می‌چرخند گردن‌ها در یقه‌های ناعادلانه‌شان حرکت می‌کنند. زنان نمایشگاه با چشمانی چون زغال سیاه؛ زنان کولی مستقیم از چادر با دستمال‌های زرشکی و موهای مشکی که زیر کلاه‌های پردار جمع شده‌اند.

زمان پروتئین تراپی

زمان پروتئین تراپی : زنان از شهر با صداهای ملایم، چشمان بیهوش و دست های خزنده. زنان از مزرعه با نگاهی متحیر و سرگردان، دستانی مانند چرم، کودکان در دامن آنها؛ زنان خانه دار در حالی که کیف هایشان را با احتیاط در دست گرفته اند، دستانشان کلم ها را حس می کنند.

لینک مفید : پروتئین تراپی مو

ناگهان همه چیز، آگاه از آخرین پنی که در اعماق آن می سوزد جیب، آگاه از عشق، آگاه از اشتها، آگاه از پشیمانی احتمالی، آگاه از کوبیدن خون در رگهایشان. و جادوگران، کارگران شگفت انگیز، دزدی یک پنی، پیرمردها با ریش سفید و سینی از گنجینه های رنگی، مردان بد جسور با انگشتان و پنی آنها، کوچولو کوچولو، همکار کارت‌هایش، آن فرد مالیخولیایی لاغر دراز با داروهایش، هموطنان مست ضخیم و شاد با قصه هایش از دریا، پرپیچ و خم با ساعت‌های طلایی و زنجیر نقره‌ای‌اش، سرش را دو طرفه برگرداند.

جادوگر قرمز با ثروت هایش در پاکت نامه ها، جادویش روی رشته ها کاغذ رنگی، علائم و نشانه های مرموز او را زمزمه کرد سرخ شدن گوش ها و بعد بچه هایی که باید در ساعت خواب بودند پیش – بچه های کوچک، بچه های بزرگ، بچه های کوچک، بچه های بزرگ، بچه های چاق، بچه های لاغر، بچه های چسبیده به دامن مادر، بچه ها دویدن در داخل و خارج، مانند موش، بین پاها و شلوار، کودکان سوار بر شانه پدر، بچه ها به شیرینی می چسبند و می مکند انگشتان شست آنها، کودکانی که از خوشحالی فریاد می زنند.

فریاد زدن از وحشت، از خستگی زوزه می کشد – و یک کودک به تنهایی روی پله ها تالار شهر، جمع شده و به خواب عمیقی رفته است. دور، به یک طرف مکان، درست همانطور که او پانزده سال آنجا بود پیش از این، زمانی که مارادیک حضور داشت، یک واعظ بود.

بر فراز یک جعبه واژگون، آواز خواندن با دست بالا، چهره نازک جدی خود را با نورها روشن شده، موهای کم پشتش در نسیم می وزد. دور و بر او یک پراکنده نازک از مردم آواز خواندن درست به عنوان پانزده سال پیش آنها خوانده بود: پس مثل شمع های کوچک خواهیم درخشید.

تو در گوشه ی کوچکت و من در مال خودم همان دستور العمل، همان درمان، همان کلید ارائه شده به قفل از همان در اسرارآمیز – و تا پایان خلقت همینطور خواهد بود زندگی – آمین! سرود تمام شد. صدای واعظ بلند شد. کودکان قدم به سمت لبه دایره، با چشمان متعجب به بالا نگاه می کنند.

انگشتانشان به داخل دهان آنها و بنابراین، دوستان عزیز، ما در اینجا خون بره را به ما تقدیم کردیم برای نجات ما آیا می توانیم آن را رد کنیم؟ چه حقی داریم که از خود بی اعتنایی کنیم رستگاری؟ من به شما دوستان عزیزم می گویم که حتی قضاوت بر ماست اکنون. شبی می آید که هیچ کس نمی تواند کار کند.

چگونه پیدا خواهیم شد؟ خوابیدن؟ با گناهان ما سنگین است؟ هنوز وقت هست ساعت است نه هنوز. بیایید به یاد داشته باشیم که خدا مهربان است – هنوز زمان وجود دارد برای توبه به ما داده شده——” ساعت تاون هال با طنین تند و تند شنیده می شد.

زمان پروتئین تراپی : حتی وقتی ضربات درهای عریض تالار شهر در هوا به صدا درآمد مردی قد بلند و تنومند با کلاه خروس و شنل و خرقه ای از منجوق دیکنزی ظاهر شد. قرمز شعله ور بودند و وقتی روی پله ها ایستاده بود خیلی خوب و مهم به نظر می رسید.

پاها را باز کرده و عصای طلایش را در دستانش گرفته است. او حضور داشت چند نفر دیگر از آقایان که با تأیید خوش‌خیم به او نگاه می‌کردند جمعیت، و با طبل، شیپور و فلوت، این آخرین موجودات سازها به جای مردان جمعیتی در پای پله ها شروع به جمع شدن کردند و بیدل به آنها را با صدای بلند خطاب می کند.

اما بر خلاف رقیبش واعظ، صدایش خیلی دور نمی آمد. و اکنون نمایشگاه که فقط پنج دقیقه بیشتر از زندگی در پیش دارد، خود را به آخرین تظاهرات فریاد رساند. الان وقتش بود که عاقل و محتاط در طول این سه منتظر بودند روزهای نمایشگاه – لحظه ای که همه قیمت ها پایین می آمدند.

با عجله چون الان بود یا هرگز. چرخ و فلک فریاد زد، خریداران استدلال کردند که حیوانات فریاد می زدند، پایین می آمدند، ناله می کردند و غرغر می کردند، نزاع کردند، فریاد زدند و پیروز شدند، واعظ و پیروانش آواز خواندند و دوباره آواز خواند، زنگ ها به صدا درآمدند، جت های گاز شعله ور شدند.

زمان پروتئین تراپی : آتش بلند شد با عصبانیت به بهشت اما در همین حین جمعیت بیشتر می شد و بزرگتر در اطراف پله های تالار شهر؛ آنها با سوت های پنی آمدند و شاخ و زنگ دست و حتی سینی چای. سپس به طور ناگهانی، قوی بالاتر از بابل، که توسط صدای تنومند مردان حمل می شد.